DUSK

Ostatnio interesują mnie wyłącznie gry retro, bo na inne nie mam czasu. Coś na szybko, raz w tygodniu, bez zaangażowania, do zagrania na szybko przed snem. "Dusk" jako tzw. boomer shooter się tu sprawdza -> 7/10. Głosuj na Tonalda Duska! Świat retro zachwycił się prostą grą swojsko brzmiącego Davida Szymanskiego, ale ja bym aż tak daleko w zachwytach nie szedł, chociaż doceniam ilość i urozmaicenie poziomów, mroczny lovecraftowawski klimat oraz świetne profesjonalne udźwiękowienie. Mimo dobrej oceny, jaką wystawiłem grze "Dusk", to i tak najmniej zachwycający tytuł tego typu, w jaki grałem.

Rzadko gram w shootery (jakiekolwiek, nie tylko te oldschoolowe), ale po "Dusk" wprost musiałem sięgnąć, zwłaszcza po tych wszystkich pochwałach, które słyszałem na temat tej gry i gdy trafiła mi się okazja do nabycia jej w dobrej cenie. I powiem tak: pod względem rozgrywki nie mam tej grze absolutnie nic do zarzucenia - to mięsista, diablo satysfakcjonująca strzelanka w starym stylu, z selekcją broni, które mają niezłego kopa, całą masą różnorodnych przeciwników i świetnym, kreatywnym projektem poziomów. No, może ostatni boss mógłby być nieco trudniejszy, ale że przed nim jest jeszcze jedna całkiem trudna walka, to tę wadę wybaczam bez wahania. Gorzej jest jednak niestety z klimatem. Pod tym względem gra zaczyna się fantastycznie - postać gracza budzi się nadziana na hak w jakiejś wsiowej chałupie gdzieś wśród szczerych pól i rozpoczyna swoją walkę o przetrwanie z całą armią kultystów, żołnierzy, chorych eksperymentów i Bóg jeden wie czego jeszcze. Gdyby cały tytuł utrzymał atmosferę tego pierwszego poziomu - noc, deszcz, głęboka wieś, tylko ty i twoja spluwa przeciw całemu światu - to z miejsca stałby się moją ulubioną strzelanką, bez dwóch zdań. Niestety, potem jest już tylko gorzej i zamiast klimatycznych miejscówek zwiedzamy głównie nudne, ciemne, szaro-brązowe podziemia, które niczym się nie wyróżniają. No, jest jeszcze kilka naprawdę dobrych momentów, ale nic, co wspięłoby się na poziom tego błyskotliwego, intensywnego otwarcia. No nic, "Dusk" mnie nieco znudził, zdarza się. Ale jeśli komuś zależy tylko na porządnej rozwałce, to ta gra dalej jest fenomenalna. Tylko mi tej mrocznej, wiejskiej dziury szkoda...

Wyszedł już trzeci i ostatni epizod. Aczkolwiek pierwszy mi się najbardziej podobał, dzięki niezbyt szalonemu tempu akcji i otwartym przestrzeniom. Zakończenie jest dosyć otwarte więc może będzie część 2.Sama gra nieco nuży, w kółko robimy to samo. Na szczęście epizod 2 i w mniejszym stopniu 3 dodają nowych przeciwników i nowe bronie.