Poprzednio w Splinter Cell

W związku z premierą gry Tom Clancy’s Splinter Cell: Conviction proponujemy Wam zapoznanie się ze streszczeniem wydarzeń z czterech poprzednich odsłon tej serii. Artykuł ten powinien zainteresować zarówno miłośników cyklu, dla których będzie to doskonała okazja do przypomnienia sobie najważniejszych faktów (wszak od premiery gry Double Agent upłynęły już ponad trzy lata), jak i osoby, dla których Conviction będzie pierwszym spotkaniem z postacią Sama Fishera.

Uwaga! Niniejszy artykuł to omówienie wyłącznie wydanych do tej pory gier z serii Tom Clancy’s Splinter Cell. Nie ma w nim żadnych informacji, które mogłyby popsuć przyjemność z zabawy w Conviction.

Tom Clancy’s Splinter Cell

Akcja pierwszej części Tom Clancy’s Splinter Cell rozgrywa się w 2004 roku, a my poznajemy 47-letniego wówczas Sama Fishera, który zostaje pomyślnie zwerbowany przez pułkownika Irvinga Lamberta i po kilkuletniej emeryturze powraca do aktywnej służby, dołączając do tajnej grupy NSA (Agencja Bezpieczeństwa Narodowego) o nazwie Third Echelon. Główny bohater staje się członkiem niewielkiej komórki pod dowództwem Lamberta, wykonującej misje dużej wagi bez wiedzy rządu Stanów Zjednoczonych. Fisher wspierany jest między innymi przez specjalizującą się w sprawach technicznych Annę „Grim” Grimsdottir, a w pomyślnym wykonywaniu powierzanych mu zadań pomagają mu również przekazywane przez dowództwo nowoczesne gadżety. Dowiadujemy się niejako przy okazji, że o wyborze na to stanowisko zadecydowało przede wszystkim jego bogate doświadczenie wojskowe, obejmujące między innymi służbę w Navy SEALs i w specjalnej grupie operacyjnej CIA. Fisher doskonale radzi sobie z prowadzeniem działań z ukrycia, a ponadto jest w stanie sprawnie neutralizować potencjalne zagrożenia, między innymi dzięki opanowaniu izraelskiej sztuki walki Krav Maga. Niewiele wiemy na temat życia prywatnego głównego bohatera – ma on nastoletnią córkę o imieniu Sarah, z którą z oczywistych względów nie może dzielić się szczegółami swojej pracy, a jego żona niedługo po porodzie rozwiodła się z nim, po czym w 1989 roku zmarła na raka.

Fabuła Tom Clancy’s Splinter Cell koncentruje się na wydarzeniach rozgrywających się w Gruzji, a pierwsze zadanie Fishera w roli członka Third Echelon dotyczy ustalenia przyczyn utraty kontaktu z dwoma agentami CIA, którzy działali pod przykrywką współpracowników z bezpośredniego otoczenia prezydenta tego państwa – Kombayna Nikoladze. Informacje pozyskane od jednego z tajnych informatorów CIA sugerują, że byli oni na tropie poważnej afery, mogącej spowodować wybuch konfliktu zbrojnego. Ślad prowadzi do mieszkań jednego z zaginionych agentów, skąd z pomocą specjalnego nadajnika Fisher trafia do siedziby lokalnej policji. Odnalezienie martwych agentów w kostnicy wiąże się z dodatkowym odkryciem, a mianowicie, że z ich ciał wycięte zostały implanty. Skorzystanie z zapisu kamer bezpieczeństwa pozwala Fisherowi na zidentyfikowanie Rosjanina o nazwisku Grinko i na wyruszenie za nim do siedziby Ministerstwa Obrony Gruzji. Po dotarciu na miejsce i przesłuchaniu osobistego kierowcy Grinki głównemu bohaterowi udaje się ustalić, że ma on zaplanowane spotkanie z geniuszem komputerowym Phillipem Masse. Podsłuchanie tej rozmowy rzuca nieco światła na działania Nikoladze. Fisher przedostaje się do osobistego biura prezydenta celem pozyskania dodatkowych informacji z jego komputera. Pomyślna próba włamania się do systemu doprowadza do zdobycia dowodów na przeprowadzanie przez wojska w sąsiednim Azerbejdżanie czystek etnicznych. Fisher ucieka z ministerstwa pomimo wykrycia śladu włamania i wszczęcia alarmu.

Posterunek policji z ciałami zamordowanych agentów.

Prezydent Nikoladze w wyniku upublicznienia jego planów zmuszony zostaje do rozpoczęcia działań z ukrycia, nakazując jednocześnie nasilenie procesu dokonywania masowych mordów w Azerbejdżanie. Do akcji wkraczają wojska NATO, próbując ratować niewinną ludność cywilną. Informacje pozyskane w ministerstwie pozwalają na wytypowanie platformy wiertniczej na Morzu Kaspijskim jako miejsca, które może pomóc w ustaleniu kryjówki Nikoladze. Po znalezieniu się bohatera na platformie sprawy dodatkowo się komplikują, bowiem NATO, podejrzewając obecność prezydenta Gruzji w tym miejscu, rozkazuje przeprowadzenie serii bombardowań. Pomyślne przechwycenie technika oraz jego laptopa doprowadza do szeregu interesujących odkryć. Drużyna Fishera dowiaduje się o istnieniu tajemniczej Arki, a także dochodzi do wniosku, że niektóre informacje znajdujące się na laptopie mogły zostać zdobyte jedynie przez szpiega wrogiego wywiadu pracującego w CIA. W drodze powrotnej z platformy Lambert przekazuje informację, że obiekty militarne na obszarze Stanów Zjednoczonych padły ofiarą hakerskich ataków i że odpowiedzialność za ich wykonanie wziął na siebie ukrywający się Nikoladze.

Fisher zostaje wysłany do głównej siedziby CIA w Langley z zadaniem wytropienia „kreta” odpowiedzialnego za wyciek informacji, otrzymując jednocześnie polecenie, że nie może pozostawić po sobie absolutnie żadnych śladów obecności ani zranić żadnego z agentów. Na podstawie informacji pobranej z centralnej jednostki biura drużynie udaje się wytypować Mitchella Dougherty’ego jako prawdopodobnego agenta rządu Gruzji. Próba włamania się do komputera tej osoby kończy się jedynie częściowym sukcesem, bo pomimo znalezienia powiązania z lokalną firmą Kalinatek połączenie zostaje wykryte i zerwane. Lambert poleca pojmanie Dougherty’ego, który w trakcie przesłuchania zapewnia o swojej niewinności. Jego wersja wydarzeń znajduje potwierdzenie w działaniach pracowników firmy Kalinatek, którzy przystępują do procesu niszczenia dowodów, mogących powiązać ich z działaniami prezydenta Nikoladze. Fisher wyrusza do siedziby Kalinatek z zadaniem uratowania pracującego w tej firmie technika o imieniu Ivan, oferującego pomoc w pozyskaniu pożądanych informacji w zamian za ocalenie mu życia. Po rozbrojeniu szeregu pułapek i dotarciu do technika Fisher zdobywa klucz, z pomocą którego włamuje się do jednego z komputerów firmy. Drużyna odkrywa sieć przekaźników, dzięki którym Nikoladze może komunikować się z podległymi sobie komórkami wojskowymi. Jeden z sygnałów prowadzi do elektrowni atomowej Nadezhda, położonej w północnej Rosji. Po znalezieniu się na miejscu głównemu bohaterowi udaje się wszcząć fałszywy alarm i zlokalizować przekaźnik. W drodze powrotnej Fisher zauważa, że z elektrowni wywożone są materiały nuklearne, które mogą posłużyć do budowy głowic.

Pojmanie Nikoladze.

Pozyskany w elektrowni przekaźnik pozwala na poznanie dokładnej lokalizacji ukrywającego się prezydenta Nikoladze. Okazuje się, że przebywa on w chińskiej ambasadzie w Birmie, co budzi pewne podejrzenia, czy aby nie jest on potajemnie wspierany przez chiński rząd. Fisher przedostaje się na teren ambasady i z wykorzystaniem laserowego mikrofonu podsłuchuje rozmowę pomiędzy Nikoladze a generałem Feirongiem z Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej, dowiadując się o szczegółach ich współpracy i planowanej publicznej egzekucji grupy jeńców. Główny bohater wyrusza do pobliskiej rzeźni z myślą uratowania więźniów, sabotując antenę celem zablokowania możliwości nadawania sygnału i rozprawiając się z obecnym na miejscu Grinko. Fisherowi udaje się dotrzeć do więzionych osób, a ponadto od chińskich dygnitarzy i dowiaduje się, że generał Feirong działał na własną rękę, nie reprezentując interesów chińskiego rządu. Bohater powraca do chińskiej ambasady z zamiarem zniszczenia, będących w posiadaniu Feironga, głowic nuklearnych i pojmania samego zainteresowanego. W tym drugim przypadku pojawiają się niespodziewane komplikacje, albowiem pijany generał w obliczu sromotnej klęski planuje popełnienie samobójstwa. Główny bohater powstrzymuje go i nakłania do odblokowania dostępu do jego komputera, dzięki czemu Chińska Republika Ludowa zostaje oczyszczona z zarzutów brania udziału w spisku.

Dane znalezione na komputerze Feironga pozwalają na wyruszenie śladami Nikoladze, który najwyraźniej powrócił do pałacu prezydenckiego w stolicy swojego kraju i planuje skorzystać z Arki. Fisher odnajduje plik z przesłuchania, zorganizowanego przez nowo mianowanego prezydenta Cristaviego, dowiadując się, że Arka jest tak naprawdę bombą atomową ukrytą w walizce, którą Nikoladze planuje użyć przeciw Stanom Zjednoczonym. Głównemu bohaterowi udaje się odnaleźć i pojmać Nikoladze, aczkolwiek spotkanie przerwane zostaje w momencie pojawienia się ludzi Cristaviego. Nikoladze proponuje oddanie klucza do Arki nowemu prezydentowi w zamian za wolność, zaś Sam Fisher ma zostać zlikwidowany. Z pomocą przychodzi Lambert – wyłączenie światła na kilka sekund umożliwia bohaterowi uniknięcie pewnej śmierci. Fisher rusza w pościg za Nikoladze, dowiadując się jednocześnie, że Arka znajduje się na terenie Stanów Zjednoczonych i że jest gotowa do detonacji. Główny bohater ponownie odnajduje Nikoladze i dokonuje na nim egzekucji, zanim ten jest w stanie sfinalizować wymianę. Fisher ucieka następnie z pałacu prezydenckiego na pokładzie maszyny latającej, kończąc tym samym swoją misję.

Akcja Tom Clancy’s Splinter Cell: Pandora Tomorrow rozgrywa się w 2006 roku, a więc dwa lata po wydarzeniach z pierwszej części serii. Tym razem w centrum zainteresowania znajduje się Timor – jedna z wysp archipelagu Małych Wysp Sundajskich, należąca do Indonezji. Wschodnia część Timoru ogłasza niepodległość, a w dążeniach do utworzenia trwałej niezależności od Indonezji pomagają nowym władzom siły amerykańskie. Działania te wybitnie nie podobają się radykalnej indonezyjskiej grupie terrorystycznej Darah Dan Doa, dowodzonej przez Suhadi Sadono, która w odwecie za mieszanie się Stanów Zjednoczonych w wewnętrzne sprawy Indonezji organizuje atak na amerykańską ambasadę w mieście Dili. Wśród pojmanych pracowników placówki znajduje się jeden z dawnych towarzyszy broni Sama Fishera – Douglas Shetland. Główny bohater wyrusza do ambasady z zamiarem pojmania Suhadi Sadono oraz zniszczenia tajnych dokumentów, które mogłyby wpaść w ręce wroga. Fisherowi udaje się uratować Douglasa Shetlanda oraz zdobyć zaszyfrowany email od użytkownika o pseudonimie mortified_penguin. Pomoc w odkodowaniu wiadomości oferuje jedna z pracownic ambasady, Ingrid Karlthson, w rezultacie czego zostają ustalone powiązania pomiędzy użytkownikiem mortified_penguin a mającym swoją siedzibę w Paryżu laboratorium Saulnier Cryogenics. Fisher ewakuuje się z ambasady, w międzyczasie do akcji wkraczają żołnierze Delta Force, którzy pomimo sprawnie podjętych działań nie są w stanie pojmać Suhadi Sadono. Rząd Indonezji wyraża ponadto swoje niezadowolenie z agresywnej akcji poszukiwawczej zbiegłego terrorysty, organizowanej na terytorium ich kraju.

Po dotarciu do Paryża drużyna obmyśla plan, zakładający uzyskanie dostępu do siedziby Saulnier Cryogenics dzięki opuszczonym tunelom metra biegnącym wzdłuż laboratorium. Wkrótce okazuje się, że tę samą drogę już wcześniej wybrali najemnicy, najprawdopodobniej wynajęci przez użytkownika mortified_penguin. Fisher zostaje zmuszony do rozbrojenia porozstawianych przez nich pułapek jak również jednej większej bomby. Główny bohater ustala, że najemnikom zależy na pozyskaniu specjalnych pojemników, wykorzystywanych w laboratorium kriogenicznym do przechowywania mózgów w odpowiednio niskich temperaturach. W międzyczasie Third Echelon dowiaduje się, że jeden ze strażników laboratorium zrobił zdjęcie liderowi najemników. Po zlokalizowaniu ukrywającego się wartownika i przesłaniu zdjęcia do analizy na jaw wychodzi fakt, że mortified_penguin to tak naprawdę były agent CIA Norman Soth. Fisher opuszcza teren laboratorium, a następnie przedostaje się do pociągu podróżującego w kierunku Nicei, w którym znajduje się ów agent. Głównemu bohaterowi udaje się dotrzeć do wagonu, w którym przebywa Soth i przesłuchać go, dowiadując się, że nadal działa on tajnie dla CIA. Lambert nie wierzy w te zapewnienia i nakazuje śledzenia Sotha. Fisher nagrywa rozmowę telefoniczną, której przebieg sugeruje, że Soth ma zamiar pozyskać coś dla Suhadi Sadono w Jerozolimie. Główny bohater ucieka z pędzącego pociągu i wyrusza w podróż do Jerozolimy.

Pierwszym zadaniem Fishera po znalezieniu się w Jerozolimie jest dotarcie do pracującego dla CIA Saula, gdyż z racji panującej w mieście godziny policyjnej niemożliwe jest dostarczenie broni. Główny bohater po rozprawieniu się z grupką bandytów uzyskuje dostęp do swojego sprzętu. Lambert poleca mu odnalezienie tajnej agentki Dahlii’Tal, przebywającej w pobliżu jednego z lokalnych kościołów, od której Fisher dowiaduje się, że przesyłka, po którą przybył Soth, jest de facto bronią biologiczną. Kobieta wyjawia też, że pojemniki wykradzione z laboratorium w Paryżu są niezbędne do zapewnienia bezpiecznego transportu. Fisher rusza śladem Dahlii zmierzającej w stronę magazynu syryjskich najemników. Po dotarciu do windy prowadzącej do magazynu główny bohater dowiaduje się o możliwej zdradzie z jej strony i staje przed decyzją, czy podarować jej życie, czy też wyeliminować ją, zanim stanie się zagrożeniem. Fisher zjeżdża do magazynu i odnajduje jedną z pozostawionych przez najemników skrzyń, zdobywając cenną próbkę broni biologicznej. Analiza pozyskanej próbki doprowadza do ustalenia, że wirus jest genetycznie zmodyfikowaną odmianą ospy. Drużyna dowiaduje się ponadto, że Suhadi Sadono zdołał już rozmieścić pojemniki z wirusem na terytorium Stanów Zjednoczonych i że są one dla niego swego rodzaju zabezpieczeniem, gdyż może opóźniać ich detonację o 24 godziny dzięki zaszyfrowanym połączeniom telefonicznym. Fisher wyrusza do obozu Kundang w Indonezji, gdzie według informacji sił amerykańskich ma przebywać Sadono.

Ucieczka z pociągu.

Wizyta w Indonezji rozpoczyna się od odbycia spotkania z uwolnionym wcześniej Shetlandem i skoordynowania planu dalszych działań. Fisher wkracza do obozu wroga, podkładając bombę w samolocie Sadono i śledząc jego samego z zamiarem pozyskania kodu wejściowego do jego domu. Główny bohater przedostaje się w końcu do środka i podsłuchuje rozmowę telefoniczną Sadono, a następnie w sprytny sposób zakłada pluskwę w jego telefonie. Przy próbie opuszczenia posiadłości zostaje przyłapany przez wrogich najemników, ale z pomocą przychodzą mu snajperzy się pod dowództwem Shetlanda. Dzięki pluskwie możliwe staje się ustalenie kolejnego celu podróży. Fisher wyrusza do stoczni Komodo, odkrywając, że sygnał dobiega z zadokowanej w tym miejscu łodzi podwodnej. Głównemu bohaterowi udaje się doprowadzić do wynurzenia łodzi na powierzchnię i wejścia na jej pokład, dzięki czemu dociera do pomieszczenia z centralnym komputerem. Pomyślna próba włamania się do systemu umożliwia odkrycie lokalizacji wszystkich pojemników z wirusem, co powoduje, że pojawia się szansa ich rozbrojenia, zanim zostaną zdetonowane. Drużyna dowiaduje się, że zdesperowany Sadono przebywa obecnie w siedzibie lokalnej telewizji w Dżakarcie, przy czym Lambert wyraźnie naciska, żeby pojmać go żywcem. Po przedostaniu się do budynku stacji Fisher odkrywa, że poznana w trakcie zabezpieczania ambasady Ingrid Karlthson jest tajną agentką CIA i że wraz z innymi ludźmi przetrzymywana jest przez terrorystę. Główny bohater zmuszony zostaje do pokrzyżowania planów Sadono, dążącego do nakręcenia antyamerykańskiego filmu propagandowego.

Tropienie terrorystów na lotnisku LAX.

Zakończona sukcesem misja pojmania Sadono i bezpiecznego odeskortowania go na dach budynku telewizji z zamiarem przekazania go Ingrid nie załatwia spawy, gdyż Lambert informuje drużynę o nowym zagrożeniu. Norman Soth znajduje się w posiadaniu ostatniego pojemnika z bronią biologiczną i w międzyczasie zdołał go przewieźć na terytorium Stanów Zjednoczonych. Szaleniec, czując się zdradzony przez CIA i rząd Stanów Zjednoczonych, planuje więc zdetonować bombę na lotnisku LAX w Los Angeles. Fisher przedostaje się na teren lotniska wewnątrz jednej z ciężarówek i przystępuje do likwidacji pomocników Sotha, wykorzystując fakt, że z racji zażycia szczepionki na wirus ospy temperatury ich ciał są nieco podwyższone. Główny bohater na sam koniec dociera do sekcji biletowej, gdzie rozprawia się z ostatnimi najemnikami i z samym Sothem. Ładunek zostaje bezpiecznie zdetonowany przez amerykańskich saperów, co na dobre neutralizuje zagrożenie biologiczne.

Akcja Tom Clancy’s Splinter Cell: Chaos Theory rozgrywa się w 2007 roku. Tłem do prezentowanych wydarzeń jest utworzenie przez Japonię organizacji informacyjnej o charakterze obronnym I-SDF (Information Self-Defense Force), co zdaniem Chin oraz Korei Północnej stanowi pogwałcenie traktatów podpisanych po zakończeniu II wojny światowej. Oba te państwa w ramach protestu organizują blokadę na Morzu Żółtym, a w krótkim czasie w to miejsce zostaje wysłany amerykański okręt wojenny USS Clarence E. Walsh z nadzieją na załagodzenie narastających napięć. Sam Fisher wyrusza z kolei z tajną misją do Peru. Jej założeniem jest uratowanie hakera Bruce’a Morgenholta, przetrzymywanego przez grupę peruwiańskich separatystów, nazywających siebie Głosem Ludu i dowodzonych przez Hugo Lacerdę. Drużynie udaje się ustalić, że ugrupowanie Lacerdy wynajęto do pozyskania algorytmów utworzonych przez znanego z pierwszej części serii Phillipa Masse’a, tych samych, które posłużyły prezydentowi Nikoladze do przeprowadzenia ataków terrorystycznych w Stanach Zjednoczonych. Operacja kończy się niepowodzeniem – Fisher dociera do martwego Morgenholta i nie zastaje przywódcy terrorystów, który już wcześniej opuścił Peru na pokładzie okrętu Maria Narcissa. Główny bohater przedostaje się na szczyt latarni morskiej i po sprawnej ewakuacji zostaje przetransportowany drogą powietrzną na pokład jednostki pływającej.

Fisher przystępuje do eksploracji okrętu, montując nadajniki na odnalezionych skrzyniach z amunicją i odnajdując list przewozowy, dzięki któremu drużyna może powiązać przewożony ładunek z jednym z banków w Panamie. Po wyeliminowaniu ukrywającego się na jednym z dolnych pokładów Lacerdy i przeprowadzeniu skutecznej ewakuacji główny bohater wyrusza do Panamy z zamiarem przedostania się do banku MCAS Banco de Panama, którego nazwa pojawiła się przy okazji badania listu przewozowego. Fisherowi zostaje jednocześnie zlecone zadanie pozyskania cennych papierów wartościowych i wgrania fałszywych e-maili na komputery pracowników banku, tak by całość wyglądała na standardową operację rabunkową. Główny bohater włamuje się do wnętrza banku i z pomocą specjalisty o pseudonimie Żółw uzyskuje dostęp do głównego skarbca, dowiadując się przy okazji, że z Morgenholtem nad rozszyfrowaniem algorytmów Masse’a pracował Abrahim Zherkezhi. Pomyślna próba włamania się do skarbca kończy się z kolei odnalezieniem powiązania z niejakim Dvorakiem.

Niedługo po zakończeniu misji w panamskim banku Japonia oraz wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych padają ofiarą nowego ataku terrorystycznego, w wyniku którego odcięte zostają dostawy prądu do tych regionów. Japońska organizacja I-SDF o przeprowadzenie tego ataku obwinia Chiny i Koreę Północną, zaś Fisher wysłany zostaje do nowojorskiego apartamentu Abrahima Zherkezhi, którego nazwisko po raz pierwszy pojawiło się przy okazji wykonywania misji w banku. Główny bohater zmuszony jest do unikania patrolów Gwardii Narodowej, które z uwagi na wszechobecne ciemności rozmieszczono po całym mieście z zadaniem zapanowania nad szerzącym się chaosem i plagą kradzieży. Wewnątrz apartamentu Zherkezhiego Fisher napotyka najemników z tego samego ugrupowania, które współpracowało z Hugo Lacerdą. Pomyślna próba przesłuchania jednego z nich pozwala na ustalenie, że pracują oni dla prywatnej korporacji o nazwie Displace International kierowanej przez Douglasa Shetlanda, czyli dawnego towarzysza broni głównego bohatera, któremu Fisher uratował życie w ambasadzie w Timorze. Eksploracja budynku sąsiadującego z posiadłością Zherkezhiego doprowadza do odkrycia, że Dvorak jest tak naprawdę maszyną kontrolowaną przez pewnego naukowca, której jedynym zadaniem jest ciągłe udoskonalenie algorytmów stworzonych przez Masse’a. Lambert wysyła Fishera do głównej siedziby znajdującej się w Nowym Jorku korporacji Displace International z zamiarem ustalenia jej prawdziwych intencji.

Po znalezieniu się wewnątrz tejże głównej siedziby Displace International Fisher przedostaje się do centralnego komputera korporacji. Próba odszukania kompromitujących firmę informacji doprowadza do odkrycia, że zostały one już wykasowane przez dyrektora do spraw ochrony ważnych klientów – Milana Nedicha. Bohater wyrusza do osobistego biura Nedicha, dowiadując się z podsłuchanej po drodze rozmowy, że Milan Nedich to Milos Nowak – kryminalista znany również jako bośniacki fryzjer. Informacje pozyskane z komputera Nowaka pozwalają ustalić, że Abrahim Zherkhezi ukrywa się w prywatnej willi na japońskiej wyspie Hokkaido. Niedługo po dotarciu do Japonii Fisher spotyka się z Shetlandem, który nie chce uwierzyć w jego zapewnienia odnośnie przestępczej przeszłości swojego pracownika. Lokalne wiadomości w tym samym czasie podają, że wysłany na Morze Żółte okręt USS Clarence E. Walsh został zatopiony przez północnokoreańską rakietę. Fisher przedostaje się do luksusowej willi, odnajdując Milosa Nowaka i dowiadując się, że wszystkie dotychczasowe działania korporacji odbywały się za przyzwoleniem jej pracodawcy. Główny bohater nie dociera do Zherkheziego na czas, jest za to świadkiem dokonanej na nim egzekucji przez samego Shetlanda.

Egzekucja Zherkheziego.

Pomimo podjęcia pościgu Shetlandowi udaje się zbiec. Lambert rezygnuje z dalszych prób zlokalizowania zdrajcy, wysyłając Fishera do Korei Północnej z zadaniem zażegnania sytuacji spornej, która wynikła po zatopieniu amerykańskiego okrętu. Bohater musi odnaleźć dowody na niewinność Korei Północnej, gdyż pokój w regionie wisi na włosku. Fisher przedostaje się do baterii odpowiedzialnej za atak i udaje mu się powiązać fakt wystrzelenia rakiety z działaniem hakerskim, którego źródłem jest Korea Południowa. W międzyczasie Korea Północna przeprowadza serię ataków na swojego południowego sąsiada, a Fisher zostaje zmuszony do zneutralizowania kolejnej rakiety, zanim doleci ona do celu na terytorium Stanów Zjednoczonych. Drużyna wyrusza do ogarniętej walkami stolicy Korei Południowej, dążąc do pozyskania dysków z danymi, które mogłyby wskazać winnych ataku. Fisher odnajduje pożądane informacje i przekazuje je do przelatującego nad miastem sojuszniczego samolotu, który wkrótce zostaje zestrzelony przez koreańskie stanowisko przeciwlotnicze. Główny bohater wyrusza na miejsce katastrofy celem uratowania pilota i odzyskania przesłanych danych, zanim wpadną one w ręce żołnierzy Korei Północnej. Operacja kończy się sukcesem, a Fisherowi udaje się opuścić Seul na pokładzie śmigłowca.

Pojawia się nowy ślad w sprawie Shetlanda – wszystko wskazuje na to, że dawny partner Fishera ma w planach sprzedanie algorytmów bliżej niezidentyfikowanej grupie i że do transakcji ma dojść w jednej z łaźni znajdujących się w Tokio. Bohater oprócz ludzi podległych Shetlandowi na miejscu spotyka również kilku agentów I-SDF, co budzi pewne podejrzenia, gdyż organizacja ta miała w założeniach współpracować z Third Echelon. Fisherowi udaje się podsłuchać przebieg rozmowy, z której ostatecznie wynika, że współpraca takowa ma miejsce i że Shetland chce sprzedać algorytmy Masse’a japońskiemu admirałowi Otomo. W łaźni pojawia się reprezentujący interesy I-SDF Kaneda, lecz transakcja nie przebiega zgodnie z planem. Kaneda nie chce uiścić zapłaty za algorytmy, w rezultacie czego dochodzi do strzelaniny, z której Shetland uchodzi z życiem. Fisher rusza w pościg za swoim dawnym kompanem, rozbrajając pozostawiane przez niego bomby. Na dachu budynku łaźni dochodzi do spotkania, w trakcie którego Shetland wyjawia swoją wizję teorii chaosu, polegającą na osłabieniu pozycji Stanów Zjednoczonych jako supermocarstwa poprzez wciągnięcie USA w nową wojnę, do której doszłoby, gdyby jego plan zakończył się sukcesem. Shetland dodaje też, że z powodu dawnej znajomości Fisher go nie zastrzeli. Główny bohater opuszcza swoją broń, lecz – widząc Shetlanda gotowego do oddania strzału – dźga go nożem i wypycha przez okno.

Ostateczna konfrontacja z Shetlandem.

Pomimo zlikwidowania Shetlanda kryzys nie zostaje zażegnany, okazuje się bowiem, że admirał Otomo jest w posiadaniu algorytmów i zamierza z nich skorzystać. Główny bohater przedostaje się do centralnej siedziby I-SDF, znajdującej się wewnątrz budynku japońskiego Ministerstwa Obrony. Fisher przystępuje do eksploracji kompleksu wojskowego, uwalniając więzionych amerykańskich jeńców i docierając się do pokoju wojennego. Udaje mu się podsłuchać przebieg rozmowy, z której wynika, że Otomo dąży do wymuszenia zerwania powojennych traktatów. Wysłany z zadaniem wyeliminowania admirała japoński oddział specjalny zostaje zlikwidowany, a on sam przystępuje do przygotowań mających na celu użycie algorytmów. Otomo planuje wykorzystanie ich do włamania się do kolejnej baterii w Korei Północnej z zamiarem wystrzelenia rakiety wycelowanej w jedno z japońskich miast, co zmusiłoby Japonię do kontrataku. Fisher przedostaje się windą do tajemnego podziemnego kompleksu i wysadza serwerownię, uniemożliwiając tym samym użycie algorytmów. Główny bohater likwiduje ochroniarzy Otomo, zaś sam admirał próbuje popełnić samobójstwo. Fisherowi udaje się utrzymać go przy życiu, dzięki czemu Otomo zostaje osądzony za swoje zbrodnie.

Akcja Tom Clancy’s Splinter Cell: Double Agent rozpoczyna się we wrześniu 2007 roku, zaledwie kilka miesięcy po wydarzeniach z Chaos Theory. Sam Fisher wraz ze swoim niedoświadczonym partnerem zostaje wysłany do elektrowni geotermalnej położonej na Islandii z zadaniem zbadania podejrzanej działalności w tej placówce. Po dotarciu na miejsce agenci odkrywają, że elektrownia znajduje się w rękach islamskich terrorystów, planujących wystrzelenie rakiety balistycznej. Głównemu bohaterowi udaje się rozbroić rakietę, choć jego partner zostaje w trakcie misji zabity. Po pomyślnie przeprowadzonej ewakuacji Fisher dowiaduje się od Lamberta, że jego córka Sarah zginęła w wypadku spowodowanym przez pijanego kierowcę. Główny bohater popada w depresję i wycofuje się z czynnej służby, a akcja przeskakuje o kilka miesięcy naprzód. Lambert kontaktuje się z Fisherem i przedstawia mu propozycję przystąpienia do nowej tajnej dywizji Third Echelon, co mogłoby pomóc w odwróceniu uwagi bohatera od tragicznej śmierci córki. Cechą charakterystyczną nowo powstałej dywizji jest jej nieoficjalny status, zaś jej agenci specjalizują się w przenikaniu do niebezpiecznych organizacji przestępczych, stając się tytułowymi podwójnymi agentami.

NSA rozpoczyna proces budowania przykrywki Fishera, organizując szereg brutalnych napadów, w których rzekomo miał on brać udział. Główny bohater zostaje następnie wysłany wraz z innymi więźniami do ośrodka Ellsworth w stanie Kansas z zadaniem przeniknięcia do grupy terrorystycznej JBA (John Brown’s Army). Fisher trafia do tego samego bloku więziennego co jeden z członków tego ugrupowania – Jamie Washington. Główny bohater przystępuje do budowania zaufania Washingtona, co ma swój finał we wspólnie zorganizowanej ucieczce połączonej ze wznieceniem zamieszek na terenie więzienia. W ramach podziękowania za wykonaną akcję Jamie zaprasza Fishera do dołączenia do szeregów JBA. Obaj skazańcy wkrótce docierają do zlokalizowanej w Nowym Jorku kwatery głównej ugrupowania i odbywają krótkie spotkanie z liderem JBA Emilem Dufraisnem. Pierwszym sprawdzianem Fishera, mającym udowodnić jego lojalność, jest dokonanie egzekucji na pilocie porwanego śmigłowca, na co główny bohater może przystać lub nie. Fisher przystępuje do zapoznawania się ze strukturą organizacyjną JBA oraz z ich kryjówką, wykorzystując wolne chwile do zamontowania pluskwy na jednej z anten i wgrania trojana na serwer JBA, tak by NSA miało ułatwione zadanie śledzenia poczynań ugrupowania.

Bohaterowi zostaje wkrótce zlecona pierwsza oficjalna misja w roli członka JBA. Musi on mianowicie dotrzeć na pokład znajdującego się na Morzu Ochockim tankowca Rublev i przejąć nad nim kontrolę. Główny bohater ląduje na lodowcu przylegającym do tankowca, wysadza w powietrze utrzymujące jednostkę w jednym miejscu kry lodowe, przedostaje się na pokład okrętu i przystępuje do jego zabezpieczania. W końcu dociera do pomieszczenia, w którym przebywa kapitan statku, sprawnie eliminując go, zanim ten zdoła upuścić rozpaloną flarę i tym samym doprowadzić do zatopienia jednostki. Jeszcze w trakcie rozgrywania misji na tankowcu Fisher dowiaduje się, że ma on zostać przekazany współpracującemu z JBA Massoudowi Ibn-Yussifowi i wykorzystany do przetransportowania tajemniczej bomby. Główny bohater ewakuuje się z tankowca na pokładzie śmigłowca i od razu wyrusza z nową misją do Szanghaju. Na miejscu czekają go chwile grozy, gdyż pilot śmigłowca zostaje otruty metodą podobną do tej stosowanej przez agentów CIA. Na szczęście Fisherowi udaje się zapanować nad maszyną, dzięki czemu ląduje ona na dachu hotelu Jin Mao. Bohater spuszcza się po ścianie budynku i zgodnie z prośbą agenta CIA Hishama Hamzy nagrywa przebieg spotkania lidera JBA Emile’a Dufraisne’a z pakistańskim naukowcem doktorem Aswatem. Ze spotkania wynika, że JBA planuje zakupić od Aswata dużą ilość ładunku wybuchowego znanego jako czerwona rtęć (red mercury). Fisher zostaje poproszony przez swoich zwierzchników z NSA o pozyskanie próbki tego środka, co staje się możliwe po włamaniu się do jednego z sejfów. Następnie kontaktuje się z nim pracujący dla JBA Carson Moss, prosząc o wykradzenie notatek Aswata z jego pokoju hotelowego. Główny bohater po dotarciu na miejsce neutralizuje strażników i zabiera notatki z sejfu. Równocześnie, tym razem działając na zlecenie NSA, zabija doktora Aswata. Misja w hotelu kończy się ucieczką na pokładzie śmigłowca i powrotem do głównej kwatery JBA.

Po powrocie z misji w Szanghaju Fisher odbywa potajemną rozmowę z Lambertem, po czym zgodnie z wytycznymi Emile’a przystępuje do konstruowania min z myślą o jednej z kolejnych operacji w Kinszasie. Równocześnie wykonuje nowe polecenia napływające z NSA, nagrywając głosy członków JBA celem dostania się do tajnej części kompleksu i skanując plany terrorystów znajdujące się w trudno dostępnym pomieszczeniu. W trakcie kolejnej odprawy dowiaduje się, że JBA udało się skonstruować pierwszą bombę w oparciu o pozyskane notatki i czerwoną rtęć oraz że Emile chce przetestować jej skuteczność na pływającym po wodach Meksyku luksusowym statku rejsowym. Główny bohater rozpoczyna eksplorację tej jednostki w jednej z kajut, przekradając się na drugi koniec statku i unikając obecnych na pokładzie członków straży przybrzeżnej. Fisher podkłada bombę w wyznaczonym miejscu, jednocześnie podając NSA częstotliwość, na której zostanie ona później zdalnie zdetonowana. Po powrocie do kryjówki JBA Emile Dufraisne prosi głównego bohatera o rozszyfrowanie emaila w celu potwierdzenie jego obaw, czy aby Massoud Ibn-Yussif nie jest odpowiedzialny za otrucie pilota śmigłowca w Szanghaju. NSA żąda zaś wizualnego potwierdzenia tego, że ugrupowanie jest w posiadaniu bomby. Fisher zostaje wkrótce zmuszony do podjęcia ważnej decyzji, związanej z bombą umieszczoną na pokładzie statku rejsowego – może zezwolić na zdetonowanie ładunku, co byłoby nie do przyjęcia przez NSA, zagłuszyć sygnał nadajnika, w rezultacie czego straciłby zaufanie kolegów z JBA, lub wytypować jedną z członkiń ugrupowania jako „kreta”, godząc się na jej egzekucję.

Ucieczka z więzienia.

Główny bohater wyrusza wraz z innymi członkami ugrupowania terrorystycznego do Kinszasy. Niedługo po dotarciu na miejsce ponownie kontaktuje się z nim agent Hisham Hamza, prosząc go o podłożenie pluskwy w pomieszczeniu, w którym lider JBA ma odbyć spotkanie z przywódcami dwóch innych ugrupowań terrorystycznych – Alejandro Takfirem i Massoudem Ibn-Yussifem. Fisherowi udaje się przedostać do sali spotkań i po ominięciu serii pułapek laserowych opuszcza się na linie, podkładając pluskwę na stole, przy którym ma dojść do spotkania. Podsłuchanie rozmowy pozwala na ustalenie, że każde z trzech ugrupowań, biorących udział w spotkaniu, jest w posiadaniu bomby wzbogaconej o czerwoną rtęć i że terroryści zamierzają użyć ładunków do zniszczenia trzech wielkich miast – Nowego Jorku, Los Angeles i Mexico City. Fisher szybko powraca do miejsca, w którym miał czekać na Emile’a, tak by jego nieobecność nie została zauważona. Główny bohater zostaje poproszony przez lidera JBA o zlikwidowanie podwójnego agenta Hishama, do którego zdemaskowania doszło jeszcze w trakcie spotkania i który uciekł do pałacu prezydenckiego w Kinszasie z nadzieją na dotarcie do amerykańskiej ambasady. Fisher wyrusza w stronę pałacu, unikając napotykanych po drodze rebeliantów i pomagając atakowanej ludności cywilnej. Dociera w końcu do ogromnej wieży, na szczycie której odnajduje karabin snajperski. Zostaje zmuszony do wybrania pomiędzy zabiciem Hishama zgodnie z życzeniem JBA lub uratowaniem jego życia, poprzez zlikwidowanie stojącego przy nim żołnierza. W obu przypadkach wieża zostaje zniszczona. Główny bohater wyrusza w stronę punktu ewakuacji (JBA) lub na ratunek więzionemu w pałacu Hishamowi, którego następnie eskortuje w bezpieczne miejsce (NSA).

Moment podjęcia decyzji w sprawie Lamberta.

Akcja po raz ostatni przenosi się do głównej kwatery JBA. Fisher dowiaduje się od Emile’a, że oddziały specjalne otoczyły budynek i że organizacji udało się pojmać widzianą w okolicy podejrzaną osobę, którą okazuje się być Lambert. Główny bohater staje przed najtrudniejszym jak dotąd wyborem – zabicie Lamberta pozwoliłoby mu na utrzymanie przykrywki, a ocalenie jego życia, poprzez zlikwidowanie stojącego obok Jamie Washingtona, doprowadziłoby do zdemaskowania go jako tajnego agenta. Niezależnie od podjętej decyzji Fisher przedostaje się do zbrojowni, a następnie do windy, którą zjeżdża do podziemnego laboratorium. Przystępuje do jego zabezpieczania, z zamiarem powstrzymania startu rakiety z czerwoną rtęcią, będącej w posiadaniu JBA. Fisherowi udaje się wyeliminować wszystkich ochroniarzy Emile’a, a następnie jego samego, po czym pomyślnie rozbraja bombę. Do kwatery JBA po chwili wdziera się oddział SWAT. Przygoda Fishera kończy się na jeden z trzech sposobów – główny bohater może zostać uznany za zdrajcę i zbiec z miejsca zdarzenia, może zostać zatrzymany przez funkcjonariuszy i wymknąć się stróżom prawa przed rozpoczęciem swojego procesu lub może wydostać się z zastawionej przez policję zasadzki i ruszyć w pościg za jedynym członkiem NBA, który uciekł z budynku – Carsonem Mossem. W tym ostatnim przypadku misja kończy się przedostaniem na pokład skradzionej łodzi straży przybrzeżnej, wyeliminowaniem Mossa, rozbrojeniem ostatniej bomby w drodze do miejsca detonacji i ucieczką z eksplodującej łodzi.

Kilka ważnych spraw na zakończenie:

• Wiek głównego bohatera podany w omówieniu pierwszej odsłony cyklu jest wartością przybliżoną, gdyż nie jest znana dokładna data jego urodzin.
• Elektrownia atomowa Nadezhda pojawiająca się w omówieniu fabuły pierwszej części Tom Clancy’s Splinter Cell była poziomem ekskluzywnym dla wersji na konsolę PlayStation 2. Została ona zawarta w opisie w ramach wyjątku, gdyż stanowi dość istotny pomost pomiędzy dwoma innymi misjami tej gry.
• Czwarta część serii, czyli Tom Clancy’s Splinter Cell: Double Agent, wydana została w dwóch dość znacznie różniących się między sobą wersjach. W artykule tym omówione zostały wydarzenia z wersji wspólnej dla PC, X360 i PS3.
• Wydawca nie potwierdził oficjalnie, które z zakończeń gry Double Agent będzie stanowiło wstęp do wydarzeń prezentowanych w Conviction i które z podjętych wyborów uznane zostaną za oficjalne. Nieco światła na tę sprawę rzuca natomiast wydana w 2009 roku na PSP i zbudowana w zasadzie wyłącznie z retrospekcji gra Tom Clancy’s Splinter Cell Essentials. Nie jest ona, co prawda, łączona z czterema głównymi częściami cyklu, aczkolwiek udziela odpowiedzi na bardzo ważne pytanie – co z Lambertem? Z produkcji tej dowiadujemy się mianowicie, że – SPOILER! – Fisher zabił Lamberta, by zachować status podwójnego agenta.

Jacek „Stranger” Hałas