Hades – Hades. Najgorsi ojcowie w historii gier
- Najgorsi ojcowie w historii elektronicznej rozrywki
- Darth Vader – Star Wars: Battlefront i inne
- Heihachi Mishima – Tekken
- Hades – Hades
- Rip Blazkowicz – Wolfenstein 2
- Bhaal – Baldur’s Gate
- Big Boss – Metal Gear Solid
- Comstock – BioShock Infinite
- Henry Lawson – Mass Effect
- Gwyn – Dark Souls
- Krwawy Baron – Wiedźmin 3
Hades – Hades
- Dzieci: Zagreus, Makaria, Melinoe
- Występki ojca: kontrola każdego aspektu życia, oschłość, kłamstwa, brak czasu
- Próba naprawy dawnych win: częściowo udana
Trudno do końca stwierdzić, czy tytuł gry odnosi się do krainy zmarłych o tej samej nazwie, czy do jej boga – Hadesa. Dość jednak powiedzieć, że jej tematem są zarówno próby ucieczki stamtąd księcia Zagreusa – jego syna, jak i skomplikowana relacja pomiędzy tą dwójką oraz biologiczną i przybraną matką młodego wojownika.
Hades nie należy do ojców, których dałoby się pokazać w reklamie proszku do prania czy innych chipsów. Odnosi się bowiem do syna lekceważąco, nie chce rozmawiać na trudne tematy i ogranicza jego wolność tak bardzo, jak tylko się da. Na domiar złego, gdy ten próbuje uciec z piekła, robi wszystko, by jego słudzy go zabili. A jeśli to nie poskutkuje, fatyguje się na powierzchnię sam, osobiście upewniając się, że ciało Zagreusa nie daje żadnych oznak życia.
Śmierć w grze przypomina jednak trochę zgony w uniwersum Dragon Balla. Z tą tylko różnicą, że nie trzeba zbierać Smoczych Kul – już chwilę po walce ciało Zagreusa wyłania się ze Styksu w samym środku piekła. W końcu, dzięki śledztwu Zagreusa i pomocy jego rodzonej matki, Hades musi stawić czoła prawdzie. Okazuje się, że jednym z jego najważniejszych celów było chronienie chłopaka. Od tamtej pory Hades jest dla swojego syna trochę mniej oschły. Zawsze to jakiś postęp!
