Ludo ergo sum - W poszukiwaniu "straconego" czasu

człowiek by prawidłowo funkcjonować musi mieć także czas na rozrywkę. leżenie i odpoczywanie także jest nieproduktywne, a jednak potrzebujemy go.

Ha! I tu docieramy do sedna sprawy, które leży u podstaw tego błędnego w gruncie rzeczy toku rozumowania – jest nim wpojone przez naszą kulturę przekonanie, że dobre są tylko czynności produktywne, racjonalne, użyteczne.

przepraszam, dlaczego błędnego? raz, że człowieka od zwierząt odróżnia właśnie wola i umiejętność tworzenia, formowania żywiołów, oraz dążenie do nieustannego rozwoju. dwa, że takie rozumowanie jest właśnie prawidłowe ponieważ wspomniany w tekście "żal gracza" jest naturalnym odruchem zdrowego człowieka, chroniącym go przed zanurzeniem się hedonizm - stan kulturowo sprzeczny z naturą człowieka.

naturą człowieka jest tworzenie i z tego czerpie radość oraz spełnienie. stagnacja natomiast przynosi mu smutek i poczucie pustki zwłaszcza wtedy, gdy uzmysłowi sobie, że mógł lepiej spożytkować czas. jest to całkowicie prawidłowa cecha naszej natury i zaryzykowałbym stwierdzenie, że to raczej z nich wypływa nasza kultura, a nie na odwrót. to człowiek tworzy kulturę, a nie kultura człowieka.

co do samego grania, to myślę, że jeżeli ma się umiar, to może być ono bardzo pożyteczne. choćby dlatego, że pozwala nam się zrelaksować, zregenerować siły albo wypełnić potrzebę przeżycia przygody i czegoś niezwykłego. człowiek to nie robot i aby w normalnym życiu być efektywnym i produktywnym potrzebuje także swoistego paliwa, jakim jest rozrywka. :)

W jaki sposób czas spędzony na hobby sam gracz może uznawać za „stracony”?

Też się dziwię. Taka forma spędzania czasu wcale nie jest nieproduktywna. Równie dobrze możemy powiedzieć, że każde inne hobby jest stratą czasu. Nigdy nie miałem i nie będę mieć „wyrzutów sumienia”, ponieważ skończyłem dobrą grę.

Większości z nas nieobce jest poczucie zdziwienia i niedowierzania, którego czasem doświadczamy przypadkiem spoglądając na liczbę widniejącą w menu gry przy liczniku czasu spędzonego na rozgrywce. Szczególnie, jeśli jest to liczba trzycyfrowa :-)

E tam. Jest to tylko (a może aż) informacja ile włożyliśmy w swoje hobby. :)

Gaethaa -> Trafne spostrzeżenia. Szkoda tylko, że tak rzadko się udzielasz na forum.

Gaethaa-mam tak samo (wcześniej napisałem się na kilkanaście linijek ale nacisnąłem sobie zły klawisz przy nowej klawiaturze i mi się okienko zamkęło). :/

Ha! I tu docieramy do sedna sprawy, które leży u podstaw tego błędnego w gruncie rzeczy toku rozumowania – jest nim wpojone przez naszą kulturę przekonanie, że dobre są tylko czynności produktywne, racjonalne, użyteczne.
Zgodzę się z tym stwierdzeniem. Wystarczy spojrzeć na to jak ludzie reagują gdy się czyta dużo książek. Zazwyczaj jest się uważanym za niezwykle mądrego i "takiego" oczytanego chociaż jakby się lepiej przyjrzeć co jest czytane.. albo inaczej jeżeli to samo by było zrealizowane jako gra z tym samym przekazem już by było uważane za marnowanie czasu.

Haron-nie wnikam ale może się lepiej znasz na ewolucji i psychice ludzkiej ale chciałbym powiedzieć. Wydaje mi się, że właśnie w naturze człowieka jest "lenienie się" a nie wola i tworzenie. Wystarczy spojrzeć co znacząca większość ludzi robi. Właśnie się leni. Szczeniaki lubią się bawić bo to jest coś nowego no i zazwyczaj wyrabiają w sobie pewne umiejętności przez zabawe które dają nim doświadczenie do przeżycia w przyszłości i tak samo większość ludzi robi.
Nie chce aby to co napisze zabrzmiało jako jakie kolwiek szufladkowanie ludzi i rasizm. Spójrzmy na Afrykę gdzie jedzenie można znaleźć nieco łatwiej niż w już zimniejszym klimacie. Tam ludzie przez ten sam okres czasu (okres od powiedzmy 5000 r.p.n.e. do 1400 r.n.e.) nie rozwinęli się technicznie tak jak ludzie w Europie czy Azji bo tego nie potrzebowali do przeżycia. Następnie kolejne pomysły, że tak powiem poszły za ciosem i były wymyślane aby ułatwiać codzienne trudy.
[Napisał bym więcej i z lepszą składnia ale czas mnie goni] I tutaj dochodzimy do momentu w którym wg. mnie wymyślanie jest rzeczą sztucznie wyuczoną i gdyby nas coś do tego nie zmusiło to byśmy tego nie zrobili lub zwyczajny wybryk natury.

smutek i poczucie pustki zwłaszcza wtedy, gdy uzmysłowi sobie, że mógł lepiej spożytkować czas. jest to całkowicie prawidłowa cecha naszej natury
Wg. menie jest to wywołane przez wpływ naszego społeczeństwa które nas otacza i wciąż powtarza, że granie to marnotrawienie czasu.

TRX --> dzięki, będę więcej ;)

Ha! I tu docieramy do sedna sprawy, które leży u podstaw tego błędnego w gruncie rzeczy toku rozumowania – jest nim wpojone przez naszą kulturę przekonanie, że dobre są tylko czynności produktywne, racjonalne, użyteczne.

Zgodzę się z tym stwierdzeniem. Wystarczy spojrzeć na to jak ludzie reagują gdy się czyta dużo książek.

Jeśli się czyta fantastykę to tak samo ? ;) Znowu odniosę się do swoich doświadczeń - jak miałem 8 lat to czytanie komiksów było okej. Po którymś tam nastym roku życia już wszyscy dziwnie patrzyli - "jak można czytać komiksy w tym wieku" pytali. Jak czytałem lektury było okej, jak fantastykę to już gorzej, choć ojciec nigdy mi nic nie mówił w tym względzie bo sam się na Old Shatterhand & Winnetou wychował.

Kultura i tzw. normy społeczne mają bardzo duży udział w tym co nazwiemy pożyteczne i produktywne. Czytanie jest ważne, społecznie akceptowane i uznawane za coś pożytecznego, mądrego a przynajmniej rozwijającego ale czy czytanie lektur rozwija bardziej niż czytanie fantastyki ?

Czytasz "Lalkę" -pożyteczne, czytasz "Władce Pierścieni" - średnio pożyteczne, choć autor znany to może i dobrze że czytasz,
czytasz "Gildie Magów" - boże a co to jest, co ty za głupoty czytasz w tym wieku - - - - > znajome ?? ;)
Pozdrawiam wszystkich fanów fantasy i sf we wszystkich ich rodzajach - i gratuluję samozaparcia i przeciwstawiania się wszystkim tym kulturowym i społecznym "anty-nastrojom" które spychały tego typu literaturę na margines.