Po piąte: nie zabijaj. O moralnych dylematach w grach wideo
W branży, która od dobrych kilku lat ma fioła na punkcie „trudnych wyborów moralnych”, mało który deweloper potrafi sprawić, by były one integralną częścią rozgrywki. Ale jest studio, które mogłoby zorganizować specjalistyczne kursy o tej tematyce.
Spis treści
Okruch lodu zamiast serca
Stołecznemu studiu, wcześniej znanemu przede wszystkim z dobrego, aczkolwiek niekoniecznie rewolucyjnego cyklu Anomaly, This War of Mine wskazało dalszy kierunek. Ścieżkę gier dojrzałych, opowiadających o rzeczach trudnych. Na tę drogę skierowano kolejny projekt zespołu, który istniał w roboczej wersji jako city builder o tytule Industrial – wraz z ewolucją koncepcji przemianowano go na Frostpunka. Jakub Stokalski, projektant tej produkcji, szczerze wyznaje, że po sukcesie ich „symulatora cywila” po prostu nie było sensu robić kolejnej pozycji, przy której odbiorca będzie się wyłącznie dobrze bawić. Nowe dzieło 11 bit studios też musiało stawiać gracza w obliczu poważnych dylematów.
W This War of Mine staraliśmy się przeżyć jako niewielka grupa osób. We Frostpunku pytaniem jest to, do czego zdolni są ludzie, gdy chodzi o przetrwanie nie jednostek, ale całej społeczności – mówi Jakub Stokalski.
O ile w przypadku This War of Mine studio 11 bit raczej wykluczyło powstanie kontynuacji, Frostpunk na pewno doczeka się drugiej części – choć jeszcze nie wiadomo kiedy. W sierpniu do sieci trafił jej pierwszy klimatyczny zwiastun, ujawniający w zasadzie tyle, że akcja będzie nadal toczyć się w realiach epoki lodowcowej, choć ludzkość zdążyła w jej trakcie zwrócić się ku ropie zamiast ku węglowi.
Jakub Stokalski, pełniący przy tym projekcie funkcję współreżysera, mówi o nim tak: – Frostpunk 2 bazuje na konfliktach z poprzedniej części: przetrwanie kontra wartości ludzkie, życie kontra arktyczny mróz. Dodaje jednak, co najważniejsze, nową warstwę obecną w wielu aspektach gry – czy to w polityce, społeczeństwie, czy też w postępie technologicznym – konflikt między ludźmi a ich własną naturą.
Wydany w 2018 roku tytuł jest równie przytłaczający jak poprzednia produkcja stołecznego studia. We Frostpunku nie ma już małej grupki cywili ryzykujących życiem, byleby tylko zdobyć konserwę czy bandaż. Są za to zmarznięte masy, ludzka ciżba, gromadząca się wokół generatora energii i czekająca, aż gracz wskaże jej sposób na ochronienie siebie – i potencjalnie całej ludzkości – przed epoką lodowcową.
Początkowo łatwo wprowadzać surowe, ale jednak zdroworozsądkowe zasady: dzieci powinny wspomóc społeczność w bezpiecznych pracach, robotnicy powinni być gotowi na okazjonalną dłuższą zmianę dla dobra ogółu. Ale wraz z pogarszającą się sytuacją zawarta we Frostpunku księga praw wskazuje nowe możliwości. Dodaj trociny do jedzenia, by zwiększyć liczbę porcji, nawet jeśli zaszkodzi to części mieszkańców. Odmów zmarłym pochówku i zrzucaj ich do masowych mogił w śniegu, by nie marnować czasu i energii pracowników. Zostaw na mrozie przymierających z głodu uchodźców. Stwórz bojówki, które spacyfikują strajki, gdy robotnicy zaczną narzekać na przepracowanie.
Zostało jeszcze 64% zawartości tej strony, której nie widzisz w tej chwili ...
... pozostała treść tej strony oraz tysiące innych ciekawych materiałów dostępne są w całości dla posiadaczy Abonamentu Premium
Abonament dla Ciebie
