Elementy Wiedźmina 3, które nie sprawdziły się w Cyberpunku 2077

Spis treści

• Elementy Wiedźmina 3, które nie sprawdziły się w Cyberpunku 2077
• Puste znajdźki
• Notatki w roku 2077? Serio?
• Hakowanie gwinta nie powiodło się
• W Wiedźminie 3 był kiepski ekwipunek? Potrzymaj mi pancerz!

Puste znajdźki

O kartach tarota nawet nie wspominam, bo to jedno wielkie nieporozumienie.

Mapa usiana pytajnikami to cecha wielu dzisiejszych gier. Nie uniknął tego ani Wiedźmin 3, ani Cyberpunk 2077. Oznaczenia te – nieważne, czy wypaczające ideę eksploracji, czy nie – funkcjonowały całkiem dobrze w pierwszej z wymienionych produkcji (może z wyjątkiem nieszczęsnych kontraband na Skellige – kto to, kurde, wymyślił?); prowadziły do różnych ciekawych punktów pokroju siedlisk i gniazd potworów, miejsc mocy czy skarbów pilnowanych przez co potężniejsze bestie, a ich odwiedzenie stawało się niekiedy przyczynkiem do rozpoczęcia zadania pobocznego.

W Cyberpunku 2077 „Redzi” nie dość, że przedobrzyli z liczbą ikonek ma mapie – przez co ta stała się trochę nieczytelna – to dodatkowo zapełnili Night City generycznymi questami. Typów aktywności było co prawda kilka (kradzieże, sabotaże, neutralizacje, misje ratunkowe i polegające na odzyskaniu własności), ale każda sprowadzała się w gruncie rzeczy do pozbycia się grupy wrogów i ewentualnie zabrania wskazanego przedmiotu. Większość z nich dało się niby wykonać po cichu, skradając się i niezauważenie eliminując przeciwników, ale robiąc to samo po raz trzydziesty pierwszy, odczuwało się znużenie niezależnie od wybranego sposobu.