HeadLander

Mechanika

Pod względem mechaniki, HeadLander czerpie inspiracje z klasycznych, scrollowanych platformówek w typie wspomnianego Metroida czy też Flashbacka. Generalnie zabawa sprowadza się więc do eksploracji kolejnych lokacji, gdzie czeka na nas masa przeciwników do pokonania oraz zróżnicowane zagadki logiczne. W przeciwieństwie do wymienionych tytułów, to właśnie na zagadki – a nie na elementy zręcznościowe – położony został główny nacisk.

Tym, co najbardziej wyróżnia HeadLandera spośród wielu podobnych gier, jest nietypowy sposób przemieszczania bohatera. Przystępując do rozgrywki, jesteśmy bowiem tylko głową, która może poruszać się do góry i na boki dzięki wbudowanemu w hełm napędowi. Metoda ta szybko okazuje się jednak tyleż zabawna, co szalenie niepraktyczna, a istotą zabawy staje się możliwość osadzenia głowy bohatera na dowolnym korpusie robota i zyskania w ten sposób jego unikalnych możliwości.

Każdy z występujących w grze robotów (poczynając od psów, poprzez zwykłych obywateli, aż po strażników-ochroniarzy) odznacza się indywidualnymi zdolnościami, pozwalającymi np. na odbijanie promieni laserów i niszczenie w ten sposób działek, przeciwników i zamkniętych drzwi. Każdy uzbrojony robot posiada też broń, która opisana jest przez dwa główne parametry - sposób strzelania oraz ilość rykoszetów, jakie może zaliczyć pocisk przed osiągnięciem celu. Wybór docelowego korpusu robota nie jest jednak bez znaczenia zarówno dla walki, jak i dla samej fabuły. Poszczególne maszyny posiadać mogą bowiem różny status oraz różne poziomy dostępu, tak więc pod postacią szeregowego robota nie dostaniemy się w wiele niedostępnych miejsc i nie wzbudzimy zaufania postronnych obywateli.

Kwestie techniczne

Pod względem oprawy, HeadLander łączy klasyczną, oldskulową stylistykę z szeregiem nowoczesnych rozwiązań technicznych. Grafika gry jest więc niezwykle kolorowa, a podczas zabawy towarzyszą nam efektowne wybuchy i spektakularne efekty świetlne. Warto także dodać, że choć istotę rozgrywki stanowi ciągłe pozbawianie głów kolejnych robotów, całość przedstawiona została w sposób umowny i ze sporym poczuciem humoru, tak więc produkcja studia Double Fine w żadnym momencie nie emanuje niepotrzebną brutalnością.

Autor opisu gry: Retromaniak