Sonic. Szybki jak błyskawica – twarz głównego bohatera sprzed protestu fanów. Filmy, które zepsuto efektami specjalnymi

• Nieudane CGI - filmy, które zepsuto efektami specjalnymi
• Łotr 1. Gwiezdne wojny – historie – twarz Lei
• Liga Sprawiedliwości – usunięte wąsy Cavilla
• Zielona Latania – projekty obcych
• To (2017) – przekombinowane widziadła
• Sonic. Szybki jak błyskawica – twarz głównego bohatera sprzed protestu fanów
• Hobbit: Bitwa pięciu armii – sceny batalistyczne
• Piraci z Karaibów: Zemsta Salazara – głowa złoczyńcy
• Alicja w Krainie Czarów – Tweedledee i Tweedledum
• X-men Geneza. Wolverine – szpony Logana

Sonic. Szybki jak błyskawica – twarz głównego bohatera sprzed protestu fanów

To przykład filmu, który nieudane CGI zepsułoby, gdyby nie internet. Na szczęście reakcja fanów na pierwszy zwiastun (opublikowany w chwili, kiedy wszystko było już prawie gotowe) sprawiła, że twórcy wycofali się z pierwotnego pomysłu. Tym sposobem Sonic zdetronizował po latach dominacji Marvela, stając się w czasie pandemii najlepiej sprzedającą się produkcją superbohaterską roku. I tak, według mnie też tej superbohaterskości raczej w filmie nie widać, ale tak oficjalnie został on zaklasyfikowany.

O co w ogóle poszło? W pierwszym zwiastunie pokazano Sonica, który nie tylko nijak nie był podobny do swojego komiksowego czy growego pierwowzoru, ale też był przy tym bardziej... niepokojący niż sympatyczny. Przypominał trochę niektóre z projektów zwierzoludzi z polskich dobranocek z lat 80., tyle że wygenerowanych komputerowo. Fani zaprotestowali i w momencie, w którym duża część prac postprodukcyjnych została już wykonana, skłonili wytwórnię do zmiany koncepcji. To rzecz bez precedensu – w końcu zapewne istniała już wtedy surowa wersja filmu. Koszty całego widowiska uległy zwiększeniu, a premierę przesunięto z listopada 2019 na luty 2020 roku.

Ostatecznie ten ruch wytwórni okazał się strzałem w dziesiątkę. Zaprojektowany na nowo Sonic podbił serca widzów na całym świecie. Sam film jest może zbyt mocno familijny, bohaterowie grani przez Jamesa Marsdena i Tikę Sumpter trochę przynudzają, a Doktor Robotnik w wykonaniu Jima Carreya wydaje się za bardzo przerysowany. Historia zachowuje jednak tempo godne Sonica, a wizualnie, mimo wcale nie tak wielkiego budżetu, nie odstaje od boxoffice’owych hitów ostatnich lat. Można tylko się zastanawiać, ile wytwórnia straciłaby na pozostawieniu pierwotnego wizerunku superszybkiego jeża.