Najciekawsze materiały do: Crysis

Bardzo dobra gra pamiętam kiedy pierwszy raz w nią grałem, ledwo mój komputer na minimalnych nastawach ją dźwigał.

Nie wiem co ta gra ma w sobie, ale powracam do niej regularnie co rok / co dwa lata. Pierwszy raz zagrałem w nią jakoś po premierze, będąc w gimnazjum i posiadając komputer, który pozwolił odpalić ją jedynie na niskich detalach. Z czasem robiło się upgrade obecnego kompa, lub kupowało się cały nowy zestaw - i oczywiście za każdym razem do testów nowego sprzętu instalowany był Crysis.. pamiętam jakiego miałem rogala jak udało się w końcu po latach odpalić grę w 60 kl/s, ultra detalach oraz full HD :) Poza spełnianiem funkcji benchmark'a, gra posiada ponadczasową grafikę, genialny gameplay, dobry soundtrack oraz świetny klimat. Jestem ciekaw remastera, chociaż nie jestem pewien czy jest potrzebny. Pewno jeszcze nie raz ją ogram, polecam każdemu kto lubi dobre i nietypowe FPS.

gra majstersztyk. projekt lokacji ogólnie zerżnięty z pierwszego far cry, ale co się dziwić jakość czy możliwości. twórcy stawiali na jakość a możliwości to tylko dodatek.. ile ja to razy przeszedłem, zauważyłem tylko że schemat tej gry jest co dziwne nie zmienny co część. i jakoś nikt na to uwagi nie zwraca, ale co się dziwić. ta grafika jest piękniejsza niż nie jedna karyna z wielką dupą łażąca po klubie.

W końcu udało mi się zebrać i skończyć Crysisa. I co? Mieszane uczucia. Mam wrażenie, że Crytek spędził 3 lata między pierwszym Far Cry'em a Crysisem na dopracowywaniu grafiki, a wszystko pozostałe zostało mniej więcej po staremu. Cóż, może poza fabułą, która jest tylko typowa (czy może raczej aż, bo - w przeciwieństwie do FC - nie wywołuje uczucia żenady) dla gatunku. Niemniej, środowisko jest takie same jak w poprzedniej grze twórców, zachowanie wrogów jakby gorsze, bo rzucają się masą bez ładu i składu (w kwestii podejścia po cichu: zachowują jak idioci - ale to już było w FC), oczywiście pojazdy używane przez wroga są dziko skuteczne przeciw graczowi (zwłaszcza aimbot łodzi boli), ale vice versa - już niekoniecznie. Tak czy owak gra się dość przyjemnie dopóki pałeczki głównych złych nie przejmują obcy - etapy z nimi sprawiają wrażenie, że ktoś kto je projektował miał bardzo zły dzień (wybuchające po śmierci ufoki, które jedną serią potrafią skosić - "super" pomysł); również ostatnie walki na lotniskowcu są źle skonstruowane (walka z bossami, a w okół obcy potrafiący zamrażać na kilka[naście] sekund). Graficznie gra nadal wygląda ładnie, ale czasami potrafi chrupnąć, przynajmniej na wersji DX10 (rzekomo to wina własnie tej wersji i DX9 chodzi lepiej). Zdarzyło się parę bugów (nieśmiertelni wrogowie) i spora liczba crashy. Podsumowując: przez połowę gra się przyjemnie, potem jest już męcząco i grałem, aby skończyć. Zagrać można i warto, ale raczej tylko raz. Liczę, że Crysis 2 będzie mniej "rozdartym" tytułem.

Chyba niestety nigdy nie zrozumiem fenomenu pierwszego Crysisa, oprócz graficznych wodotrysków nie widzę w tej grze nic interesującego, ot kolejny fps, skończyłem go zaraz po premierze, i teraz po latach i wciąż moje zdanie się nie zmieniło, ta gra to średniak napędzany bardzo dużą nostalgią graczy tak samo jak pierwszy Far Cry.

Gra niebywale grywalna co jakis czas wracam do niej , nie wiem jaki tam jest silnik ale bardzo ladnie generuje fizyke owej gry
,te glosy rozwscieczonych zolnierzy tyko napedza i poteguje atmosfere

wady
za krótka zdecydowanie

Cóż, gra 4 liter nie urwała. Scenariusz jest OK, rozgrywka wciąga, grafika jak na owe czasy OK. Co mi nie zapadło w pamięć to muzyka. Jest to element, który zawsze cenię sobie na równi z fabułą i grywalnością. Czy gra jest warta polecenia ? Owszem. Czy zachęciła mnie do kupienia części drugiej ? Hmmm...

Podobnie. Jako obiekt muzealny robi wrażenie, ale miejscami jest moim zdaniem za nadto toporna. Szczególnie końcówka wymęczyła mnie strasznie. Warto zagrać, ale kolejnych części już nie zamierzam nadrabiać.

Mimo upływu lat ta gra nadal zachwyca swoją grafiką, a pamiętam jak na tamte czasy była to istna rewolucja! Przyjemna fabuła, a sama gra na pewno warta polecenia :)

Nigdy nie zgodzę się z ludźmi, że Crysis to tylko benchmark, "growa" wydmuszka, która nie ma nic do zaoferowania poza piękną, rewolucyjną jak na tamte czasy grafiką i fizyką.

Crysis urzekł mnie nie tylko grafiką. Pamiętam rok 2007 kiedy grałem w Crysisa po raz pierwszy. Miałem wtedy GeForce'a 9600 GT. Pozwalała mi ona grać na low-med-high-ultra (miałem poustawiane przeróżne opcje na różnych poziomach) w 1024x768 bardzo płynnie, przy czym gra była przepiękna.

Crysis to przede wszystkim świetny shooter w klimatach sci-fi. Bardzo podobała mi się historia, którą przedstawiła nam gra. Nie zostaliśmy od razu rzuceni w wir walki z morderczymi kosmitami, tylko powoli wprowadzani w klimat nadchodzącego, prawdziwego zagrożenia. Początkowo walczyliśmy z armią koreańską, nie mieliśmy pojęcia z czym mamy tak naprawdę do czynienia, ale gra wprowadzała to poczucie zagrożenia i lęku przed czymś wykraczającym poza ludzkie możliwości. Wiedzieliśmy, że armia koreańska nie jest naszym głównym i najgroźniejszym przeciwnikiem. Podobało mi się to. Grając czułem się jakbym oglądał dobry film sci-fi opowiadający o inwazji kosmitów. Gra mnie bardzo wciągnęła, dla mnie była filmowa i dlatego zawsze ją broniłem.

To jest gra która wyprzedzała efekty graficzne i ogólnie grafikę o lata. GTX 760Ti czasami chrupał mi na 900p a dziś laptop na full ciągnie grę :) 1 2 3 zaliczona więc jestem happy

Wspaniała grafika po po prostu nic dodać nic ująć.

Dziś gry z podobną grafiką muszą mieć jakiegoś rtx-a

Crysis ograny do końca, po raz pierwszy! W końcu i ja, wierny fan gier FPS, postanowiłem ograć pełnoletni już tytuł, kultowy wręcz dla całej historii gier komputerowych, a gatunku FPS w szczególności. Dlaczego dopiero teraz? Dobre pytanie... Crysis jakoś mnie ominął. W 2007 roku miałem 15 lat i co prawda niezłego kompa, ale oczywiście Crysisa nie udźwignął. Z resztą, w momencie premiery zwracano uwagę na kosmiczne wtedy wymagania sprzętowe, które paliły współczesne pecety. Pamiętam, jak pierwszy Far Cry palił mi kompa w momencie premiery, lecz jakoś 2 lata później byłem w stanie zagrać na średnich detalach. Ale Crysis wskoczył parę półek wyżej niż wspomniane dzieło...

Marketingowo Crysis był zapowiadany jako nieoficjalny sequel Far Cry, ale jak się okazało, obie serie poszły swoimi ścieżkami, natomiast pierwszego FC i Crysis łączył producent- firma Crytec. Pamiętam, jak pisma papierowe (tak, wtedy jeszcze jako takiego szybkiego i powszechnego interentu jak dziś nie było) rozpisywały się o dużych oczekiwaniach w stosunku do Crysisa, mając na uwadze ogromny sukces Far Cry, który w 2004 roku zmiótł konkurencję w postaci Half- Life 2 i Doom'a 3. Nadzieje były ogromne- Crysis zadebiutował w 2007 roku, no i oczywiście spełnił nadzieje graczy,bo gra odniosła sukces. Po latach postanowiłem sam się przekonać, o co tyle "szumu"- odpaliłem zatem Crysisa :)

Jakież wielkie było moje zdziwienie, że ta gra ma przecież już 18 lat, a na najwyższych detalach wygląda po prostu zjawiskowo. Z resztą, niedawno czytałem artykuł na GOLu, w którym twórcy gry chcięli stworzyć dzieło, które przez bardzo długi czas nie zestarzeje się graficznie. Oj tak, ten cel został zdecydowanie zrealizowany. Nie wyobrażam sobie mojego opadu szczęki w 2007 roku, gdybym mógł odpalić wtedy Crysisa na moim kompie na chociażby średnich detalach, podczas gdy 18 lat po premierze gra autentycznie jest prześliczna. Powiem więcej- jeszcze parę lat upłynie, zanim growi dziennikarze zaczną pisać "grafika w Crysis dziś już mocno się zestarzała".

Ok, warstwa wizualna to jedno, ale na miano gry kultowej Crysis nie zasłużył tylko przez ponadczasową grafikę. Drugim, nie mniej ważnym elementem, jest oczywiście sama rozgrywka. Crysis to FPS, w którym wcielamy się w amerykańskiego żołnierza sił specjalnych. Czas- rok 2020, miejsce- archipelag wysp na Filipinach, pora roku- lato. Mamy zatem do czynienia z akcją osadzoną w nieodległej przyszłości (liczac od 2007 roku), no i jest to widoczne po dwóch elementach: mianowicie sytucja geopolitycznej, gdzie na niniejszych wyspach stacjonują wojska Korei Północnej (to w nimi będziemy się ostrzeliwać), oraz po tzw. nanokombinezonie naszego wojaka, który stanowi znak rozpoznawczy całej serii gier. Niniejszy strój zapewnia graczowi większą ochronę przez wrażymi pociskami i regenerację zdrowia, a w zależności od potrzeb także nadludzką siłę (np. wysoki skok lub ultraszybki bieg) oraz niewidzialność. Te 3 elementy pancerza są mega istotne w kontekście całej rozgrywki, o czym za chwilę. Kończąc kontekst fabularny, gracz zostaje pod osłoną nocy zrzucony wraz z innymi komandosami na wyspy filipińskie celem odbicia amerykańskich archeologów z rąk wrażych Koreańczyków, jednakże wraz z postępami w grze "coś poszło nie tak", i nasz wojak odkrywa, że na wyspie jest znacznie większe zagrożenie niż uzbrojeni Koreańczycy z północy, zagrożenie dosłownie nie z tego świata. Podsumowując, fabuła jest dobra, jest zachowana logiczna ciągłość wydarzeń, chce się grać dalej dla poznawania dalszych losów i odkrywania tajemnic.

Jak wygląda sama rozgrywka? Bardzo dobrze. Ogółem do wykonania jest 11 misji, a większość z nich jest rozbudowana i podzielona na etapy. Ukończenie Crysis zajęło mi ok. 11-12h, co na FPS jest dobrą liczbą. Rozgrywka od samego początku wywołała u mnie opad szczęki. Grafika to jedno, ale na dzień dobry skok ze spadochronu pod osłoną nocy- to był sztos. I od samego początku gry czuć tutaj swobodę działania, czuć ogrom map, czuć kilka ścieżek realizacji celów. Można iść metodą "na Rambo", ale to szybko kończy się śmiercią. Trzeba w wielu miejscach kombinować, jak przemknąć się niewidocznie koło posterunku, rozważyć na podstawie obserwacji z daleka, czy zaatakować po cichu, czy można frontalnie wejść do bazy. Możliwości jest naprawdę dużo i właśnie ten fakt sprawia tu ogromną radochę- swoboda działania. Świat w rzeczywistości jest "półotwarty", bo mamy tutaj sztuczne ograniczniki ruchu w postaci np. wrażych okrętów, które po przekroczeniu magicznej linii skryptowej uśmiercają gracza, jednakże ani na chwilę tego nie odczujemy koncentrując się na wykonywaniu misji. Wspomniany już nanokombinezon stanowi wspaniały element, dzięki któremu nieraz zakradniemy się do bazy po cichu używając trybu niewidzialności, nieraz także uciekniemy wrażym żołnierzom podczas ostrzału. W grze wykorzystujemy oczywiście wszelkie dostępne pojazdy, a więc np. wozy z CKM, pokierujemy też w jednej misji czołgiem, a w innej samolotem odrzutowym, co stanowi miłe urozmaicenie. Szukanie możliwości dotarcia do danego celu misji stanowi wyznacznik gry- jest tutaj mnóstwo swobody, gracz ma naprawdę wiele opcji do wyboru, w zależności od umiejętności, potrzeb, a także ilości posiadanej aktualnie amunicji. Warto także wspomnieć o wymagającym AI przeciwników, którzy są czujni, alarmują się nawzajem, szukają nas, inteligenie ubezpieczają i ogólnie są podejrzliwi, gdy zaobserwują niepokojące zdarzenia. I to na średnim poziomie trudności... drugim na 4 możliwe...

Akcja umiejscowiona na Filipinach w gorące lato to krajobrazy przypominające te z Far Cry, choć graficznie tutaj jest nieco więcej szarości niż w pierwszym dziele Crytec. Jednakże nie zmienia to bardzo dobrego odbioru gry, bo ostrzeliwanie się w takich warunkach pogodowych i krajobrazowych jest po prostu dobre i przyjemne (o zgrozo, o ile można w ogóle powiedzieć, że "ostrzeliwanie się" jest dobre, hehe).

Skoro mowa o ostrzeliwaniu się- czym postrzelamy? Twórcy oczywiście nie zawiedli- mamy tu do wyboru pokaźny arsenał, w którym czuć nutę przyszłej technologii. Koreańczycy z północy nie będą walili do nas z poczciwego AK47, o nie... oni mają już jego mega zmodyfikowaną wersję, ulepszoną o granatnik, tłumik, miernik laserowy... Tutaj terroryści z kałachem to przeszłość. Każda z pukawek może być doposażona właśnie o niniejsze gadżety, a gracz ma możliwość wyboru, czy z nich skorzystać czy nie. Zatem w grze użyjemy wspomnianego kałacha na stedydach, pistoletu, snajperki, granatników, miniguna, strzelby- niby arsenał standardowy, jednakże wygląd każdej z tych pukawek, odczucie wyższej technologii sprawia, że odbiór i feeling ich użycia sprawiają autentyczną radochę.

W tym miejscu muszę wspomnieć o dwóch misjach, które zdecydodwanie na długo zapadły mi w pamięci. Misja nr 3, gdzie najpierw trzeba było przedostać się w rejon wykopalisk (a było to dosyć wymagające), by następnie pod osłoną nocy dotrzeć do mega oddalonego miejsca ewakuacji, oczywiście po drodze napotykając wielu wrażych żołnierzy. Można było próbować ich omijać, można było z nimi wszystkimi walczyć, można też było ukraść samochód i jak najszybciej się transportować, modląc się w duchu, aby nasz pojazd nie został zniszczony przez Koreańczyków. A gdy już jakimś cudem dotarliści do punktu zbiórki, na miejscu okazało się, że musimy walczyć z żołnierzami mającymi podobne kombinezony do naszego, a więc była to walka z niewidzialnym wrogiem. Klimat tej misji wymiatał! Kolejna misja była jeczcze lepsza- misja nr 4, w której miała miejsce otwarta wojna pomiędzy wojskami USA- North Korea. Totalne pole bitwy pod osłoną nocy, konieczność zniszczenia dział przeciwlotniczych dla zrobienia miejsca do nalotu Amerykanów- coś fantastycznego. Non stop akcja, trzeba się uważnie rozglądać, bo parę serii od niwidocznego żołnierza i po nas... Klimat, po raz kolejny- sztos.

Jak już wspomniałem, mamy tu do ogrania 11 misji, w której większość z nich trzyma bardzo wysoki poziom. Jednakże od misji nr 8 gra robi się krótka, liniowa i mocno średnia. Fabularnie to od pojawiania się w akcji kosmitów (ciekawe nawiązanie- fani Far Cry też narzekali, że rozgrywka poziomem zjechała w dół od momentu pojawienia się potworów...). Te 4 ostatnie misje wykonałem w jeden wieczór, więc stanowiły one zdecydowanie mniejsze wyzwanie niż poprzednie. To w zasadzie jedyny minus gry, bo innych związanych z samą rozgrywką czy technikaliami nie zobaczyłem.

Podsumowując, Crysis to bardzo dobra produkcja, już kultowa, stanowiąca kolejny po Far Cry kamień milowy gier FPS. Nawet dziś, 18 lat po premierze, gra się świetnie, a 4 ostatnie misje odbiegające poziomem od poprzednich tylko w małym stopniu wpływają na końcową ocenę. I co najważniejsze, minie jeszcze mnóstwo czasu, zanim technicznie gra się zestarzeje. Jej ponadczasowość czuć nie tylko pod tym względem, ale także pod względem samej rozgrywki. Gorąco polecam!!! :)