Nier: Automata – arcydzieło zaskakujące wszystkim. Początki gier, które zapamiętamy na zawsze

• Początki gier, które zapamiętamy na zawsze
• Medal of Honor: Frontline – jak Tom Hanks w Szeregowcu Ryanie
• BioShock – podwodny świat z nutką dekadencji
• Mass Effect 2 – ciary na skórze
• Uncharted 2: Among Thieves – wsiąść do pociągu nie byle jakiego
• The Last of Us – od sielanki do końca świata w kwadrans
• Nier: Automata – arcydzieło zaskakujące wszystkim
• Metal Gear Solid V: The Phantom Pain – wieloryb i jednorożec płoną na niebie
• Final Fantasy VII – bombowy początek
• Star Wars: The Force Unleashed – żółte napisy zawsze zapowiadają „epicki” wstęp

Nier: Automata – arcydzieło zaskakujące wszystkim

Walki w widoku TPP to zaledwie mały wycinek atrakcji Niera: Automaty.

Przez pierwsze 30 minut swoistego prologu Niera: Automaty dzieje się tyle, że można by tym obdarować z pięć różnych gier, a każda z nich wyglądałaby przy tym oryginalnie i kompletnie. Twórcy z Platinum Games udowodnili, że nie trzeba scenarzystów i operatorów kamery wprost z Hollywood, by stworzyć ciekawy i angażujący wstęp. Wystarczą do tego metody z pierwszych, klasycznych dziś gier arcade.

Nier: Automata rozpoczyna się od sekwencji walki w futurystycznym myśliwcu bojowym, którą oglądamy z góry, niczym w stareńkim River Raidzie. Po chwili statek widać już z boku, a gra staje się scrollowaną w prawo strzelaniną w stylu Defendera z 1980 roku. Tempo nie zwalnia i zaraz potem sterujemy pannicą w kusym stroju, a gra zmienia się w slashera TPP. Małych przeciwników zastępuje wielka machina, później znowu pojawiają się standardowi wrogowie, jednak teraz w widoku z góry jak w gatunku top-down. A dla twórców Niera to dopiero rozgrzewka, bo kamera serwuje jeszcze typową platformówkę z bohaterem oglądanym z boku oraz walkę TPP z wielkim bossem.

Przeplataniu się różnych klasycznych gatunków towarzyszy niezwykła, dyktująca tempo ścieżka dźwiękowa i oryginalne projekty przeciwników oraz ogólnie całego uniwersum Niera. Świat ten już jako taki jest ciekawy, a na dodatek w wirze walki pojawiają się pytania: „Kim jesteśmy?”, „Z kim walczymy i o co?”. Automata to jednocześnie artystyczne i gameplayowe dzieło sztuki – gra totalna od samego początku, a później jest jeszcze lepiej i ciekawiej.

1. Więcej o grze Nier: Automata