Call of Duty 4: Modern Warfare

Jedna z najlepszych strzelanin tego roku i bez wątpienia najciekawsza odsłona cyklu – oczywiście mam tu na myśli tylko te odcinki, które ukazały się na „blaszakach” - Panie i Panowie - Call of Duty 4 zrecenzowane!

Call of Duty 4: Modern Warfare to gra FPS z 2007 od Infinity Ward. To wstrząsające, intensywne i wciągające spojrzenie na wojnę w nowym tysiącleciu. Wyrwanie się ze strefy komfortu okupowanej przez nazistów Europy i wskoczenie w czasy bardziej współczesne było sporym ryzykiem studia, ale to ryzyko się opłaciło. Rozgrywka w trybie dla jednego gracza jest z pewnością najlepszym dziełem Infinty Ward, a sama gra zawstydziła Crysis, który był przecież zdecydowanie najładniejszą produkcją 2007 roku. Call of Duty 4 zwyciężył. Ponadczasowy klasyk, który na nowo zdefiniował gatunek FPS. To wspaniały i nie do pominięcia klasyk w świecie gier. Najlepsza część w serii. Blisko gamingowej perfekcji. Gameplay. W przeciwieństwie do poprzednich produkcji Infinity Ward gra opowiada jedną, ciągłą historię. To skuteczne narzędzie. Gra opowiada swoją historię z wielu perspektyw, bo gramy brytyjskim agentem SAS, a także amerykańskim żołnierzem piechoty morskiej. Chociaż sama historia, która kręci się wokół skradzionych rosyjskich bomb nuklearnych i terrorystów z Bliskiego Wschodu nie jest specjalnie nowatorska to jest przyjemna. To niezwykle intensywna strzelanka głównie dlatego, że jest tak wielu wrogów i są mądrzejsi niż w CoD i CoD 2 dzięki udoskonalonej sztucznej inteligencji. Jeśli nie będziemy flankować wroga możemy być pewni, że on nas zaflankuje. Wrogowie zazwyczaj wiedzą, że należy pozostać w ukryciu, a nie walczyć na otwartej przestrzeni. Dlatego strzelają z RPG i rzucają wiele granatów. Próbują nas wykurzyć, a ponieważ większość samochodów eksploduje i zabija nas, jeśli zostaniemy obok nich dość często jesteśmy zmuszeni się ruszyć. Wróg ma także dostęp do psów, a to poważne utrapienie, bo nie boją się i nie martwią się, że zginą od naszych kul. Chcą tylko rozerwać nam gardło. Psy poruszają się szybko i czasami atakują, zanim się odwrócimy, żeby ich zobaczyć. Jeśli pies zaatakuje uderzymy o ziemię i mamy ledwie dwie sekundy na wykonanie ataku wręcz i złamanie psu karku. Inaczej pies rozerwie nam gardło i umrzemy. Sztuczna inteligencja naszych sojuszników jest znakomita. Poruszają się, zachowują się i reagują jak ich prawdziwi wojskowi odpowiednicy. Duże wrażenie robi też inteligentna fizyka pocisków. Kiedy strzelamy w ścianę kule niekoniecznie zatrzymują się w miejscu. Kaliber pocisku, odległość i grubość ściany określają jak bardzo pocisk jest spowolniony. Drewno i płyta gipsowo-kartonowa zwykle nie zatrzymają kuli. Możemy więc strzelać przez ściany i trafiać wrogów ukrywających się. Jest to dość istotny element wpleciony w kampanię dla pojedynczego gracza. Większa część kampanii polega na przechodzeniu przez serię dość krótkich, liniowych poziomów. Istnieje kilka misji obrony w której można opracować własną strategię odparcia ataku wroga. Jednak większość czasu spędzamy zgodnie ze standardową procedurą operacyjną. Istnieje jednak kilka zmian w standardowej formule strzelanek dzięki którym elementy nie stają się powtarzalne. Podczas kampanii przejmujemy chwilową kontrolę nad pozycją strzelca podczas lotu helikopterem przez miasto na Bliskim Wschodzie. Moim osobistym faworytem jest krótki moment w którym znajdujemy się przed zamontowanym karabinem snajperskim. Nasz cel znajduje się w znacznej odległości. Aby oddać celny strzał należy dostosować się do wiatru i efektu Coriolisa spowodowanego obrotem Ziemi. Kiedy oddamy strzał widzimy jak się zakrzywia. To niesamowity moment w grze, która ma kilka takich niezapomnianych niespodzianek. Tryb dla jednego gracza w COD4 jest świetny, ponieważ dostarcza niesamowitych wrażeń. Poświęcono czas na ożywienie nowoczesnego uzbrojenia. Wiele niesamowitych narzędzi wojennych używanych dzisiaj ma zastosowanie w COD4. Obsługujemy broń śmigłowca bojowego AC-130, który lata nad polem bitwy i strzela pociskami 105 mm, które dziesiątkują wroga i dokonujemy dużych eksplozji za pomocą rakiet Javelin, które spadają prosto w dół i trafiają w cieńszy górny pancerz czołgów i przeglądamy mały arsenał zarówno lekkich jak i ciężkich dział wyposażonych w różnorodne lunety i ulepszenia. Mając na polu bitwy zadziwiającą liczbę wrogów do przetrwania potrzebujemy najnowocześniejszych technologii. Moja ulubiona misja to snajperska, która ociera się o geniusz. Na poziomie trudności normalnym kampania oferuje ok 6 godzin. Na poziomie Marines 8-9 godzin.Grafika i udźwiękowienie. Gra na premierę działała wręcz idealnie z kilkoma rzadkimi czkawkami w liczbie klatek na sekundę oferując bogate detale, świetne tekstury, doskonałe animacje dla sojuszników, niesamowite efekty cząsteczkowe i gwiezdne oświetlenie. Grafika świetnie sobie radzi z renderowaniem szeroko otwartych pól, ciasnych budynków i silosów ziejących dymem. Dźwięk jest równie imponujący. Walka jest głośna. Krzyki sojuszników, przekleństwa wrogów, złowieszczy brzęk granatu spadającego u naszych stóp tworzą niesamowite wrażenia. Możemy zatracić się w walce wciągnięci przez grafikę i dźwięk. To doskonały technicznie wysiłek, który nie zawiódł. Oczywiście w 2007 roku nic graficznie nie mogło równać się z Crysis, ale CoD4:MW po blisko dekadzie od premiery został zremasterowany więc w odświeżonej wersji graficznie nawet obecnie nie ma się czego wstydzić.Podsumowanie. Kampania dla jednego gracza to mistrzowska klasa kreatywności. Każda misja niezależnie od tego czy jest to wysokooktanowy atak frontalny czy skradankowa infiltracja jest przygotowywana z należytą starannością dzięki czemu rozgrywka jest różnorodna i stale wciągająca. Nowoczesna technologia wojskowa i dbałość o detale zrobiło ogromne wrażenie. Zarówno tryb single player i tryb wieloosobowy rozkochał miliony osób. Po premnierze tej gry FPS świat gier wideo już nigdy nie był taki sam, bo stanowiło globalny punkt zwrotny w świecie gier wideo, a w szczególności FPS w jakim poszły kierunku. Płynność i poczucie zaangażowania uzyskane dzięki temu produktowi sprawiły, że CoD4 stał się punktem odniesienia i od tego momentu cała panorama gier FPS wyglądała jak coś co próbuje z niej naśladować. W 2016 wydano zremasterowaną wersję, która ma lepsze tekstury i efekty, ale mocno podniosła wymagania sprzętowe.https://www.youtube.com/watch?v=ELd7Ntpuc4E&ab_channel=NRMwalkthroughHDFPSy, które mocno mi zaimponowały to między innymi Doom 1993 i Doom II 1994, System Shock 1994, Duke Nukem 3d 1996 i Blood 1997, Dark Forces II - Jedi Knight 1997, GoldenEye 007 1997, Quake II 1997, Half Life 1998, Unreal 1998, The Operative: No One Lives Forever 2000, HALO 2001 i HALO 2 2004, Return to Castle Wolfenstein 2001, Soldier of Fortune II 2002, Half Life 2 2004, F.E.A.R.2005, Call of Duty 4: Modern Warfare 2007, S.T.A.L.K.E.R.: Shadow of Chernobyl 2007 i S.T.A.L.K.E.R.: Call of Pripyat 2009.

Call of duty 4: Modern Warfare 7/10Platforma: Xbox Series XCzas ukończenia: ok 5-6hFajna strzelania akcji, w której nie ma czasu na odpoczynek. Trup ściele się gęsto a Amerykańscy żołnierze znów ratują świat... Fabuła oklepana jaka zawsze, choć Formuła misji ciekawa. Rozczarowuje system destrukcji i fizyki, jednak widowiskowość wynagradza wiele. Jest to stary dobry CoD.

Call of Duty IV Modern Warfare Single Player 6,5/10:Witajcie, na wstępie chce powiedzieć, że gre można przejść w 3-4h, ja ukończyłem ją dziś po raz drugi na poziomie normalnym. Wybór broni jest dość spory, niezły rozrzut w broniach, grafika jak na 2007 rok na prawde niezła, karabiny, postacie, samochody, helikoptetry, itp bardzo ładnie wyglądają, muzyczka w grze również mi się spodobała. Misje proste liniowe i wciągające, gra to taki typowy shooter, kampania jest krótka ale dość dobra. Na pewno raz na dwa lata sobie przejdę kampanie, polecam serdecznie, gra na jedno posiedzenie przy kompie. Trzymajcie się.

Gra dobra. Przed premierą byłem sceptycznie nastawiony że CoD nie bedzie juz o II wojnie światowej ale byłem miło zaskoczony gdy zagrałem. Nawet w multi całkiem dobrze mi szło. Ale po 2 latach znudziło mi się i nadal gram multiplayer w CoD Classic (tak gram w pierwszą część :P ) bo jest to ideał i arcydzieło.

Świetna, do dziś bardzo grywalna, mimo wieku nic się nie zestarzała.