- Najlepsze filmy akcji, które obejrzysz na Netflix w 2020 roku
- John Wick
- Matrix
- Kryptonim U.N.C.L.E. (The Man from U.N.C.L.E.)
- Sherlock Holmes
- Pięciu braci (Da 5 Bloods)
- Mroczny rycerz (The Dark Knight)
- Incepcja (Inception)
- Mission Impossible – Rogue Nation
- Szybcy i wściekli 7 (Furious 7)
- Baby Driver
Sherlock Holmes
1. Co to: siła dedukcji oraz sztuk walki
2. Data premiery: 15 stycznia 2010
3. Reżyser: Guy Ritchie
Kolejne wartościowe dzieło Guya Ritchiego oparte na aktorskim tandemie. Tym razem jednak na pierwszy plan wysuwa się postać, która sama w sobie jest marką, czyli Sherlock Holmes, najpopularniejszy detektyw świata. Bohater ten zadebiutował w kryminalnych opowiadaniach Arthura Conana Doyle’a i szybko stało się literackim fenomenem znienawidzonym przez samego autora. Dziś spoglądamy na Holmesa przez pryzmat popkultury, która przeżuła go na tysiąc różnych sposobów. Ritchie znalazł ten tysiąc pierwszy.
Bo z czym kojarzy nam się stary dobry Sherlock? Z wyrafinowaniem, niesamowitą inteligencją, zdolnością indukcji (a nie dedukcji, jak twierdzą fałszywe głosy) i wyspiarskim dystansem do świata. W filmie Ritchiego wywrócono ten sprawdzony model do góry nogami, robiąc z Holmesa ulicznego zawadiakę z całym wachlarzem niekonwencjonalnych zagrywek sytuacyjnych. Sporo tu humoru (nawet tego slapstickowego), ale i niecodziennej intrygi, bo w grę wchodzą rytualne morderstwa.
Nie wszystkich ten opis z pewnością zachęci, ale muszę z całego serca przyznać, że ta wersja Sherlocka Holmesa jest naprawdę sympatyczna, a spora w tym zasługa Roberta Downeya Jr. Jest to aktor o bardzo wyboistej przeszłości związanej z narkotykowo-alkoholowymi przygodami, ale już w przypadku roli Iron Mana udowodnił, że ma ten wrodzony luz, którym przyciąga do ekranu.
Każdy Holmes musi posiadać swojego Watsona i nie inaczej jest w tym przypadku. W roli wąsatego pomagiera detektywa występuje Jude Law znany chociażby z serialu Młody papież. Mało w nim, co prawda, brytyjskości i szczególnej dla tej postaci maniery, ale jako siła równoważąca dla protagonisty sprawdza się całkiem nieźle. Należy jednak bardziej nastawić się na emocjonujące widowisko aniżeli na rasowy kryminał.
WIĘCEJ SHERLOCKA
Dwa lata trzeba było czekać na kontynuację losów Roberta Downeya Jr. Sequel o podtytule Gra cieni dostarczył jeszcze więcej akcji i humoru, ale jego najmocniejszą stroną był przede wszystkim krwisty antagonista zjawiskowo zagrany przez Jareda Harrisa, którego kojarzyć możecie z serialu Czarnobyl. Ponadto ta miodna scena w lesie, oj, musicie ją zobaczyć!
To chyba moje ulubione wcielenie Sherlocka. Po pierwsze dlatego, że to Robert Downey Jr. we własnej osobie, a po drugie – to wbrew pozorom jedno z wierniejszych (choć nie najwierniejsze) podejść do słynnego detektywa. Downey Jr. ładnie balansował na granicy geniuszu i bardzo ludzkich odruchów. Ritchie zaś pomógł wydobyć z Holmesa zadziornego łobuza, hazardzistę, czyli to, czego w oryginale też mogliśmy się dopatrzeć. No i oba filmy dawały mnóstwo radochy. Po błyskotliwej końcówce Gry cieni czekam na część trzecią.
Hubert Sosnowski
