Publicystyka 18 listopada 2020, 14:17

Najgorsze gry na PS4, w które NIE chcecie zagrać

Cykl życia PlayStation 4 jako dominującej siły na rynku powoli się kończy – za rok o tej porze będziemy się szykować na dziewiątą generację konsol. Z tej okazji przypominamy najgorsze gry, jakie kiedykolwiek trafiły na tę platformę.

Spis treści

Agony – po prostu piekło

Maszkary kryjące się w czeluściach piekielnych to nic w porównaniu z tym, o jakie koszmary przyprawiłby Was stan techniczny Agony w momencie ubiegłorocznej premiery.

Data premiery: 29 maja 2018
Średnia ocen w serwisie Metacritic: 37/100

Przed premierą nietrudno było ulec wrażeniu, że Agony ma papiery na naprawdę przyzwoitą grę niezależną. Może i sama rozgrywka – polegająca przed wszystkim na eksplorowaniu, rozwiązywaniu prostych zagadek i unikaniu bliższych spotkań z demonami – nie rzucała na kolana, ale za to jak zaprojektowane zostało piekło! Tak przedstawionego szatańskiego dominium jeszcze w interaktywnej rozrywce nie widzieliśmy: pełne koszmarnych wizji, przesiąknięte atmosferą cierpienia tych, którzy pokutują za swe grzechy, i zamieszkane przez odrażające infernalne bestie. Wielu graczy skusiło się na produkcję polskiego studia MadMind tylko po to, by samemu móc zanurzyć się w tym królestwie mroku i obrzydliwości.

Agony trzeba przyznać dwie rzeczy: po pierwsze, piekło rzeczywiście zaprojektowane jest z błyskiem chorego geniuszu, a po drugie – gra faktycznie pozwala się poczuć, jakbyśmy pokutowali za najcięższe grzechy. Trudno się w niej odnaleźć, bo lokacje, choć ciekawe, są zdecydowanie zbyt ciemne i stwarzają masę okazji, by się zgubić. W efekcie połowa „zabawy” to tutaj błąkanie się bez celu i próby powstrzymania się od rzucenia padem o ścianę. Reszta zaś to powolne chodzenie i rozwiązywanie łamigłówek obraźliwych dla inteligencji przeciętnego gracza.

A przecież nie wspomnieliśmy o innych przewinach deweloperów z bydgoskiego studia. Premierę Agony przesuwano zaskakująco często jak na produkcję wystarczającą na kilka godzin, a mimo to zadebiutowała ona w stanie wołającym o pomstę do nieba. Błędy, niedociągnięcia, dziwacznie działająca fizyka – dzieło MadMind w dniu ukazania się na rynku było technologicznym potworkiem. O tym, że mamy do czynienia z naprawdę kiepskim horrorem, świadczył fakt, że najstraszniejszą rzeczą z nim związaną była perspektywa odpalenia go po raz drugi.

W swojej ostatecznej wersji piekło przedstawione w Agony było obrzydliwe, niepokojące i mroczne do oporu. A byłoby jeszcze brutalniej, gdyby nie polityka Sony i Microsoftu, które nie wypuszczają na swoich konsolach gier zakwalifikowanych do kategorii AO – tylko dla dorosłych. Deweloperzy z Bydgoszczy usunęli zatem parę szczególnie okrutnych scen, które potem przywrócili w wersji Unrated, wydanej wyłącznie na komputery i pozbawionej wszelkich śladów cenzury. Użytkownicy PlayStation 4 i Xboksa One mogą więc pozazdrościć graczom pecetowym – chociaż może nie powinni, bo ze względu na swą jakość już zabawa w okrojonym Agony była prawdziwie traumatycznym doświadczeniem.