F.3.A.R.

Przerażająca Alma po raz trzeci gości na ekranach naszych monitorów. Sprawdzamy, czy nowy zespół produkcyjny dał radę stworzyć godną kontynuację serii.

Niestety nie znalazłem opcji grania w kooperacji, a to byłoby naprawdę coś. Nie bawiłem się też w opętywanie jako Fettel, wolałem być tym dobrym, ale i tak było OK. Zabawa przednia, fabularnie też chyba lepiej niż w dwóch poprzednich częściach.

Zdecydowanie najlepsza część FEAR ( grałem wszystkie po kolei )-lepiej zarysowana fabuła.-epickie momenty-straszy-wymagająca/szczególnie koncówka-można maxować grę- można przejść grę drugim bratem

Niby najsłabsza z serii(w dodatku robiona przez inne studio) ale i tak całkiem przyzwoita strzelenka w klimacie horroru.Graficznie jest ładnie,bronie są zroznicowane i czuc ich moc.Przeciwników nie ma moze za duzo rodzajii ale róznią sie zachowaniem.Potwory i opętani biegną prosto pod lufe naszej broni za to zołnierze stosują rózne taktyki i stanowią większe wyzwanie.Fabuła jest ciekawa i wyjasnia kilka wątkow z poprzednich częsci.Samo strzelanie zwłaszcza z wykorzystaniem spowolnienia czasu bardzo przyjemne i wciagajace.Poziomy są dosc zroznicowane ale jest ich mało i są dosc krótkie.Gre przechodzimy jako Point Man a po skonczeniu danego poziomu mozna go przechodzic ponownie jako Fettel co jest miłym dodatkiem.Gra jest krótka i przejscie samej kampanii fabularnej zajmuje jakies 4-5 godzin.

Całość kampanii rozegrana w trybie kooperacji i troszkę nudziarskiego multi w 6,5h. Na pewno nie straszy tak jak poprzednie części, dużo krwi, ale to typowe dla strzelanki tego typu. Szkoda, że Fear'a już nie będzie, chciałbym zobaczyć czwartą odsłonę bo na trójce się trochę zawiodłem. Brak możliwości grania tymi samymi postaciami w coopie niektórych boli, grafika spoko i ogólnie da się w to grać, więc 7/10 jest. Na parę godzin rozrywki jak najbardziej! Dzięki Krokers za grę w kooperacji.

Fear 3 2011 PC 6,5/10:Grę przeszedłem w 4,5h na poziomie komandos, krótka jest ta gra i zbytnio nie powala. Jedynka lepiej mnie zaskoczyła. To bardziej taki FPS z klimatami horroru, ale żeby się wystraszyć? Nie ma szans. Przeciwnicy mają wyostrzone zmysły, gdzie nie gdzie chwile z daleka przy nich postoisz (wystarczy 3-4 sekundy) i automatycznie odwracają broń i walą do Ciebie. Bullet-time całkiem niezły, wybór broni nie jest ogromny ale przyjemnie się strzela. Fabuła bardziej podpadła mi w tej części jak w jedynce, fajne przerywniki filmowe i nie tylko. Zakończenie również dość dobre, natomiast grafika nie najlepsza. Na moim GT 1030 GDDR5 FPSY były raczej chwiejne (tak na oko) od 25-30 do 50-60. Lepiej żeby nie robili czwartej części, bo z każdą częścią gra przypomina bardziej strzelanke niż horror. Pomimo plusów i minusów warto zagrać w tę gierke, polecam!

F.3.A.R. jawi się jako tytuł pełen sprzeczności. No ale po kolei. Plusy... Rzecz chyba najbardziej charakterystyczna dla serii, a mianowicie sztuczna inteligencja. Po raz kolejny zaimponowały mi spryt i nieustępliwość antagonistów. Piorunujące wrażenie zrobiły na mnie reakcje wrogich żołnierzy, których komendy głosowe dostosowane są do aktualnej pozycji gracza. W połączeniu z podatnymi na zniszczenie osłonami, nie pozwala to na długie chowanie się i zmusza do działania. Duże brawa za różnorodnych, fenomenalnie zaprojektowanych i wymagających przeciwników. Świetny okazuje się też zestaw broni. Bardzo usatysfakcjonował mnie wyśrubowany poziom trudności, gdyż niektóre pojedynki były prawdziwym wyzwaniem. Przyznać muszę, że szaleńcze tempo rozgrywki dostarczyło mi naprawdę sporo emocji. Muzyka, mimo że niespecjalnie mi się podobała, robi swoje, czyli skutecznie pompuje adrenalinę. Jeśli chodzi o klimat, to o dziwo udało się zachować sporo z charakteru serii. Dynamika rozgrywki oraz to uczucie, gdy wyjdzie nam akcja pod tytułem: rzucić granat, wparować z impetem w nogi przeciwnika, ugodzić go kosą, oddać strzał z mocarnego shotguna, spowolnić czas, podmienić giwerę na karabin i oglądać trzy headshoty w trybie bullet time - coś pięknego! Animacje są starannie dopracowane i naprawdę robią wrażenie. Rozczłonkowywanie ciał i soczyste efekty nadają grze smaku. Grywalność trzeciego F.E.A.R.'a ma dwie strony medalu. Z jednej wciąga mechaniką pola walki, z drugiej zaś nie chciałbym przechodzić gry po raz drugi. Trzeba jednak oddać, że producent zawarł w swoim dziele spore urozmaicenie. No i w końcu poznajemy oblicze Fettela i Point Mana. Dodatkowym atutem są opcjonalne tryby gry. Minusy... Zacznijmy od tego, że kierunek jaki obrali twórcy nie do końca wypadł korzystnie. Wizja chowania się za osłonami nie pasuje do charakteru rozgrywki znanej z wcześniejszych odsłon. Lokacje są zaprojektowane amatorsko, w wielu miejscach widać pójście na łatwiznę, poza tym są po prostu nieciekawe. Rażą też sztucznie zablokowane rejony. Produkt pod względem wizualnym bardzo nierówny. Grafika ma swoje blaski i cienie, niektóre tekstury są wysokiej jakości, inne zaś sprawiają paskudne wrażenie jakby pochodziły sprzed dekady. Poruszanie się, strzelanie oraz walka wręcz w teorii są super, jednak w praktyce spisują się różnie. Całkowicie spieprzono tu schodzenie po drabinie. Strzelanie przez siatkę czy kratki nie działa jak powinno. Pojawiają się glitche w grafice i fizyce oraz zacięcia mutantów. Hud niby czytelny, ale denerwują te wszechobecne dokonania. Nie wiem kto wymyślił te kretyńskie osiągnięcia typu „podnieś amunicję x razy”. Zabija to immersję. Zastanawia również na siłę wrzucony rozwój postaci. Moim zdaniem chybiony pomysł. Mam jeszcze małe zastrzeżenie do zapisu, gdyż rozgrywka potrafiła wczytać się w samym centrum walki. Tak być nie powinno. Czasami też troszeczkę w nieodpowiednich punktach mieściły się checkpointy. Gameplay zauważalnie liniowy. A już najbardziej bezczelna zagrywka ze strony twórców to ta w postaci samozamykających się drzwi, które odcinają nam drogę, uniemożliwiając zebranie amunicji czy po prostu spokojne przeczesanie kątów. Produkcja zalicza się raczej do tych krótszych. Zadania nie zachwyciły, a końcowe etapy stawały się wręcz męczące. F.E.A.R. 3, bo takie nazewnictwo preferuję, wzbudził we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony to rasowa kontynuacja z pokręconą fabułą, z drugiej zaś wyprana z głębi, chaotyczna rozpierducha. Powiem tak: jeśli ktoś szuka dynamicznej i wymagającej strzelanki, to można sprawdzić. W przeciwnym wypadku nie polecam. Moja ocena – 6.5/10

Nie grałem w poprzednie części więc nie mam porównania. Ogólnie gra mi się podobała. Na początku podchodziłem sceptycznie do niej, ale od trzeciej misji rozkręciła się i zostałem wciągnięty. Było kilka momentów straszniejszych, może nie przerażających ale kilka razy przeszły mnie ciarki tym bardziej że grałem w nocy i ze słuchawkami na uszach. Podobał mi się klimat gry - tajemniczy i demoniczny. Co raz stuki, puki, latające przedmioty czy wizje małej dziewczynki lub demona podtrzymywały lekki stresik. Ładna grafika i klimatyczna oprawa dźwiękowa to plus tej gry. Co prawda nie było zbytnio powodów do uruchomienia myślenia bo gra polega głównie na napieraniu do przodu i wyżynaniu wszystkiego co się rusza ale grało mi się przyjemnie. Podobał mi się też ostatni boss. Dawno nie grałem w grę tego typu gdzie na końcu mamy dużego potwora do pokonania. Gram głównie w gry o II wojnie światowej/wyścigi, a czasami dla odmiany lubię zagrać w grę tego typu i przyznam że czas spędzony przy FEAR 3 uznaje za przyjemną przygodę.