A Plague Tale: Innocence

A Plague Tale: Innocence to łakomy kąsek dla osób lubiących dobrą fabułę i interesujące realia, które jednocześnie nie będą przejmować się dość uproszczoną mechaniką odpowiedzialną za skradanie się i zagadki środowiskowe.

Przepiękna historia, długo zwlekałem by ograć ten tytuł, ale jak już się zebrałem to nie pozostaje nic innego żeby powiedzieć że było warto, oj bardzo!Mój gameplay: https://www.youtube.com/watch?v=wVc6r--mQFA&t=1148s

Poprawna ale:- walka często irytująca.- lokacje fajne, ale jakoś mnie nie zauroczyły.- liniowość i praktycznie zero frajdy ze znajdziek- bezsensowny system ulepszeń broni - tak jakby go nie było.- historia hmmm. Z przymrużeniem oka może być.- większość zagadek prosta i nudna.- gra na raz. Przejść i zapomnieć.

Filmowa przygoda. Świetny klimat i grafika, ciekawa fabuła i dosyć przecięty gameplay. Gra się w to jednak całkiem przyjemnie.

Piękna perełka z niesamowitą muzyką i wciągającą historią opartą na relacji między rodzeństwem. Takie "Last of Us" w średniowieczu tyle że zamiast zombie mamy plagę szczurów. Jasne, to nie jest AAA, a już tym bardziej open-world (i dobrze), więc gra jest liniowa; skradanie mogłoby być lepsze, a mechanik więcej. Ale co z tego - twórcy świetnie potrafili zbudować klimat i utrzymać go do końca. A finałowy pojedynek - wspaniały!

Gra na 9h Niesamowicie wciąga Gra zaskakuje kierunkiem jaki obiera w fabule - jest bardzo dużo emocji, nawet tych skrajnych, ale świetnie zagrywanych Muzyka świetna, "z uderzeniem" Graficznie naprawdę dobrze plus dobra optymalizacja Całokształt klimatu świetny i dobrze przytłaczający Sama rozgrywka naprawdę dobra, ciekawe możliwości walki Angielskie VA naprawdę dobre Hugo to najlepiej stworzona postać dziecięca pod każdym względem, naprawdę chcesz go chronić i się nim opiekować Dobre dialogi i postaci Samo skradanie trochę na siłę, niezbyt bystre AI Emocjonująca i wciągająca gra

Jest to chyba moja największa i najdziwniejsza gierna niespodzianka od bardzo długiego czasu. Bałem się, że to będzie jakaś familijna skradanka bez przemocy, a naszym głównym zadaniem będzie niańczenie młodego. A tutaj już od samego prologu widzimy stada truposzy wyżartych przez szczury, spalonych żywcem itp. i to w grze, w której większość głównych bohaterów nie przekroczyło progu dorosłości. Pewnie w żadnym filmie takie coś by nie przeszło, dlatego pełne brawa dla studia, które tą grę tworzyło, bo w sumie jest za co, cała ich kariera polegała na bieda-pixarowych grach, a tu nagle tworzą plague tale i flight simulator. To się nazywa historia.Potem jest jeszcze lepiej, z biegiem czasu fabuła staje się coraz mniej realistyczna i prawdopodobnie w 90% przypadków już zacząłbym narzekać. Ale tutaj autorzy tak dobrze nakreślili bohaterów, że bardzo łatwo się z nimi zżyć i nie miałem najmniejszego problemu kontynuować rozgrywki. A na końcu to już mamy czysty SF, aczkolwiek warto dotrwać, boss nie jest trudny, tak jak niektórzy mówią.Także jak widać powyżej, gra jest zbiorem najdziwniejszych możliwych pomysłów, które jakimś dziwnym trafem aż chce się poznać na własnej skórze. Rodzina, śmierć, opieka nad rodzeństwem, stada trupów, przyjaźń, bitwa na szczury... brakowało jeszcze wątku miłosnego między Lucasem, a Amicią. Aczkolwiek patrząc na ich relację podczas gry, to jestem przekonany, że w nadchodzącej drugiej części, którą na pewno ogram, dostaniemy takie sceny:-P.

+ Grafika - tu jestem zaskoczony mega, to nie jest chyba gra AAA natomiast wizualnie to jest uczta dla oczu, może bez takich detali jak w wysokobudżetowym tlou2 ale i tak wydaje mi sie wycisneli max. Plus gra jest dobrze zoptymalizowana, wcześniej grałem w the medium i uhh, niebo a ziemia pod tym wzgłedem+ Historia - nie powiem że to jakaś obłędna fabuła dajaca do myślenia natomiast wystarczająco wciągająca żeby chcieć grać dalej by zobaczyć co sie dalej wydarzy. Aczkolwiek lekko zawiedziony jestem jak rozwiązano jedna rzecz w finale.+ Klimat+ Przystępność - Nie jestem fanem skradanek bo często sie frustruje nie mogąc po cichaczu czegoś przejść. Wole bezpośrednie starcia. Natomiast tutaj nie odczuwałem problemu, gra nas prowadzi za rączke przez prawie połowe gry przez co łatwo wymasterować wszystkie mechaniki i gdy w drugiej części daje nam troche swobody „umiałem” te gre na tyle że wszystko przychodziło mi z łatwością. Poza tym nawet jak giniesz to gra ma częste punkty zapisu przed miejscami gdzie potencjalnie można zginąć + szybki ekran ładowania po śmierci przez co zgon nie jest tak frustrujący bo już kilkanaście sekund później możesz powtórzyć to na czym poległeśCrafting/zbieractwo jest praktycznie zerżnięte z the last of us. Zresztą ogólnie twórcy sie dosyć mocno tytułem naughty doga inspirowali nie tylko w tym aspekcie. Aczkolwiek tam ciągle brakowało materiałów. A tu w pewnym momencie musiałem na siłe wyrabiać jakieś eliksiry bo miałem pełną torbe materiałow i nie chciałem żeby sie marnowały. Pod tym wględem chyba łatwość gry jest lekkim problemem.+/- muzyka czasami dobra budująca klimat, ale nie zapamiętałem jakiegoś kawałka w szczególności więc tutaj jak dla mnie neutralnie- Nie jestem fanem bohaterów dzieciaków - raz że często irytują dwa że gra lekko traci na realizmie. No wiecie. Główna bohatera nastolatka wybijajaca armie uzbrojonego zawodowego wojska przy użyciu procy i kamienia. W ogóle idea że każdy cios kamieniem w głowe to zgon oponenta jest komiczna. Troche jak kino familijne w niedzielne popołudnie na polsacie.Długość na kilkanaście godzin. Jak na korytarzową liniówke okej.Gre polecam, przede wszystkim wizualnie sprawia że chce sie grać , jak ktoś teraz ma opcje w gamepassie czy w epicu warto zdecydowanie. To jeden z tytułów gdzie warto dać więcej niż tylko cene gamepassa po to by wesprzeć twórcówCzekam na sequel który już w przyszłym roku

Bardzo fajna historia i dość ciekawa rozgrywka w ładnej oprawie graficznej. Szkoda, ze nje ma 60 FPS na XsX, ale jest w Game Passie wiec zdecydowanie warto!

Niezapomniana historia, piękna grafika i okolice, świetna muzyka i dźwięk. Plaga szczurów tutaj przedstawiona robi duże wrażenie i wygląda bardzo realistycznie, coś niespotykanego do tej pory. Gra na prawde jest dobra i trzeba zagrać aby to doświadczyć! Dla mnie miazga!!

Świetnie oddany klimat średniowiecza. Bardzo brutalna i ciekawa opowieść o rodzeństwie. Hugo kradnie serca. Pc towe The last of us. Polecam.

A Plague Tale: Innocent : 8.5/10 Czas ukończenia : 13hPlatforma : Xbox One A Plague Tale: Innocent to ciekawie opowiedziana historia z bardzo ładna grafiką oraz świetnie skomponowaną muzyką. Gra opiera swoją siłę na ukazaniu emocji między siostrą a bratem i robi to naprawdę dobrze! Proste i dobrze wymyślone lokacje, ciekawe znajdźki, sympatyczni bohaterowie oraz interesujący wątek główny to coś, czego dziś brakuje tak wielu ogromnym produkcjom. Oby więcej takich gier!

Gra znaczyna się fajnie, bardzo ładna graficznie, fabuła wciąga. Z czasem jest coraz gorzej z powodu absurdów fabularnych i monotonni rozgrywki. Można przejść, byle taniom. Mi trochę The Last of Us przypominała.

Piękna przygoda, ładna grafika, muzyka super pasuję, klimat miażdży. Problem jest taki, że gameplayowo to straszne drewno. Więc jako gra punkt minus, jako doświadczenie 9.5

W recenzjach widzę prowadzenie za rączkę jako wadę, ale paradoksalnie gra najbardziej wkurzała mnie... kiedy próbowała być grą, a nie opowieścią. Pierwsze rozdziały rozgrywa się całkiem przyjemnie, są bardzo liniowe. Potem dostajemy więcej różnych pocisków do procy i większą swobodę – musimy sami dochodzić do tego jak pokonać dany etap, przeciwnika, czy przejście przez szczury. Jednak im więcej mamy narzędzi tym bardziej problematyczna staje się gra, bo czasem zapominamy o posiadaniu tak podstawowego narzędzia jak zwykły kamień i kombinujemy jak pozbyć się łucznika z pomocą szczurów. Ponadto wiele etapów przez straszną liniowość gry (szczególnie skradankowych) można przejść tylko w jeden oskryptowany sposób i jak zrobimy coś nie tak to giniemy. Gra polega więc na zgadywankach – co autor miał na myśli, tzn. jak chciał żebyśmy przeszli ten poziom. Czasem wystarczy obejść stół nie z tej strony, spaść z półki zamiast skorzystać z drabiny czy wykonać czynności w nieodpowiedniej kolejności żeby zepsuć skrypty i najczęściej po prostu zginąć. W wielu miejscach gra nie mówi co mamy zrobić dalej i biegamy w kółko po dziedzińcu szukając jednych jedynych drzwi których dało się użyć. Ponadto uważam, że gra jest za długa. Po około 7 rozdziałach miałem już dość, przy 13 czułem znużenie, a gra wciąż się ciągnęła. Pod koniec rzucano na nas grupy przeciwników, trzeba było więc nadludzkiej zręczności by wymanewrować między gaszeniem ich pochodni jednym pociskiem, latarni drugim, nasyłaniem na nich szczurów trzecim itp. itd. W dodatku mysz chodzi okropnie nawet na max czułości więc bez autoaima się nie obeszło.Nie interesowały mnie już zgony kolejnych postaci, tym bardziej, że ich mocno dla nas egzotyczne imiona sprawiały, że... nie rozróżniałem kto jest kim. Ciągle myliłem główną bohaterkę z pewną inną dziewczyną i do tej pory nie wiem która jak miała na imię...Crafting jest... ale równie dobrze mogłoby go nie być. Może z 5 ulepszeń na 21 było przydatnych. Resztę kupowałem tylko, żeby opróżnić zapasy surowców, które mają limit maksymalnej liczby zebranych sztuk.Pod koniec gry męczyła mnie również mechanika poruszania, w pewnych miejscach nie można sprintować, a nawet w innych kiedy możemy to robić postać porusza się wolno i topornie – czasem po naciśnięciu spacji przy krawędzi półki na którą trzeba wskoczyć robiła krok wstecz zamiast wejść w interakcję. Ponadto z tego co pamiętam to przez całą grę nie trzeba był zostawiać chłopaka samego. Cały czas można było iść z nim za rękę (bo nie hałasował, nie przyciągał przeciwników, nie spowalniał nas, ogólnie nie przeszkadzał), z wyjątkiem pewnych sytuacji gdzie trzeba było nakazać mu obsługę maszyny by bohaterka mogła coś zrobić. Wtedy jednak używało się specjalnej ikonki na miejscu interakcji, natomiast samo pozostawianie dziecka w miejscu niczemu nie służyło, w dodatku denerwowało, bo po kilku sekundach zaczynał on krzyczeć i przyciągał uwagę wrogów. Nie wiem więc po co do gry wsadzono taką możliwość, skoro ani razu nie trzeba z niej skorzystać.Denerwuje również kamera. Osadzona zbyt blisko bohaterów często nie pozwala na prawidłowe obejrzenie pola walki by sprawdzić jakie są możliwości działania, ścieżki itp.Mimo wszystko grę jednak polecam. Coś ciągle pcha do przodu i każe skończyć tą historię pomimo błędów technicznych i topornej mechaniki walki/skradania/poruszania się. W pierwszej połowie gry wielokrotnie byłem urzekany pięknymi widokami (o ile można tak nazwać błotniste, mgliste pole pełne trupów i pochodni), później było więcej miast, więc już nie było tak ciekawie (tekstury nie są aż tak dobrej jakości).P.S. Finalna walka była jakimś komicznym żartem. Wkurzała mnie też aberracja chromatyczna której nijak nie szło wyłączyć. Ogólnie obraz poza centrum ekranu nie nadawał się do użycia bo był rozmyty i pokryty aberracją. Niedowiarkom załączam screena.

Ależ mnie A Plague Tale zaskoczyło! Tak jak wszyscy, upatrywałem w tej grze „średniowiecznego The Last of Us” – ale nie dowierzałem, że Asobo Studio dorówna Naughty Dog. Teraz rzekłbym raczej, że nie jestem na 100% przekonany, czy Naughty Dog przewyższy Asobo Studio przy kolejnych TLoU. Owszem, Francuzi muszą jeszcze szlifować reżyserię cut-scenek, animacje czy dialogi i postacie. Jednak podopieczni Sony już teraz mogliby się niejednego od nich nauczyć w dziedzinie budowania klimatu, projektowania poziomów, łamania schematów i wplatania muzyki w rozgrywkę. To przeżycie jedyne w swoim rodzaju!

Świetna fabuła, klimat, grafika, głosy postaci, efekty, te hordy szczurów są mega efektowne, do tego świetna wydajność, na GTX 1080 żadnych spadków fps. Gameplay jest dosyć monotonny bo ciągle tylko skradanie i strzelanie z procy, ale dochodza ciągle nowe umiejętności a potem jeszcze moc od Hugo, a sama gra jest na tyle krótka że raczej nie zdąży się znudzić. Niepozorna gra bo nie słyszałem nic o niej przed premierą, a jednak mnie wciągnęła. Polecam.

Ten klimat, ta muzyka, te plenery i dialogi. Zakochałem się w tym tytule mimo liniowej struktury gry.

Świetna gra, dawno się tak nie wciągnąłem w produkcję. Gra zasługuje na najwyższe noty. Świetna fabuła, która nie zdejmuje nogi z gazu.Jeśli ktoś oczekuje wyzwania w grach to to nie jest gra dla niegoBrakuje tak dopracowanych, pięknych, intensywnych gier singleplayer na rynku. Zdecydowanie za mało wychodzi tego typu gier. Dlatego polecam wesprzeć twórców kupując grę, ja wydanych pieniędzy nie żałuję i na pewno na długo zapamiętam tą opowieść.

Gameplayowo 3/10 - gra z gatunku który nazywam ładnym tunelem. Można postawić popielniczkę na 'W' i oglądać. Nic nie jest interaktywne, postać przesuwa się tylko w liniowym tunelu i czasem trzeba jakiś klawisz wcisnąć. Dialogi odpalają się same. Po co w ogóle robić z tego 'grę' jak można by zrobić animację?Historia - 1/10 - po prostu jeden wielki facepalm. Silne i niezależne kobiety w średniowieczu, zła religia i heroina walcząca z białym męskim uciskiem. Trzeba dodawać coś więcej?Graficznie 8/10 - bardzo ładne tła do tuneli. Ktoś naprawdę przysiadł i się postarał. To jedyny atut tej gry i dla niego można sobie pooglądać ten interaktywny (powiedzmy) film.Dźwiękowo 7/10 - nawet spoko aktorzy i znośne dźwięki otoczenia.Gdyby ktoś tworzący ją użył mózgu i przekierował wysiłek z pieszczenia graficzki na mniej krindżową historię i jakiś realny gameplay (nie mówię o poziomie Dishonored, ale żeby gracz o czymkolwiek decydował - droga do celu, jakieś opcje dialogowe, sekrety, ubiór...) to mogłoby nawet być przyjemnie. Tak to interaktywny film o womans power, nudny do mdłości.