Kozacy 3

Mechanika

Kozacy 3 to w dużej mierze remake pierwszej części cyklu, wydanej w 2001 roku gry Kozacy: Europejskie Boje, ciepło przyjętej przez publikę i recenzentów, szczególnie w Europie Środkowej. Do dyspozycji gracza zostało oddanych dwanaście zróżnicowanych nacji – między innymi Francja, Anglia, Ukraina, Rosja czy Prusy oraz Austria. Każdy naród dysponuje unikatowym zestawem budynków, oddziałów i technologii. W sumie daje to 70 różnych typów jednostek do wyszkolenia, 100 wynalazków do opracowania i ponad 140 odmiennych konstrukcji do wzniesienia. Oprócz kampanii historycznych można rozgrywać indywidualne misje w trybie potyczki, w których możemy określić szereg parametrów generowanej losowo mapy.

Gra jest klasyczną strategią czasu rzeczywistego, do najważniejszych zadań gracza należy więc gromadzenie surowców, rozbudowywanie bazy i fortyfikacji oraz szkolenie i zarządzanie wojskiem. Cechą charakterystyczną tytułu jest możliwość pokierowania olbrzymimi armiami – na jednej mapie może się znaleźć jednocześnie do 10 000 jednostek. Trzecia odsłona Kozaków umożliwia wydawanie rozkazów zarówno każdemu żołnierzowi z osobna, jak i całym oddziałom, czym wyróżnia się od wielu klasycznych RTS-ów. Wszystkie jednostki charakteryzują się indywidualnymi parametrami, takimi jak poziom zdrowia, morale, stopień wyszkolenia, doświadczenie czy zmęczenie.

W Kozakach 3 istotną rolę podczas potyczek pełni ukształtowanie terenu. Dzięki umiejętnemu wykorzystaniu otoczenia nawet mniejszy lub gorzej uzbrojony oddział może pokonać silniejszego przeciwnika. Dla przykładu, przed ostrzałem artyleryjskim można ukryć się za górami lub wzgórzami, a ustawienie naszych jednostek dystansowych na wyższym terenie zapewni im większy zasięg. Twórcy pokusili się też o zaimplementowanie systemu realistycznej fizyki odpowiedzialnego za zachowanie kul armatnich.

Kwestie techniczne

Tryb dla wielu graczy pozwala na zabawę maksymalnie ośmiu osobom jednocześnie. Gracze mogą zmierzyć się podzieleni na drużyny lub w myśl zasady „każdy na każdego”. Możliwe jest także oddane sterowania nad wybranymi frakcjami przeciwnikowi kontrowanemu przez AI. Osoby, które nie przepadają za szybką rozgrywką i przeprowadzaniem ataków w początkowej fazie gry, mogą skorzystać z opcji licznika, który przez określony czas od rozpoczęcia potyczki uniemożliwia prowadzenie działań ofensywnych – zyskujemy wówczas czas, aby spokojnie rozbudować bazę i opracować technologię pozwalające na wystawienie bardziej zaawansowanych jednostek.

Akcja gry ukazana jest w klasycznym rzucie izometrycznym, czym nawiązuje do typowych strategii czasu rzeczywistego z początku XXI wieku. Wszystkie modele i efekty są jednak wykonane zgodnie z obecnymi standardami graficznymi, przez co tytuł prezentuje się przyjemnie dla oka.

Gra obsługuje modyfikacje i różnego typu fanowskie rozszerzenia. Produkcja wyposażona jest w edytor map, z którego w trakcie tworzenia kampanii korzystali sami twórcy. Jego możliwości pozwalają na niemal praktyczne przebudowanie gry od podstaw – gracze mogą dodać nową zawartość, przemodelować interfejs, sztuczną inteligencję, balans, zasady.

Autor opisu gry: Krzysztof Mysiak