The Evil Within

Shinji Mikami, twórca klasycznej serii Resident Evil wraca z nową marką. The Evil Within pełnymi garściami czerpie z czwartej części „rezydentnego zła”, jednak robi to tak, jakby czas stanął w miejscu i nie zmienił się sposób projektowania gier.

Właśnie ukończyłem. Bardzo fajny survival horror, który ma jednak parę problemów.Platforma: PlayStation 5 Jailbreak, które pozwala w tej grze ale również w wielu innych grać z fanowskim patchami 60fps.Plusy: - grafika w 1080p nawet dziś wygląda w porządku. Widać że to remaster z Ps3/X360, ma miejscami rozmyte tekstury ale jest dobrze- klimat, to już zależy od miejscówki, są takie które straszą i budzą niepokój a są i takie przez które się biegnie i nie robią wrażenie- wspomniane lokacje, jest różnorodnie i to zawsze sobie chwalę, chyba najstraszniejszy był dawny dom głównego antagonisty.- dobry model strzelania który w survivalach standardowo przypomina ten z RE. Generalnie cały gameplay jest dobry, sensowna choć nieraz wnerwiajaca mechanika staminy, no pakowałem w nią punkty ostro- większość bossów co najmniej dobra, najstraszniejsza oczywiście Laura, jak się gra w nocy że słuchawakami i zacznie drzeć mordę, no ciary były- gdy się wyjaśnia o co chodzi te wszystkie pokręcone sceny mają większy sens- rozwój postaci- jako tako zarysowane postacieMinusy:- klimat grozy w moim odczuciu im dalej tym bardziej się ulatnia- jakoś dziwnie biega nasza postać, niby sprint a jakby powoli.- na finałową walkę chyba trochę brakło pomysłu, , no nie wiem, tak średnio jakoś.Tak czy inaczej naprawdę bardzo fajny, trochę już zapomniana seria . Szkoda że trójka nie zostanie zrealizowana. Pierwsze The Evil Within jest jedną z gier które bardzo chciałem nadrobić, tak więc i za dwójkę też złapię ale chyba na Xboxie SX, ona ma już 60fps w standardzie nie muszę się ratować Jailbreakiem na Ps5.

The Evil Within pokazuje się jako mocne IP w gatunku survival horrorów. Plusy... Mocarny, niesamowicie miodny początek i mega klimatyczne lokacje. Muszę pochwalić etapy, bo są interesujące, zróżnicowane pod względem konstrukcji, długości i tempa. Dzięki temu rozgrywka jest wciągająca i nad wyraz przyjemna. Ba, sekwencje skradankowe okazują się dobrze wykonane. Zagadki środowiskowe są różnorodne, bardzo ciekawe i przede wszystkim fajnie wplecione w rozgrywkę. Rozwiązanie zawsze dawało mi satysfakcję i podziw dobrze opracowanej łamigłówki. Nawet zbieranie amunicji czy innych łakoci cieszy. Znakomicie wypada uzbrojenie. Spluwy mają odpowiednią moc, a samo strzelanie daje masę frajdy. Ulepszenia naprawdę sporo dają, dzięki czemu czuć progres. Mechanika zabawy bardzo mi podpasowała, a przypomina największe tuzy tego gatunku oraz przywodzi na myśl miłe wspomnienia z takich serii jak Resident Evil czy Dead Space. Projekty potworów uważam natomiast za wybitne. Za niektóre z nich czapki (albo raczej sejfy) z głów. Widać tutaj silną inspirację uniwersum Silent Hill. Plus za to, że tutaj nawet zwykłe mięso armatnie potrafi być groźne, nawet gdy leży. Świetny balans zachowano w poziomie trudności. Momentami jest ciężko, przyjemnie ciężko, ale też bez przesady. Wymagające mogą okazać się walki z bossami. Muszę jednak przyznać, że poza nielicznymi wpadkami, spotkałem tutaj raczej niezłe, czasami nawet błyskotliwe zachowania AI. Krótko mówiąc, przeciwnicy nie patyczkują się. Główny bohater też nie w kij dmuchał. Seba wporzo koleś. Reszta kreacji równie frapująca, do tego świetnie wykonane modele postaci. Dialogi nie denerwują, są na przyzwoitym poziomie. W iście filmowy sposób wyreżyserowano przerywniki filmowe. Największe wrażenie robiły jednak scenki śmierci - niezwykle brutalne i sugestywne. Ten mroczny, surrealistyczny i lekko psychodeliczny klimat idealnie trafia w moje gusta. Historia jest nieoczywista i głęboka, zawiera drugie dno oraz jest smutna. Od teraz inaczej patrzę na utwór „Clair de Lune” Debussy''ego, który został użyty jako tzw. save theme. W estetykę gry dobrze wpisuje się również interfejs. Chytrze rozwiązano ekwipunek, który nie pauzuje rozgrywki, lecz tylko ją spowalnia. Często przyjdzie nam odwiedzać lobby zapisu i korzystać z ulepszeń oraz sejfów z nagrodami, które swoją drogą są naturalną motywacją do szukania kluczy. Z technicznych aspektów podobała mi się fizyka, animacje potworów oraz ogólnie styl graficzny. Dużym atutem jest również długość rozgrywki. Minusy... Spore zastrzeżenia mam do checkpointów, które są źle rozmieszczone, co wymusza powtarzanie długich odcinków. Nie podobają mi się też zagrywki z zamykającymi się drzwiami, które uniemożliwiają powrót i choćby zebranie amunicji. Ponarzekać mogę także na różne losowe sytuacje, które irytują. Na koniec wymienię jeszcze niewykorzystany potencjał pułapek, czego rozwinięciem mogłoby być na przykład przygotowywanie zmyślnych zasadzek na wrogów. Tak czy inaczej, i tak jestem pod ogromnym wrażeniem tego, jak tytuł potrafi trzymać przed monitorem i nie opuszczać z emocji. Moja ocena – 9.0/10

Taka sobie. Straszna w ogóle nie jest, napięcia zero. Klimat też taki sobie. Gra to bardziej taki zbiór misji dziejących się w różnych miejscach. Ma to oczywiście swoje fabularne uzasadnienie, ale ja tego nie kupiłem, szczególnie, że sam bohater nie zastanawia się dlaczego trafia do takich dziwnych miejsc. Tym samym nie jest bohaterem z krwi i kości tylko taką kukiełką, którą wyłącznie sterujemy - niczym w tandetnych akcyjniakach.Problemów z amunicją zbytnio nie miałem (poziom normalny), bo zaglądałem w każdy kąt, zbierałem dużo żelu, jak tylko się dało (w ogóle zbieractwo zrobione głupio), to załatwiałem wrogów po cichu (ten element najbardziej mi się podobał, bo po prostu lubię skradanki), na początek inwestowałem w jak największą pojemność amunicji każdego rodzaju broni i zwiększenie poziomu przywracanego życia, choć i tak zazwyczaj grałem mając jego niski poziom.Fabularnie jakoś nie intrygowała, bo nie przepadam za rozwiązaniami, gdy wszystko lub większość rzeczy okazuje się wytworem czyjegoś umysłu. Z czasem zaczęła mnie nudzić, więc zmniejszyłem poziom trudności, by ją szybko ukończyć. Graficznie dziwnie podbity kontrast, którego nie idzie zmienić w ustawieniach, miejscami fatalnie zrobione tekstury. Audio już nieco lepsze. Dubbing ok.Ogólnie to słabiutki horror, niezły akcyjniak. Ograne w gamepassie.

16h na Łatwym Mój pierwszy horror ukończony Klimat bardzo dobry, psychoza i surrealizm Ciekawa fabuła z intryga i pytaniami Fajne elementy RPG z rozwojem postaci i ekwipunku Grafika przeciętna, trochę pixelozy. Dużo intensywnych momentów Sporo gore i ciekawe projekty przeciwników Stricte horror jedynie na początku gdy nie ma broni. Dużo się dzieje, wiele momentów WTF Sporo bossów, a same walki nawet ciekawe i emocjonujące Sporo dziur i głupot, plus ciężkie sterowanie, toporne i irytujące.

Fajny klimat. Fabuła nawet wciąga, ale wątki nie domknięte (coś ponoć wyjaśnia się w dlc). Rozrywka kręci się wokół braku amunicji - szukasz jej, szukasz materiałów, żeby ją stworzyć lub żelu żeby móc jej używać mniej. Nie podoba mi się takie podejście. Mało straszna, dużo traci na tym, że się sporo ginie, bo te same etapy widzimy kilka razy i nie robią wrażenia później. Wręcz spodziewamy się, że zaraz coś wyskoczy i nas zabije.Grafika tragiczna, niepotrzebnie wysoki kontrast, nie dałem rady ustawić by wyglądało to dobrze. Można wypróbować bo jest bardzo tania, w pasie za darmo.

Wybitna!The Evil Within: 10/10Platforma: PCCzas ukończenia: 15hGra jest po prostu WYBITNA! Poziom budowania napięcia jest tu niezwykle klimatyczny a sama gra nie posiada głupich i prostackich "jumpscare'ów". Historia jest zagmatwana, ale przemyślana i pomysłowa. Miejsca które przyjdzie nam zwiedzać, niejednokrotnie zadziwiły mnie swoją złożonością. Gameplay jest tutaj dopracowany a animacje postaci, wykonane są z dużą dbałością. Strzelanie jest przyjemne, a sama gra daje nam wiele możliwości eksterminacji wrogów. Graficznie, choć gra ma swoje lata, jest dobrze, ale optymalizacja na PC jest średnia. Zdarzały mi się spadki klatek i kilka wyrzuceń gry do pulpitu. Jestem zachwycony tą grą i zaraz zabieram się do kolejnej części. Nowe RE przy tej produkcji to popłuczyny. POLECAM!

Niestety zawiodłem się ciutke na tym tytule. Myślałem że to jest dobry horror, ale wyszło na mroczną strzelanke. A ostatni epizod i ten moment z tym mózgiem to już całkiem nieporozumienie, nieźle kogoś fantazja poniosła! Są też dziwne momenty jak np. wirujace kolce albo wysuwające się ściany z rozgrzanym czymś tam, to są momenty takie zręcznościowe co moim zdaniem w ogóle tutaj nie pasuja. Ogolnie grało się ok. Przeiwnicy fajni i była satysfakcja z rozwalania czapy. Graficznie wyglada całkiem dobrze i udźwiekowienie też daję rade, klimatu grze nie brakuje ale jakby zrobić jakieś poprawki lub usunąć niektóre rzeczy to wyszedł by całkiem dobry horror!

Miłośnicy survival horrorów po prostu muszą zagrać. Nie spodziewałem się, że gra dorówna najlepszym Residentom!

Jestem świeżo po ukończeniu i raczej nie mam jakichś większych zastrzeżeń do tej gry tylko miałam wrażenie, że pod koniec twórcom zwyczajnie zabrakło już pomysłów.Przyznam się bez bicia że grałam na najniższym poziomie trudności i nie miałam problemu z amunicją, ale gdyby tak grać na wyższym to mogło by być ciężko. Fabuła jest całkiem fajna tylko myślę że powinni wcześniej wyjaśniać o co chodzi, a nie gdzieś w połowie. Jedynym minusem jaki mogę dać to zniszczenie klimatu gry wprowadzeniem do niej zombiaków z karabinami i dynamitami. Początkowo klimat był gęsty i niepewny,a potem to tylko zwykła strzelanka.

Pozytywne recenzje i opinie zachęciły mnie do zagrania w tą grę. Niestety zostałem rozczarowany. Największe wady to niezbyt ciekawa fabuła oraz duża ilość błędów. Gra chwilami przypomina Alana Wake'a, jednak brakuje jej sporo do konkurenta. Już nawet kiepski Silent Hill: Downpour wypada lepiej niż The Evil Within. Podsumowujac: spore oczekiwania przerodziły się w spore rozczarowanie.

bardzo dobra gra, gdyż mamy tu do czynienia z konkretną fabułą, a same potwory nie są z du^^ wzięte tylko mają swoją historię powstaniajeśli się wczyta we wszystkie dokumenty, włącznie z tym z ostatnich dodatków to wszystko w grze ma ręce i nogi