Max Payne 2: The Fall Of Max Payne

Gry są jak wakacje. Mogą być jak dwa nudne miesiące spędzone w mieście, mogą być jak intensywny tydzień w górach. Max Payne 2 to długi weekend w pięciogwiazdkowym hotelu na Hawajach...

Właściwie dostałem to czego się spodziewałem, kontynuacja oparta na tych samych patentach z lepszą grafiką, muzyką, lekkimi poprawkami i raptem kilkoma godzinami rozgrywki. Mimo że produkcja pod względem gameplayu prosta i przestarzała to grało się bardzo dobrze, na ekranie co rusz coś się dzieje i generalnie jeśli chodzi o czystą zabawę strzelaniem to chyba mogę powiedzieć, że bawiłem się lepiej niż ogrywając część pierwszą. Historia nie tak złożona jak w jedynce, choć graczowi wciąż towarzyszy ciężki, depresyjni klimat i złe przeczucie podpowiadające że ta opowieść może nie mieć happy endu.

Moja ocena 6.5Dwadzieścia lat temu chyba zacząłem grać w tą kopię brata i dość szybko się odbiłem od niej. Nie pamiętam z jakiego powodu. Może animacja skoku i występowanie fragmentów platformowych na parapetach które wyglądały dość sztucznie względem jedynki. Nieważne. Teraz po ograniu trójki wróciłem do Upadku Maxa Payne’a. Historia nie tak mroczna i psychodeliczna jak jedyna, ani miałka jak trójka. Oczywiście produkcja stoi strzelaniem której jest ok, choć wydaje mi się że przeciwnicy mają jakby mniejsze głowy (?) Dźwięki zwykłego pistoletu to jakieś bzyczenie muchy. Szkoda że wrogowie wykrywają nas nawet jak stoją do nas plecami, wiec o skradaniu nie ma co myśleć. ( podczas zatwierdzania zapisu klikniecie myszki od razu sprawia że oddajemy strzał wiec alarmujemy tym pobliskich przeciwników). Problemem wszystkich tych produkcji jest iż czasami postać sterowana zasłania swoim ciałem celownik. Białe dialogi też czasami zlewają się z jasnym podłożem.Bardzo przypadła mi historia kryminalna romansu. Cieszyło mnie także zwiedzanie posterunku i słuchanie kolegów po fachu, oglądanie telewizji itp. Narracja Max’a jak zawsze na poziomie, choć wydaje mi się że tu zbyt filozofuje. Na spory plus możliwość sterowanie Moną. Mimo że nie różni się chyba niczym od Maksa to przynajmniej cieszy oczy.Niedawno przeszedłem trojkę i w końcu po dwóch dekadach ukończyłem The Fall of Max Payne i powiem szczerze dla mnie faworyt ( człowiek z wiekiem zmienia upodobania )Nie zmienia to faktu że jest grą bardzo krótką i jak pozostałe przygody Maksymiliana przeciętną.

+++Świetny narrator, opowieści w formie komiksu +++Wszystkie bronie w grze są przydatne, przyjemne strzelanie ++Zarządzanie apteczkami i amunicją ++Bohater z charakterem, który prowadzi historię ++Klimat noir, czarny humor +Projekt map +Zabawne dialogi +Przystępnie podana historia romansu i szukania odkupienia +Odkrywanie historii poprzez przedmioty znajdowane w trakcie misji +Poziom trudności +Muzyka +Idealnie wyważona długość +Niezwykle udane zakończenie +Telewizja -Projekty map są często mocno korytarzowe -Konstrukcja map jest sztuczna -Mało zróżnicowana rozgrywka -AI -Błąd w eskorcie

Nie wyobrażam sobie, że moglibyście nie lubić dwójki jeśli jaraliście się pierwszą częścią. Max Payne 2 to niemal ten sam gameplay i oprawa graficzna - w tej kwestii niewiele się zmienia. Pod względem klimatu też niewiele się różni - choć jedynka była chyba nieco mroczniejsza. Znów mamy wplecione różne mroczne wizje Maxa. I znów jest ten sam styl, który zachwycał w jedynce.To jedna z tych gier, które po prostu dalej sprawiają niesamowitą frajdę pomimo prostego systemu rozgrywki (o samej walce nie wspominając). Jak się już wciągniesz, to trudno się oderwać. To również zasługa świetnego scenariusza - historii, która naprawdę wciąga i niecierpliwie oczekuje się tego, jak to się wszystko potoczy. Zachowany jest oczywiście ten komiksowy charakter cutscenek. I choć zmienił się głos Maxa, to myślę, że dalej robi on świetną robotę. Świat jaki jest w tej grze przedstawiony, jest zimny, bezlitosny, pełen zepsucia, ale też zakręcony i z charakterystycznym czarnym humorem.Jedyna rzecz, do której mogłem się doczepić, to ilość wstawek (cutscenek) w stosunku do rzeczywistej gry. Gra ogólnie jest krótka, a przez to, że tak często przerywana jest cutscenami, to jeszcze bardziej potęguje to wrażenie.Niemniej, dla mnie i tak jest to prawdopodobnie jeden z najlepszych sequelów w historii.

Max Payne 2 2003 PC: 7/10Witam, grę można ukończyć w około 4-5h, ja przeszedłem ją dziś po raz pierwszy w życiu i co mogę powiedzieć? Grało się dość przyjemnie, dalsza historia po Max Payne 1 która wciąga również dobrze, ale według mnie jedynka dużo lepsza dlatego że miała dubbing, lepsze koszmary i bardziej mroczny klimat. Aczkolwiek ta część nie jest taka zła, a wręcz przeciwnie bardzo dobra. Dodano tutaj kilka broni, lepszy system bullet time oraz łatwiej się gra, system radgolli trochę przesadzony - ale mi się bardzo spodobał. Muzyka w grze na plus, dobry system grania dwoma postaciami czyli Moną i Maxem trzeba uznać za plus. Grafika została polepszona, plusem jest to że oddaje ona prawie taki sam klimat jak w po przedniej części. Sama fabuła jest lekko naciągana, dynamiczna - pełna akcji, zdrady i manipulacji ze strony Vladimira i nie tylko oraz fabuła jest też romantyczna, przedstawia historię miłości Maxa i Mony, ale według mnie to zauroczenie, gdyż na miłość potrzeba więcej czasu i trzeba lepiej się poznać. Spoilerować fabuły nie będę, zagrajcie a sami się przekonacie. Ogólnie polecam grę, na prawdę gameplayowo wciąga od początku do końca i zaskakuje fabularnie. To tyle ode mnie - miłego wieczoru. Elo!

Max jest wciąż nadzwyczaj żywotny. Nie wiem od czego zacząć. Poprawiono mechanikę bullet time'u. Jest teraz bardziej płynny, a jeżeli Maxowi zdarzyło się przeładować w jego trakcie, zawsze zaszczycił mnie efektowną animacją. Sam bohater zyskał swoją własną twarz, a nie Sama Lake'a. Druga część, tak samo jak poprzedniczka, zestarzała się z klasą. Brakuje mi tylko scen wizji dorównujących "jedynce". A przez obecność Mony Sax, drugiej grywalnej postaci, nie czułem się już jak samotny glina walczący z całym światem. Tak czy inaczej, warto było przebyć ten rozdział życia Payne'a.

Klasyk. Nie zapadła mi tak bardzo w pamięć jak pierwsza część. Tak naprawdę pamiętam tylko ostatni fragment z gry ale wiem że to była dobra gra. Trochę słabsza od pierwszej części ale nadal dobra :)