Strafe

Mechanika

Strafe jest bardzo dynamiczną, trudną, wręcz hardkorową grą. Czeka nas niemal nieustanna walka, podczas której niezbędne jest błyskawiczne przemieszczanie się i zręczne unikanie ataków (głównie przez tytułowe „strafe’owanie”, czyli uskakiwanie na boki). Wydzielanie adrenaliny pobudza dodatkowo fakt, że śmierć oznacza konieczność rozpoczęcia zabawy od początku. Jednak nie trzeba obawiać się nudnego pokonywania w kółko tych samych poziomów – lokacje są do pewnego stopnia generowane losowo. Istotna jest tutaj krew przeciwników – nie znika po czasie, jak to bywa w większości gier, zatem korzystamy z niej jak z drogowskazu, sygnalizującego, gdzie już byliśmy w „poprzednim życiu”. Oprócz tego poziomy zostały wypełnione rozmaitymi sekretami do odnalezienia.

Również zróżnicowanie lokacji urozmaica zabawę – akcja toczy się nie tylko w mniej lub bardziej ciasnych korytarzach na pokładzie ICARUS-a, ale także na otwartych przestrzeniach. Całkiem nietuzinkowo rozwiązano też kwestię broni. Na początku rozgrywki wybieramy jedno z trzech narzędzi – strzelbę, karabin maszynowy lub railgun (każde z dwoma trybami strzelania) – które następnie towarzyszy nam przez dłuższy czas, zyskując coraz większe możliwości dzięki różnym ulepszeniom (power-upom). W toku eksploracji znajdujemy też więcej typów oręża. Przeszukiwanie lokacji jest tym bardziej opłacalne, że w Strafe znalazło się także miejsce dla craftingu – z wygrzebanych tu i tam części możemy zmontować sobie pancerz i amunicję – oraz handlu.

Tryby gry

Strafe oferuje wyłącznie zabawę dla jednego gracza.

Kwestie techniczne

Jak wspomniano, Strafe wykonano w stylistyce retro – grafika nie odbiega znacząco od poziomu znanego z gier wydanych pod koniec lat 90., choć twórcy nie poskąpili również pewnych technologicznych dobrodziejstw, jak wsparcie dla wysokich rozdzielczości czy obsługa gogli Oculus Rift.

Autor opisu gry: Krzysztof Mysiak