Braid

Gra całkiem całkiem ale mnie nie wciągnęła na tyle abym chciał ją ukończyć, nużąca oprawa zwłaszcza audio. Gry tego typu nie przyciągają mnie na więcej niż na 1-2 uruchomienia.

Braid to szalenie abstrakcyjna platformówka. Plusy... Absolutnie genialne, rozwalające mózg łamigłówki. Muszę przyznać, że te zawiłe rebusy często dawały mi w kość i potrafiły zatrzymać na dłuższą rozkminę. Za to satysfakcja z własnoręcznie rozwiązanej zagadki jest ogromna Prawdziwie baśniowe levele o ciekawej i nieraz skomplikowanej konstrukcji zachwycają pomysłowością. Do każdego etapu trzeba podejść z głową oraz myśleć czasem bardzo nieszablonowo. W dodatku każdy świat rządzi się własnymi prawami, jeśli chodzi o kontrolowanie czwartego wymiaru. Tutaj nie można nie wspomnieć o fantastycznym operowaniu dźwiękiem podczas cofania czasu. Ach, no i ta kojąca zmysły muzyka – poezja. Atmosfera gry jest taka odprężająca, idealna dla marzycieli. Sprzyja temu ciekawa oprawa artystyczna – pejzaże są niczym malowane akwarelą. Braid cenię także za prostotę. Produkcja jest idealna na krótkie posiedzenie między dużymi tytułami, bo szybko można przejść do zabawy, trochę pogłówkować i zawsze wrócić później w razie braku pomysłu. Bardzo odpowiada mi zastosowana tu mechanika. Pomaga w tym konstrukcja światów. Nie musimy się martwić o zapisywanie stanu gry, gdyż struktura plansz zakłada, że każdy poziom jest zawsze dostępny, można go po prostu przebiec lub przy odrobinie pomyślunku szczęśliwie ukończyć. Minusy... Kłopoty zaczynają się, gdy nie odkryjemy konkretnego działania wstrzymywania czasu. Brakowało mi troszkę podpowiedzi, toteż nie obyło się bez poradnika. Nieco denerwujące były sekcje zręcznościowe, których na szczęście jest mało. Szkoda, że nie pokuszono się o zgłębienie fabuły, bo miała potencjał, a okazuje się jedynie szczątkowa. Mimo wszystko, wrażenia jak najbardziej pozytywne. Moja ocena – 8.0/10

Plusy:
+ epicka muzyka w grze
+ nie najgorzej zrobiona mechanika w grze
+ fajnie, że można manipulować czasem przez co błędy popełnione przez gracza w grze można naprawić i przejść grę jak należy
Minusy:
- zakończenie (którego z resztą nie będę spoilerował)
- brak podpowiedzi odnośnie przejścia danych momentów w danych etapach
Ocena 7.5/10

W sumie stary tytuł, ale nie postarzał się ze względu na ładną grafikę 2D.

Wygląda jak platformówka, chociaż nią nie jest. To jest gra łamigłówkowa, a więc clue gry to rozwiązywanie kolejnych zadań przy pomocy skromnej liczby narzędzi jakie posiadamy: czyli chodzenie, skakanie i cofanie czasu.
Ale, jak się okazuje, korzystając tylko z tego, można stworzyć naprawdę wiele zaskakujących niesztampowych poziomów i za każdym razem gdy wydaje się że wszystko już widzieliśmy, to twórcom gry (Jonathan Blow) udaje się wyskoczyć z czymś nowym.

Główny motyw gry to operowanie czasem i wykorzystywanie czasu do rozwiązywania problemów. Tak jak w Portalu wszystko opiera się na wykorzystaniu trzech wymiarów przestrzeni, tak tutaj wszystko opiera się na dwóch wymiarach przestrzennych i trzecim wymiarze jakim jest czas.

Ostatnimi laty mam znużenie grami (RDR2, GTA5 i dziesiątki innych AAA) które starają się kopiować filmy i mocno stawiają na część fabularną i opowieściową. Jak dla mnie gry jako medium nie do końca nadają się do przekazywania liniowych opowieści, a w każdym razie nie są w tym tak dobre jak filmy czy książki.

Za to, to co jest naturalnie dobre dla gier to zabawa samą mechaniką i eksplorowaniem świata według reguł jakie w nim ustalili twórcy. Jeśli świat i reguły są ciekawie zaprojektowane to wtedy gra jako medium jest naprawdę w stanie pokazać coś ciekawego i nowego, czego nie przekaże ci film albo książka albo muzyka. I takie gry sprawiają że nie masz poczucia straconego czasu, tylko to jest coś co naprawdę może dać ci nową perspektywę na świat.

I jak dla mnie Braid jest przykładem takiego tytułu który dobrze to robi. Fabuła jest tutaj niedopowiedziana wprost, ale całkiem zgranie komponuje się z tym co się dzieje.

Również jak ktoś jest zainteresowany tematem designu gier, to polecam wywiady z twórcą Braida, Jonathanem Blowem, który opisuje swoje motywacje przy tworzeniu gier i jaki jest problem współczesnego rynku gier. Chociaż ostrzegam że koleś sprawia wrażenie dość nieprzyjemnego, w każdym razie lubi dobrze narzekać i mówić że cywilizacja upada, bo źle programujemy xD Ale generalnie ciekawa postać i w temacie game designu naprawdę ma ciekawe spostrzeżenia.

Braid - recenzje graczy