Joaquin Phoenix – jest, jaki jest. Hollywoodzkie pranki, którymi wkręcano widzów

• Hollywoodzkie pranki, którymi wkręcano widzów
• Kapitan Marvel – ścieżka sprawiedliwych wiedzie przez nieprrrawości samolubnych
• Joaquin Phoenix – jest, jaki jest
• Sacha Baron Cohen – całe życie na wkręcie
• The Blair Witch Project – w lesie dziś nie zaśnie nikt
• Snuff – film jako prawdziwe morderstwo
• Ghostwatch – prawda jest gdzieś tam

Joaquin Phoenix – jest, jaki jest

Joaquin Phoenix uznawany jest za jednego z najwybitniejszych aktorów wszech czasów, choć zrobiło się o nim naprawdę głośno dopiero przy okazji Jokera. Warto jednak wiedzieć, że dekadę temu odwalił on numer, o którym powinno się zdecydowanie częściej mówić w kontekście jego całego dorobku.

Rok 2008. Na parę miesięcy przed premierą swojego nowego filmu zatytułowanego Kochankowie aktor ogłosił, że rezygnuje z aktorstwa na rzecz zajęcia się rapem. Nie byłoby w tym nic szczególnie znaczącego – poza stratą dla kinematografii – gdyby nie to, że niedługo potem zaczął się dziwnie zachowywać, czego najbardziej znanym przykładem jest wywiad u Davida Lettermana. Z okularami przeciwsłonecznymi, wodził wzrokiem wszędzie, byle nie po prowadzącym czy publiczności, z mocno zapuszczonymi włosami nieśmiało zbywał pytania o Kochanków, co paradoksalnie przyciągało do nich uwagę widzów, chcących wiedzieć, czemu akurat ten film jest jego ostatnim.

Okazało się, że wszystko było przykrywką wymyśloną na potrzeby mockumentu, który Phoenix kręcił razem z Caseyem Affleckiem (oskarżonym i pozwanym potem przez niektórych członków ekipy za molestowanie seksualne na planie). Mockument nosił tytuł Joaquin Phoenix. Jestem, jaki jestem. Chcąc rozgryźć granicę między celebrytami, mediami a odbiorcami, przez dwa lata, aż do samej premiery, udawał pozera, który zrzucał odpowiedzialność za użalanie się nad sobą i wybuchy agresji użalanie się nad sobą na ludzi nierozumiejących, że teraz podąża taką, a nie inną artystyczną ścieżką. Pseudodokument, z uwagi na talent aktora, był tak wiarygodny w kwestii pokazywania rzekomego staczania się Phoenixa (zamawianie prostytutek, nękanie asystentów, bijatyka podczas koncertu), że ewentualni dystrybutorzy bali się zakupić film, bo nie wiedzieli, czy to parodia, czy prawdziwy dokument.

Warto jeszcze dodać, że reżyser Kochanków, James Gray, nie miał aktorowi za złe wywiadu u Lettermana, zbywania pytań o film i przyćmiewania promocji dzieła swoją akcją. Od początku wiedział on o projekcie, przedsięwzięcie ani trochę nie zaszkodziło ich współpracy, a w 2013 roku nakręcili wspólnie kolejną produkcję, Imigrantkę.