Layers of Fear (2016)

Layers of Fear to surrealistyczna przeprawa przez umysł artysty. Plusy... Nawiązania do malarstwa i sztuki. Sam niejako jestem związany ze sztuką, toteż szanuję twórców za chore, odrealnione wizje i nietuzinkowe pomysły. Doceniam oryginalne zabiegi, które mieszają w głowie oraz świetne patenty na straszenie. Zabawa zmieniającymi się pomieszczeniami wyszła autorom nad wyraz wdzięcznie. Przejścia są tak płynne, że nie sposób dostrzec jakichś skryptów. Muszę przyznać, że sprytnie to zakamuflowali. Same izby wykonano z gracją i dbałością o detale. Wszelkie przedmioty również przygotowano naprawdę starannie. Podobnie obrazy, na których widać nawet spękania farby. Cała oprawa wizualna jest estetyczna. Formuła zabawy odbiega trochę od tego, do czego przyzwyczaiły nas stereotypy. Poza tym gierka zdecydowanie nastawiona jest na eksplorację, przez co brakuje może troszkę akcji. Niemniej, i tak było przyjemnie. Niespiesznemu zwiedzaniu sprzyja spokojna muzyka oraz sugestywne udźwiękowienie. Dziwna atmosfera sprawiła, że kilka razy przeszedł dreszczyk. Pochwalić muszę jeszcze wygodny, intuicyjny interfejs i poruszanie się, które zrobiono jak należy. Na koniec zostawiłem sobie intrygującą fabułę, którą warto zgłębić. Powiem tylko, że niezłe ziółko z tego naszego bohatera. Minusy... Czasami sceneria jest zbyt ciemna, a brak latarki nie pomaga. Łamigłówki banalnie proste, kody zawsze podane są jak na tacy. Poza tym gierka przechodzi się praktycznie sama. No i jest szalenie krótka. Moja ocena – 7.0/10

Jednym słowem "wow".
Bardzo pozytywne komentarze, to nie jest przypadek. Mam na koncie zaliczonych kilka horrorów, wcale nie zamierzałem kończyć kolejny, miałem to włączyć, sprawdzić i zapomnieć.
Słowem wstępu - w grze doskonale jest dawkowany strach i dreszczyk. Tego pierwszego nie jest za wiele, to drugie przenosi nas w sam środek gry i nie pozwala się oderwać. Grę przeszedłem jedynie z przerwa na spacer z psem.
Pierwszą rzeczą która rzuca się w oczy jest silnik gry - Unity. Wiadomo że da się zrobić w nim dobrą grafikę, lecz zwykle odbija się to na wymaganiach gry wręcz katastrofalnie. Tu tak nie jest, oczywiście są znacznie lepsze silniki ale to kosztuje a Unity nie.
Dźwięki w horrorach to sprawa priorytetowa. Są bardzo dobre, no może z minusikiem.
W grze stale coś się zmienia. A to aktualna mapa (bo obejrzeliśmy się w za siebie), a to klimat, a innym razem wyrasta, nieskończenie wysoki pokój. Surrealizm goni psychodelię, a psychodelia paranoję. Jest klawo jak diabli. Nie ma tu nic statycznego co można by przyrównać do zwykłego zwiedzania i znajdowania liścików na czym polega większość horrorów.
Gra ani razu nie przestraszyła mnie na tyle bym miał dość, myślę że twórcy postawili na wrażenia które gracz ma otrzymać , bo to sprawdza się fenomenalnie. Gra dostała kilka nagród i nie wątpię że na nie zasłużyła. Dla mnie to najbardziej udany horror w który grałem.

Jedyne "ale" to fakt, że nie wierzę abym miał ochotę grać kolejny raz by ujrzeć inne zakończenie.
9/10.

Dobra gierka ale jak to horrorki jest krótka można spokojnie przejść jednego dnia ja grę ukończyłem w niecałe 4 godziny może mniej ale jest okej

Layers of Fear (2016) - recenzje graczy

Amnesia skrzyżowana z malarstwem

Plusy
- Udźwiękowienie i muzyka
- Klimat malarstwa

Minusy
- Monotonia - biegasz po domu co chwilę otwierasz drzwi , w co którymś pokoju czeka cię straszak ale wiedząc że w tej grze się nie ginie to i tak nie robi to na tobie wrażenia.
- Fabuła jest niespójna nawet po zebraniu wszystkich elementów i stworzeniu obrazu nie wiadomo dlaczego się on załamuje
- Po napisach końcowych pojawia się taka opcja "dokończ go". Ale po kliknięciu tak naprawdę przechodzi się grę na nowo znowu trzeba zebrać tych 6 elementów a kończy się dokładnie tak samo jak wcześniej, więc tylko zmarnowałem czas
- Co ciekawe pomimo dwukrotnego przejścia gry na steamie dalej mam zaznaczone osiągnięcie wielki finał jako niezdobyte... Zastanawiam się też również ponieważ podobno gra ma ileś zakończeń w zależności od dokonanych wyborów... Ale ta gra jest tak liniowa że jedyny wybór jaki mam to który mi drzwiami pójdę naprzód ale nie ma to żadnego wpływu na fabułę moim zdaniem.