The Thaumaturge

The Thaumaturge ma niespecjalnie zajmujący gameplay, a wyglądem momentami przypomina pierwszego Wiedźmina, jednak pod tą warstwą kryje się naprawdę przyjemna gra, oferująca wiele smaczków i wyróżniająca się ciekawą fabułą.

Po dodaniu polskiego dubbingu zagrałem, ukończyłem i się nie zawiodłem. Na wstępie dubbing PL jest wyśmienity, głosy do postaci fajnie dobrane i dialogów słuchało się elegancko. Grafika jest po prostu odjechana, te szczegóły budowli, styl tamtych lat (np. duży syfon jako kiosk z napojami) wygladaja pięknie. Wszystkie dzielnice wyglądaja elegancko nawet po przybliżeniu. Gra ma dobra fabułe która odkrywałem z zaciekawieniem i chciało się grać aby zobaczyć co dalej. Fajnie odkrywało się różne poszlaki i były one opisane w ciekawy sposób. Walki jak i salutorzy ciekawie zrobione, chociaż nie przepadam za walkami turowymi to tutaj na poziomie łatwym bawiłem się super. Zawsze gram na łatwym bo szkoda mi czasu na pokonywanie tych samych wrogóm po raz n-ty. Najważniejsza jest historia, żeby były fajne widoczki do oglądania i najlepiej dubbing pl, tutaj dostałem to wszystko i Thaumaturge uznaje za bardzo dobrą grę i polecam. Bawiłem się super.

Warszawa, swietna atmosfera i dobrze opowiedziana historia z dobrymi dialogami i postaciami. jesli ktos lubi detektyiwstyczny klimat bardzo polecam.

Fajna gierka, taka przygodówka, choć na pewno nie mocno liniowa i faktycznie można do różnych zakończeń dojść i różnym bucem być. Choć ogólnie to dość mały projekt. Jak to studio ma teraz zrobić RPGa z otwartym światem i walką w czasie rzeczywistym, no to jestem lekko mocno zaniepokojonym. Oby im Redzi tam mocno pomagali. Szacun też, że w ogóle zrobiono coś tak niszowego. Z zagranicy ludzie w ogóle przecież nie mają prawa kojarzyć, dlaczego ta Warszawa z Rosją walczy i o co chodzi z tym okupanctwem? No i język też jest pełen starodawnych wtrętów. Ciągle dorzucają jakieś staroszkolne słownictwo jak "sztymunek" i nie wiem, jak ta gra mogła funkcjonować bez polskiego dubbingu, no bo rodzime głosy dodają masę klimatu. Choć oczywiście lepszy dubbing był w Inkwizytorze, tutaj brakuje nieco wyrazistości szczególnie u Wiktora i Rasputina. Choć sama historia jest przyzwoita, taki trochę gwóźdź wbity w historię i ciekawe spojrzenie na to, jak alternatywnie doprowadzono do tego co się faktycznie stało. Elementy fantasy nie są na całe szczęście przesadnie rozbudowane i nie wpływają mocno bezpośrednio na historię, ale przyjemnie urozmaicają walkę. Starcia nie są wcale tak męczące i identyczne jak niektórzy mówią. Różnego typu wrogowie się pojawiają i nam też dochodzą różne opcje wraz z nowymi salutorami, choć faktycznie wiele z nich jest absolutnie niepotrzebna. Tak czy inaczej, nie da się wypracować jednej strategii na wszystkich, tylko trzeba obczajać, jakie słabości mają przeciwnicy i pod nich dostosować swój styl grania. No i czas na grafikę przyszedł... hmmm... lokacje niby są piękne, ale mało co widać, bo przez większość czasu kamera pokazuje ulice, kąt padania jest bardzo od góry i jedynie jak odblokujemy chwilową animację, to przez sekundę można jakąś kamienicę podziwiać. Choć dużo jest elementów w miejscówkach, więc eksploruje się spoko nawet. Prawdziwym problemem są jak zwykle ludzie... No to tutaj jest źle. Jeszcze czasem główny bohater coś tam poruszy twarzą, ale cała reszta no to sztywna od ust w górę, a i samymi ustami dziwnie porusza. Twarze są rodem z UE3, kobiety jakoś mega dziwnie wyszły i chyba żadnej bym za bardzo nie ruchnął. Twarze są w tej nienaturalnej neutralnej pozie i to przy każdych emocjach wtedy sztucznie wygląda. Do tego dochodzą te łapy, co się w ramionach nie zginają za bardzo i naprawdę, ludzie zostali tu wykonani ultra sztucznie, to jest najwyżej poziom mimiki Vampyra, a do Twin Mirror czy Banishers no to brakuje ze dwie klasy. Ludzie z Fool's Theory powinni na pielgrzymkę do Dontnodu uderzać. Graficznie to jest poziom Dark Envoy, Gamedecu czy Slavicpunka. A zapowiedzi były nieco lepsze. Choć ogólnie gra się w to fajnie. Nie jest to jakiś wielki projekt, grafiki 2D są nadużywane jako nagrody za poboczne questy. Ale główna oś fabularna wiele wynagradza, choć to absolutnie polega na łapaniu pokemonów, to jest później satysfakcja z używania ich w walce. Warto sprawdzić tytuł. P.S. Gra jest też mega lewacka, oczywiście są pokazane różne religie, ale do katolickiego kościoła nie zawitamy. Grupy patriotyczne to sami ksenofobiczni idioci, no a finałowy boss atakuje nas robiąc znak krzyża. Słabo to wyszło.

Gra sprowadza się do biegania po mieście w widoku z góry (a’la wiedźmin 1) i przeklikiwaniu dialogów, czasem przeszkadzają nam opcjonalni lub przymusowi wrogowie, z którymi walczymy turowo na zasadzie wybierania ze stałej talii kart ataków. Elementów rpg tu tyle co kot napłakał, ale jakieśtam wybory w dialogach niby są (i 3 zakończenia?). Niestety gra strasznie rozwleczona, a zadania poboczne sprowadzają się do biegania w tę i z powrotem między miejscówkami żeby „poznać klimat”. Np. zbieramy listy o potańcówce czy obserwatorium gwiazd i jak uzbieramy dostatecznie dużo tropów to wchodzimy w interakcję z drzwiami na ulicy co raczy nas rysunkiem i uznaniem zadania za zakończone. No rzeczywiście, klimat i znajomość Warszawy aż wypływają z ekranu XDWalki nudne i powtarzalne, czasami przydługie, na szczęście niezbyt losowe (aczkolwiek 50% szansa na opóźnienie ataku wroga stanowi czasem o różnicy między wygraną a powtarzaniem całej walki).Niektóre postacie nawet ciekawe, niestety cieszenie się grą skutecznie szpieci słaba grafika, która nawet na 3070 potrafi dropnąć do 40-60fps i to w 1080p. W innych miejscach i z pomocą dlss często wyciskałem jednak ponad 120fps, co w grze tak powolnej nie jest w zasadzie potrzebne.Główna fabuła całkiem ciekawa, ale łatwo o niej zapomnieć gdy spędzamy długie godziny na ulicach biegając od puktu do punktu. Mnie w końcu szlag trafił i używałem trainera z modyfikacją prędkości ruchu na 2x. Jak ktoś lubi gry tego typu to może ubawi się lepiej niż ja, ale jak chcecie same walki karciane to zagrajcie po prostu w slay the spire, szkoda czasu na fabułę z tej gry.