Detroit: Become Human

Opowiedziana w Detroit historia wciąga, angażuje i zapewnia emocje, ale jednocześnie pełna jest schematycznych wątków i unika jakichkolwiek ambitniejszych zagadnień, przez co nie potrafi na dłużej zapaść w pamieć.

Detroit Become Human: 10/10Platforma: PCCzas ukończenia: 12hWspaniała przygoda! Dawno się tak nie wczułem emocjonalnie a żaden tytuł jak w Detroit. Bardzo dobrze napisane postacie, sensownie poprowadzone wybory i ich konsekwencje, bardzo dobra Polska Lokalizacja, no po prostu wspaniała gra! Muszę przyznać, że tytuł zrobił na mnie ogromne wrażenie i po zakończeniu gry szukałem jeszcze ciekawostek na jej temat i oglądałem alternatywne wybory oraz zakończenia. Miłym zaskoczeniem była dla mnie dobrze zrównoważona fabuła, która nie miała w sobie takich dziur jak Heavy Rain i Beyond. Od początku gra buduję napięcie i nie ma w niej takiego lania wody jak w wyżej wymienionych grach. Graficznie jest również wspaniale. Postacie poruszają się naturalnie a widoczki potrafią zachwycić. Mimka twarzy jest tu po prostu ok, bo widać, że średnio synchronizuje się z Polskim językiem. Cóż mogę więcej napisać... Dla mnie świetna przygoda, która mogłaby być filmem i bardzo chętnie bym go obejrzał. Polecam każdemu!

Detroit to bardzo dobrze zagrane postacie, przyzwoity voice acting zmieszany z jednowymiarowymi bohaterami i czarno-białym światem. A szkoda, można było wyciągnąć z tej historii zdecydowanie więcej, co nie zmienia faktu że to mimo wszystko dobrze opowiedziana historia i przede wszystkim bardzo nieliniowa opowieść zdecydowanie warta sprawdzenia.

Po Heavy Rain spodziewałem się gry naprawdę świetnej, a to co otrzymałem nie wpisywało się nawet w kategorię ponurego żartu. Do Detroit: Become Human podszedłem więc z zerowymi oczekiwaniami i... zostałem naprawdę pozytywnie zaskoczony. Oczywiście scenariusz znów odhacza po drodze sporo głupot i klisz, ale, cholera, wciągnąłem się. Poza tym technologicznie jest to mały Everest. Taki mój mały paradoks obcowania z twórczością Davida Cage'a.

+++ Możliwość kreacji swojej własnej historii ++ Dobrze wykonane pościgi i sekwencje wymuszające szybkie podjęcie decyzji ++ Poszczególne etapy są dobrze napisane i mocno działają na emocje ++ Długość gry ++ Dwóch ciekawych bohaterów ++ Wpływ decyzji na fabułę + Dobrze wykonane przemówienia, motywy walki z nierównościami + Dobrze wykonane QTE - - - Za mało subtelności w wątku nierówności społecznych. - - Wątek jednego z bohaterów jest nudny i nic nie wnosi do historii - - Podział historii na 3 wątki sprawia, że dwa ważniejsze się wloką - - Sekwencje akcji - Niektóre etapy się dłużą

Nie wiem skąd u was te problemy z grą, ja na GTX 1080 na ustawieniach ultra miałem stale powyżej zablokowanych 60fps, jestem zdania że gra ma świetną optymalizację biorąc pod uwagę to jak piękna jest grafika. Co do gry niezła, choć wiadomo, jak wszystkie gry tej filmy to po prostu interaktywny film, nie każdemu takie coś przypada do gustu. Ale tutaj zarówno klimat jak i historia oraz mnogość wyborów i możliwości śmierci postaci mnie zachwyciły o wiele bardziej niż taki Heavy Rain który momentami, szczególnie na początku przynudzał. Gdyby tylko te gry Quantic Dream wymagały trochę myślenia a nie tylko klikania żeby wybrać jedną z dróg w interaktywnym filmie to byłyby naprawdę mega.

Gierke ukończyłem wczoraj. Dla mnie jest to arcydzieło. Gra jest po prostu mega fajnie wyreżyserowana a fabuł i historia stoi na najwyższym poziomie. Graficznie wygląda przepięknie, ale to bardziej taki interaktywny film w którym bierzemy udział niż gra. Muzyka i dźwiek też jest ok a każdy nasz wybór który dokonamy ma znaczenie. Jest tutaj wiele zakończeń i każdy schemat można zagrać na wiele sposobów. Dla mnie należy sie dycha jak nic i za niedługo zabieram się za tą gierke od początku! Polecam wszystkim bo jest to niesamowita przygoda!!

Genialna gra w swojej kategorii czyli interaktywnej historii, najlepsza w jaką grałem do tej pory zarówno jeżeli chodzi o samą historie jak i wpływ grającego na historie - na prawdę ciężko tutaj uzyskać happy end grając bez żadnych solucji - za pierwszym razem tak robiąc praktycznie uśmierciłem 3/4 bohaterów, dopiero potem chciałem sobie happy end zrobić to robiłem według solucji - i uświadomiłem sobie jak mocno trzeba sie namęczyć :) QD każdą gre robi coraz to lepszą, aż boje się co następnego wymyślą i nie moge sie doczekać :)Co do samego przeniesienia na pc mam wrażenie że optymalizacja lekko skopana.

QD wspięło się na wyżyny jeśli chodzi o budowanie historii. Tu nie jesteśmy tak mocno trzymani za rączkę jak to było we wcześniejszych grach. A zakończeń jest chyba najwięcej w historii gier z tego studia.Postacie ze sobą nie są tak mocno związane. Każda ma swój cel lecz te cele przeplatają się w jedną całość. Connor i Markus mają odmienne cele i to właśnie dzięki nim ta gra jest taka wyjątkowa.Same postacie Markusa i Kary niezbyt mi odpowiedziały. Napisane zostały jakby od początku były defektami. Dla mnie, który chciał poczuć się jak robot był to srogi zawód. Na szczęście postać Connora spełniła moje oczekiwania w 100% i jego najbardziej polubiałem, a jego zdolności m.in z rekonstrukcjami wydarzeń były genialne.Z małych minusików to parę ścinek na zwykłym PS4, łatwość "uwalniania" androidów przez Marcusa w środku gry, no i sama długość rozgrywki. Takie dobre historie nie powinny się kończyć po 10 godzinach.Heavy Rain został pokonany.

Technologiczny majstersztyk, pozwalający poznać kilkadziesiąt wariacji taniej, mdłej i kiczowatej historyjki. Przynajmniej sterowanie nie jest już aż tak frustrujące jak w poprzednich grach Quantic Dreams.

Nowe dzieło Quantic Dreams czerpie garściami ze wszystkich stworzonych do tej pory historii o maszynach z ludzkimi uczuciami, osadza to wszystko w ciekawym świecie i… nie dorzuca za bardzo nic od siebie. To naprawdę solidny interaktywny film, w dodatku absolutnie przepiękny wizualnie, z postaciami, których losami można się przejąć. Ale niestety, gdy tylko zaczynają się napisy końcowe, wszelkie emocje związane z przeżytą przygodą wyparowują. A szkoda, bo widać tu sporo ambicji – przede wszystkim powalającą nieliniowość – które jednak zostają przysłonięte przez sztampy i klisze.