NHL 2002: Strategie ofensywne podczas gry w równowadze - Offensive Zone Strategies
Aktualizacja:
1. TRIANGLE - TRÓJKĄT

Trzech napastników tworzy tzw. ofensywny trójkąt znajdujący się w lewej/prawej części strefy obronnej przeciwnika. Zawodnik będący w posiadaniu krążka ma zawsze dwa warianty podania go do swych kolegów. Strategia ta zakłada wymianę podań między trzema napastnikami do czasu, aż jeden z nich znajdzie się w sytuacji, kiedy będzie mógł oddać strzał z nadgarstka, strzał z "klepy" (ONE-TIMER), lub ruszyć na bramkę, gdy obrońca drużyny przeciwnej spóźni się z interwencją.
Zalety:
1. zawsze któryś z zawodników znajduje się w polu tzw. SLOT,
2. zawsze któryś z zawodników znajduje się aktualnie w posiadaniu krążka,
3. łatwe rozgrywanie krążka na aktualnie zajmowanych pozycjach.
Wady:
1. strategia przeznaczona dla zespołu dobrze jeżdżącego na łyżwach (wysoka wartość SKATING),
2. utrata krążka powoduje sytuację, kiedy trzech napastników znajdzie się głęboko w strefie obronnej przeciwnika,
3. wymiana podań w obszarze aktywnych obrońców może prowadzić do przechwycenia krążka przez przeciwnika i wyprowadzenia szybkiego kontrataku.
2. POSITIONAL - ATAK POZYCYJNY

Klasyczny system ofensywny, gdzie każdy z napastników gra na swojej pozycji. Środkowy kieruje się bezpośrednio w kierunku bramki (w pole SLOT), skrzydłowi natomiast jadą wzdłuż band i kiedy mają przed sobą czyste pole (wychodzą na pozycje) dopiero wtedy kierują się w stronę bramki. W takim ustawieniu zazwyczaj jeden z napastników (często Środkowy) prowadzi grę defensywną (nie wjeżdża głęboko do strefy ataku), podczas gdy dwóch pozostałych atakuje bramkę.
Zalety:
1. Atak prowadzony jest na całej szerokości lodowiska. Całkowita kontrola ofensywnego pola gry (środek i skrzydła),
2. system oparty na dyscyplinie (żaden z zawodników nie opuszcza swej pozycji). Łatwy do prowadzenia gry,
3. Przeciwnik ma kłopoty z dostosowaniem się do strategii używanej przez Ciebie.
Wady:
1. napastnicy często nie mają tzw. "drugiej szansy" na oddanie strzału lub dobitkę,
2. niewielkie wsparcie dla poszczególnego zawodnika z uwagi na to, iż pozostali pozostają na swych pozycjach,
3. strategia wymaga posiadania przez zespół doskonałych umiejętności by była efektywna.
3. FUNNEL - LEJEK

Agresywna strategia ofensywna polegająca na zagęszczeniu swymi napastnikami pola przed bramką (SLOT). Dwóch lub trzech napastników wjeżdża w to pole (SLOT) starając się oddać strzał z bliskiej odległości, zmienić tor jego lotu lub wykonać dobitkę. Obrońcy natomiast odpowiedzialni są za wstrzelenie krążka spod linii niebieskiej (oddanie strzału) bezpośrednio na/przed bramkę.
Zalety:
1. generuje dużą ilość sytuacji bramkowych przy wykorzystaniu prostego ataku siłowego,
2. doskonała strategia dla stosowania dobitek
3. zapewnia dużą ilość strzałów na bramkę
Wady:
1. nie stwarza warunków na tzw. "czyste pozycje strzeleckie" zapewniające "otwartą drogę do bramki",
2. stwarza duże szanse na wyprowadzenie szybkich kontrataków przez przeciwnika,
3. nie pozwala na wykorzystanie indywidualnych zdolności zawodników grających dobrze technicznie (tzw. gwiazdom).
4. BEHIND THE NET - ZA BRAMKĄ

Strategia polegająca na tym, iż bardzo dobrze wyszkolony technicznie napastnik Środkowy (CENTRE) zajmuje pozycję za bramką rywala i stara się podać krążek do skrzydłowych znajdujących się w polu przed bramką (SLOT). Strategia ta stwarza doskonałe warunki dla takich strzałów jak ONE-TIMER, dobitek i tzw. TAP-INS (czyli dostawienie łopatki kija, by zmienić tor lotu krążka). Niestety w przypadku straty krążka Środkowy zostaje za bramką i szybki powrót na swoją pozycję zajmuje mu dużo czasu (praktycznie eliminując go z udziału w powstrzymaniu szybkiego kontrataku rywala).
Zalety:
1. stwarza wiele trudności drużynie broniącej się
2. doskonała strategia dla błyskawicznych strzałów (ONE-TIMER SHOT),
3. często powoduje błędy obrońców rywala starających się zająć swoją pozycję.
Wady:
1. utrata krążka powoduje, że napastnicy pozostają głęboko w tercji obronnej rywala (Środkowy za bramką),
2. obrońca musi wjechać w pole przed bramką (SLOT), by brać aktywny udział w grze,
3. tylko czterech graczy znajduje się na dogodnej pozycji do oddania strzału.
5. CRASH THE NET - ROZBIJ BRAMKĘ/SIATKĘ

Strategia ofensywna oparta na stosowaniu dużego nacisku (PRESSING) podczas której napastnicy starają się zająć pozycję na wprost bramki. Po strzale starają się dobić krążek, zmienić kierunek jego lotu lub po prostu wepchnąć go do bramki. Zadaniem obrońców jest aktywne przeszkadzanie w grze obronnej rywalowi i zajmowanie pozycji w polu przed bramką (SLOT), gdy stosowana jest agresywna gra (duży nacisk). Podstawową wadą tej strategii jest ryzyko występowania dużej liczby sytuacji po której sędzia nie uznaje gola (DISALLOWED GOAL).
Zalety:
1. występuje duży nacisk na rywala podczas gry
2. wzrasta siła ataku
3. zawodnicy pozostający na swych pozycjach nie mają okazji do dobitki.
Wady:
1. wysokie ryzyko nałożenia kary przez arbitra na zawodników przeszkadzających bramkarzowi (INTERFERENCE),
2. wzrastają szanse na nieuznanie gola z uwagi na popełnienie przewinień związanych z obecnością zawodników w polu bramkowym,
3. w przypadku straty krążka napastnicy zostają "uwięzieni" przez obrońców w pobliżu bramki.
6. COMBINATION - ATAK KOMBINOWANY

Umiarkowana strategia ofensywna, dająca możliwość prowadzenia wielu wariantów ataku. Napastnicy starają się nie opuszczać swych pozycji, starając się wypracować sytuację 2 na 1 (DWÓCH NA JEDNEGO). Gra obrońców polega głównie na dokładnym kombinacyjnym podawaniu krążka i oddawaniu strzałów na bramkę.
Zalety:
1. strategia otwierająca wszelkie możliwości w zależności od inwencji gracza,
2. umożliwia zastosowanie dowolnych wariantów ataku
3. idealna dla zawodników kreatywnych, wykonujących niestandardowe zagrania.
Wady:
1. możliwość występowania braku dyscypliny i chaotycznych ataków
2. wymagane posiadanie utalentowanych graczy w drużynie
3. nadmierna ilość podań może stwarzać problemy.
- NHL 2002 - poradnik do gry
- NHL 2002: NHL 2002 - poradnik do gry
- NHL 2002: Poradnik do gry - Linie zawodników, charakterystyki zawodnika w NHL 2002
- NHL 2002: Ustawienie i linie drużyny, oblicznie średniej Power Play i Penalty
- NHL 2002: Uchwyt kija, Linie ataku, obrony, penalty kill i hero
- NHL 2002: Efekty zmian, uwagi końcowe
- NHL 2002: Strategie ofensywne podczas gry w równowadze - Offensive Zone Strategies
- NHL 2002: Strategie gry stosowane podczas gry w przewadze - Power Play
- NHL 2002: Strategie defensywne podczas gry w równowadze - Defensive Zone Strategies
- NHL 2002: Strategie stosowane podczas gry w osłabieniu - Penalty Kill
- NHL 2002: Alfabetyczny wykaz przewinień - Penalty Box
- NHL 2002: Terminologia
- NHL 2002: NHL 2002 - poradnik do gry
Komentarze czytelników
zanonimizowany101 Senator
detonus, fester--> macie racje chłopaki. Ewidentny błąd. Z moich spostrzeżeń dużo role na grę drużyny ma także wpływ statystyk +/-. Kiedy jedna piatka ma dużo + gra lepiej. Ta z dużą liczbą - gorzej. Kiedy wymieszamy piatki (np. RW +12, C + 12 a LW - 7 to atak zacznie grac nierówno). Dlatego należy uważać i nie dopuszczac do sytuacji, kiedy jedna piatka będzie na plusie a druga na duzym minusie.
zanonimizowany2979 Junior
leo--> Nie za bardzo rozumiem o co Ci chodzi z tym +/-. +/- dla gracza określa różnice bramek strzelonych do straconych w momencie kiedy dany zawodnik jest na lodowisku. Nie wiem jak to się fachowo nazywa. Więc to raczej się ma nijak do gry. Drużyna strzela bramkę, to automatycznie dla każdego zawodnika drużyny będącego aktualnie na lodowisku dodawany jest punkt do +/-. Analogicznie w sytuacji straty bramki (odejmowany jest punkt od +/-). To tylko statystyki i nie maja wpływu na grę drużyny. Jeśli to miałoby mieć wpływ na grę drużyny, to w programie musiałby być zaimplementowany kod dotyczący morale, psychiki zawodnika :))) Jak się myle, to mnie poprawcie :)
zanonimizowany101 Senator
detonus--> nie mylisz się. masz 100% racji. napisałem tak, ponieważ zauważyłem, że kiedy piątka traci dużo bramek (rośnie jej współczynnik minusów - właściwie każdemu zawodnikowi z osobna) to taki zawodnik zaczyna grać gorzej (co przekłada sie na to, że piatka zaczyna grać gorzej). Choć nie ma zbiorowego współczynnika =/- dla całej drużyny.
jednym zdaniem: zawodnik z dużym współczynnikiem plusów gra lepiej niż zawodnik z dużym współczynnikiem minusów.
zanonimizowany101 Senator
...w stosunku do wartości wyjściowych (+/- na zero)
zanonimizowany2979 Junior
leo--> no wlaśnie mi chodzi o to, że to raczej postawa zawodnika wpływa na +/- a nie na odwrót :) Ale nevermind, opisik osobiście mi się podobał, chociaż za mało w nim porad. Przydałoby sie dodać sekcję "jak grać żeby wygrać" albo chociaż "jak grać żeby drużyna przeciwna już nie chciała z nami grać następnym razem" ;)
rothon Legend
Leo--> Powiedz mi taka rzecz, ustawiajac piatki stosuje zasade "sredniej" ilosci punktow z cech, OK. W pewnym momencie okazuje sie, ze np. RW z 4 ataku dostaje "hot string", roznica miedzy RW z czwartej formacji a trzeciej wynosi ok. 3 punktow (w sredniej). Czy oplaca sie zamienic ich miejscami, gdy wystepuje "hot string" czy raczej nic nie zmieniac?
zanonimizowany5353 Konsul
rothon--> trudno cokolwiek powiedzieć w tej sprawie, ponieważ każdy gracz ma swoje strategie, styl gry i sztuczki. Powiem więc co ja bym zrobił w tej sytuacji.
Ustawiam graczy w piątkach jak w poradniku. Jeżeli któraś piątka zaczyna puszczać bramy (+/-), lub po prostu jej nie idzie (któryś z graczy jaest "za szybki" i często wpada na spalone, lub w ogóle słabo gra - wtedy zmieniam zawodników na pozycjach - mieszam piatki (ale tylko 3 i 4).
Ale generalnie decyduje tu status +/- .
Piątki 1 i 2 zmieniam sporadycznie (kontuzje lub wyjątkowy brak formy któregoś zawodnika - patrz +/- przez okres kilkunastu meczy.
No i wszystko zależy od tego z kim gram - z człowiekiem czy z AI. Ponieważ przeważnie gram z człowiekiem strategie są diametralnie różne - człowiek zawsze popełnia błędy. W takiej grze obowiązuje zasada "polowanie na kości" - czyli eliminacja zagrożenia poprzez demolowanie zawodnika wychodzącego na pozycje strzelecką. W drugiej kolejności eliminacja zagrożenia zawodnika przy krązku.
Garak coś na ten temat wie, gdyż miałem okazję zagrać z nim - mocno musiałem się sprężać by odrobić straty i o moim nieznacznym zwycięstwie zadecydowały jego drobne błędy nie mające żadnego związku z ustawieniem zespołu - po prostu stracił krążek w obronie i mój zawodnik znalazł się w sytuacji sam na sam - a takie okazje doświadczeni gracze w 100% zamieniają na bramy.
Wracając do tematu - zmieniałbym zawodników na pozycjach w zależności od sytuacji: w grupie, z kim bym grał, jak układała by sie gra, jaki status miałby zawodnik (+/-), kto by go "pilnował" po przeciwnej stronie, jaka strategię stosowałby przeciwnik itd. Wiem że to strasznie ogólnikowe pisanie ale sam doskonale wiesz jak to wygląda w "praniu". :))
pozdrawiam
rothon Legend
Ano wiem, w praniu czesto i gesto zawodnicy potrafia zaskoczyc. A co do odpowiedzi to wyjasnia mi w zasadzie wszystko, bo glownie chcialem wiedziec, czy "ogieniek" powoduje cos generalnie (u kazdego i zawsze), czy raczej nalezy nadal oceniac zawodnika metodami tradycyjnymi. Wychodzi na to, ze to drugie :-)
Aaaa, wiem jeszcze cos, nigdy z Toba nie zagram, nie bede sie kompromitowal :-)))))))))
zanonimizowany5353 Konsul
rothon--> he,he...nie jest to takie oczywiste, kto by się skompromitował. Osobiście uważam się za średniaka.
W tajemnicy powiem Ci, że na konsolach nie mam najmniejszych szans - jakoś nie leżą mi "pedzie" w rękach i palce zaczynają boleć po pierwszej tercji :)
W NHL 2002 również mało grałem.
zanonimizowany713216 Junior
świetny artykuł napewno bardzo mi się przyda wszstko przetłumaczone nawet dziecko by to zrozumiało wyjaśnione i mwyłożone jak na dłoni dzienx napewno bardzo mi się przyda ta wiedza
Zabrania się kopiowanie jakichkolwiek obrazków, tekstów lub informacji zawartych na tej stronie. Strona nie jest powiązana i/lub wspierana przez twórców ani wydawców. Wszystkie loga i obrazki są objęte prawami autorskimi należącymi do ich twórców.
Copyright © 2000 - 2025 Webedia Polska SA wszelkie prawa zastrzeżone.
