Ciekawostki, czyli pierwszy stopień do piekła. Diablo 2 Resurrected - przygotuj się na premierę

• Diablo 2 okiem hardkorowego gracza - porady i ciekawostki
• Ciekawostki, czyli pierwszy stopień do piekła
• Pogromcy mitów

Ciekawostki, czyli pierwszy stopień do piekła

 

Diablo II mogło nigdy nie powstać – proces produkcji pierwszej części serii był na tyle żmudny i wyczerpujący, że zespół deweloperów nie miał ochoty pracować nad następnymi grami z tego cyklu. David Brevik, ówczesny główny projektant Blizzarda, chciał postawić całkiem odmienny projekt gry (spod znaku NFL), w której zawodnik rozpoczynałby karierę piłkarską w futbolu amerykańskim od szkoły średniej.

Tryb hardcore (związany z permanentną utratą postaci po jej śmierci) planowany był jako jedyna opcja rozgrywki. Taki pomysł zrodził się w głowie głównego projektanta gry, jednak jego zespół przekonał go do zmiany decyzji, ponieważ strata wielu godzin rozgrywki mogła być zbyt trudna do zaakceptowania dla większości graczy. Jak wszyscy wiemy, tryb hardcore pozostał w grze, jednak jest on jedynie alternatywą dla graczy szukających wrażeń (albo po prostu masochistów).

Diablo 2 posiada wiele niewykorzystanych przedmiotów, które bez problemu da się odnaleźć w plikach gry, większość z nich poznacie, grzebiąc w odmętach internetu. Z tego, co wynika z plików oraz rozmów z projektantem gry, pierwotnie z potworów mieliśmy otrzymywać pewne organy, które potem mogłyby zostać użyte do stworzenia innych rzeczy, takich jak na przykład mikstury.

W edytorze postaci można dotrzeć do przedmiotu o nazwie „klucz do Czarnej Wieży”. Wyglądem przypomina on klucze do wydarzenia Pandemonium, nie ma jednak żadnego zastosowania. To najprawdopodobniej część niedokończonego przez twórców projektu lokacji. Quest z kluczem został zapewne zastąpiony przez zadanie ze stworzeniem korbacza Khalima. Znanych jest kilka innych historii o niewykorzystanych pomysłach w grze, jak np. dodatkowe zadania w akcie IV – tu także pojawić miał się klucz, który prawdopodobnie otwierał wejście do Sanktuarium Chaosu.

Umiejętności w Diablo 2 były modyfikowane w trakcie produkcji, wiele z nich przeszło pewne transformacje, inne zmieniły się nie do poznania, a jeszcze inne nie znalazły w finalnej wersji. Jako przykład niech posłużą klątwy. We wczesnych etapach gry traktowane były jak pociski, przez co potwory mogły ich uniknąć, obecnie są czarem o natychmiastowej aplikacji na przeciwnika.

Na myśl przychodzi mi również kontrola umysłu jako usunięta umiejętność nekromanty. Interesująca wydaje się również wzmianka o tym, że druid mógłby przybrać postać orła, tak jak robi to z postacią wilka i niedźwiedzia.

Easter eggi (pop)kulturowe

W Diablo 2 znajdziemy wiele odniesień do popkultury czy imion i nazwisk deweloperów. Takie rzeczy miło odkrywa się samemu, dlatego nie będę Wam odbierał tej przyjemności. Wspomnę jedynie o pewnym sztylecie (z ang. „dirk”) o nazwie The Diggler, który jest odniesieniem do fikcyjnej postaci Dirka Digglera z filmu Boogie Nights Paula Thomasa Andersona.

W grze nie brak również inspiracji historią, kulturą oraz sztuką. Podczas wyprawy przez akt I jedną z ostatnich przemierzanych przez nas lokacji jest katedra, w której możemy zobaczyć dziwnie znajomy obraz. To część Tkaniny z Bayeux przedstawiająca Harolda, duke’a Anglików, i jego rycerzy jadących do kościoła w Bosham. Z kolei zestaw przedmiotów Niebiańscy Bracia inspirowany był prawdziwymi skarbami Korei Południowej.

Smaczki fabularne

Pierwsze zadanie, przed jakim stajemy w grze, wymaga oczyszczenia Siedliska Zła ze wszystkich potworów. Gdy w lokacji zostanie 5 przeciwników, opis misji aktualizuje się do statusu „pozostałe potwory: 5”. Jeśli jednak jednym z oponentów jest Szaman Upadłych, który posiada zdolność wskrzeszania Upadłych, i liczba przeciwników w lokacji wzrośnie powyżej pięciu, wyświetlana deskrypcja zadania pokaże, że pozostało 666 bestii do ubicia.

Jeszcze przed premierą rozszerzenia Pan Zniszczenia, które wprowadziło dwie dodatkowe klasy postaci (druida oraz zabójczynię), mogliśmy poznać jedną z nich w trakcie przeprawy przez akt III, podczas zwiedzania miasta Kurast. Postać ta – Natalya – nie zleca żadnych zadań, jednak jej dialogi są interesujące ze względu na fabułę, a także to, co przekazuje o naturze klanu zabójczyń. Natalya znika bez śladu tuż po śmierci Mefisto.

Z Mefisto wiąże się inna ciekawostka. To właśnie z nim, jak również z Diablo, Baalem oraz innymi pomniejszymi demonami, możemy powalczyć w trakcie wydarzenia Pandemonium. Według dzienników deweloperskich dotyczących fabuły gry to właśnie Lilith przywróciła owo towarzystwo do życia poprzez mroczny rytuał przywoływania. Mogę zakładać, że podobny wątek w odniesieniu do Pana Grozy zostanie wykorzystany w Diablo 4, skoro wiemy już z oficjalnej zapowiedzi, że Lilith się w nim pojawi.

Niedoszły, a bogatszy tryb multiplayer

Dla wielu z nas PvP w Diablo 2 to niesamowite wspomnienia i mnóstwo świetnej zabawy, jednak musicie przyznać, że walka kilka metrów od wejścia do miasta nie wydaje się idealnym rozwiązaniem. Według zdjęć zamieszczonych w internecie w grze dostępna miała być arena specjalnie przystosowana do tego typu potyczek, a nawet licznik zabójstw. Niestety, ostatecznie nie trafiła do finalnej wersji gry, jak i wiele innych ciekawych pomysłów pogrzebanych przez zbliżający się „deadline”.

Drugie Diablo miało także posiadać swój Guild Hall, co sugeruje plany bardziej rozbudowanych aspektów sieciowych, takich jak gildie, których nigdy się nie doczekaliśmy. Jest to jedna z usuniętych opcji, która mnie jako fana gier MMO smuci najbardziej. Luźne pogawędki w siedzibie gildii potrafią być miłą odskocznią od wielu godzin zabijania potworów.