The Final Station

The Final Station od pierwszych trailerów, które pojawiły się w Internecie wygląda jak efekt namiętnego romansu This War of Mine ze „starą, ale jarą” Transarcticą. Brzmi świetnie, ale czy na pewno takie jest w praktyce?

Niezrozumiała dla mnie fabuła, ani początek, ani koniec. Wszystko robimy intuicyjnie. Udało mi się za 1 podejściem uratować 99% członków załogi. Ogólnie bardzo wciągająca, niezbyt trudna w stosunku do War of Mine. NIgdy nie brakowało mi nabojów. Gorzej z żywnością czy apteczkami. Tu raz czy dwa brakło. Słabo wyglądały rozmowy w pociągu bo z jednej strony chciałoby się ich poczytać, z drugiej trzeba kontrolować inne aspekty. Ogolnie gra na plus, króciutka.

Gra jest bardzo dobra. Skupia się na 2 elementach: misjach rozgrywanych na piechotę (2/3 czasu gry) i jazdach pociągiem do terenu kolejnej misji. Na pociąg zabieramy znajdowanych w czasie misji pasażerów. Często są oni ranni więc musimy znaleźć i kupować kiedy mamy możliwość na zapas apteczki i żywność. Gra jest dość prosta - zwiedzamy pomieszczenia, odstrzeliwujemy zombiaki z 3 typów broni (pistolet, shotgun, karabin maszynowy).Fabuła jest szczątkowa co dodaje tajemniczości, ogólnie naszym zadaniem jest dostarczenie elementów niezbędnych do uruchomienia Strażnika, który ma prawdopodobnie odeprzeć atak obcych.Niestety zakończenie gry jest fatalne (a w zasadzie to go nie ma, bo nie wiemy co dzieje się dalej), co pogorszyło mój odbiór gry. Mimo wszystko nie żałuję czasu spędzonego w tej krótkiej produkcji.Wada gry to zbyt duża zręcznościowość podczas sekwencji jazdy pociągiem - musimy biegać od jednego pasażera do drugiego, podając im raz żywność, raz leki, a jeszcze co chwilę naprawiać różne mechanizmy pociągu lub ładunku, bo inaczej pada zasilanie i pasażerowie zaczynają się dusić. Sam pomysł jest fajny, ale często mamy dosłownie kilka sekund na reakcję zanim pasażer zejdzie.