autor: Grzegorz Ferenc
Valerian Mengsk. Czekając na epokę Roju – kto jest kim w serii StarCraft
Już niedługo Kerrigan ponownie zacznie jednoczyć Rój zergów i wyruszy dopełnić zemsty na Arcturusie Mengsku w StarCraft II: Heart of the Swarm. Przypominamy, kto jest kim w serii stworzonej przez Blizzard i jak rozpoczął się wielki konflikt.
Valerian Mengsk
Imię i nazwisko: Valerian Mengsk
Rok urodzenia: 2481
Miejsce urodzenia: Umoja
Valerian Mengsk to syn Arcturusa Mengska i Juliany Pasteur, córki senatora Ailina Pasteura z Umoji. Jest owocem ich krótkotrwałego romansu, przerwanego przez wojny gildii i życiowe decyzje przyszłego imperatora Dominium. Chłopiec poznał swojego rodziciela dopiero w wieku siedmiu lat, gdy Arcturus został wezwany na Umoję przez ojca Juliany. Tydzień spędzony w jego towarzystwie na zawsze naznaczył jego życie. Arcturus nie szczędził mu gorzkich słów, strofując za brak zainteresowania wojaczką i historią, za czytanie poezji i książek psychologicznych podsuwanych mu przez matkę, a także za jego zainteresowanie archeologią. Na wieść o zniszczeniu Korhalu Arcturus opuścił Umoję, a dla Valeriana i jego matki rozpoczął się długi okres tułaczki i ukrywania przez zabójcami Konfederacji. Słowa usłyszane od ojca sprawiły, że Valerian zapragnął dorównać jego oczekiwaniom. Zaczął intensywnie ćwiczyć szermierkę pod czujnym okiem mistrza Miyamoto. Nauczył się obsługiwać broń i zgłębił tajniki strategii i taktyki, studiując starożytne dzieło o „sztuce wojny”, które podobno pochodziło jeszcze z Ziemi.
Na wiele lat schronieniem Valeriana stał się księżyc Van Ostena, gdzie odkryto tajemnicze ruiny. Mógł tam oddawać się swoim archeologicznym zainteresowaniom. Po ustanowieniu Dominium został potajemnie przywołany na Korhal przez ojca, który chciał wychować go na swojego następcę. Choć Arcturus przyznał, że jest z niego dumny, ich relacje zawsze były napięte. Młody pretendent do tronu jeszcze bardziej skupił się na poszukiwaniu pozostałości starożytnych ras – m.in. we współpracy z archeologiem Jakiem Ramsayem, z czasem stając się właścicielem Fundacji Moebiusa.
Pragnieniem Valeriana było „udowodnienie, że może być lepszym imperatorem (od swojego ojca), a także lepszym człowiekiem”. Okazja po temu nadarzyła się podczas drugiej wielkiej wojny, kiedy to książę Mengsk wsparł działania rebeliantów Raynora. To dzięki niemu buntownicy dowiedzieli się o możliwości przywrócenia Kerrigan do ludzkiej postaci.
Nie lubicie mnie i nie ufacie mi. A jednak stoję tu przed wami, zdany na waszą łaskę. Jeżeli mamy współpracować, kapitanie Horner, to – na miłość boską – niech to będzie współpraca z obu stron, dobrze?
Po udanym ataku na Char i oswobodzeniu Kerrigan Valerian nie zawahał się sprzeciwić ojcu, który namierzył flotę syna, i zaatakować jego wojska. Imperator Dominium zmusił Raynora i młodego księcia do ucieczki do Portu Umarlaka, a następnie na stację badawczą Prometeusz. Zostali tam zdradzeni przez doktora Naruda i musieli stoczyć walkę z kilkoma hybrydami, powstałymi w laboratoriach Fundacji Moebiusa. W końcu rebeliantom udało się znaleźć schronienie w tajemnej bazie w Protektoracie Umojańskim.
Po bitwie na Char młody Mengsk wykazał się otwartością i skłonnością do współpracy z Raynorem i jego rebeliantami. Nie zmienia to jednak faktu, że nad jego osobą ciąży złowrogi cień ojca, co sprawia, że nigdy do końca nie można ufać intencjom młodego następcy tronu Dominium.
