Redneck Rampage

Trzeba czasem się po prostu pobawić ustawieniami. Zresztą zrobili "erampage" który chodzi bez problemu nawet na Windows 7.

To chyba gra z najładniejszą grafiką z tamtych lat, pamiętam jak się zagrywałem pod koniec lat '90. W grze całkiem daleko doszedłem - w końcu gdzieś utknąłem i poddałem się . Gra dość trudna.

Jedna z niewielu gier, w której można było "postrzelać" z rewolweru .454 Casull.

Chcę remake'u, Shadow Warrior się udał, więc to też mogłoby być całkiem zajebiste:-)

Gra dzieciństwa.

Uff, udało mi się cudem ubić ostatniego bossa, gdzie na arenie nie było ani jednego naboju do uzupełnienia. Jak wystrzelaliśmy się z pestek przed uprowadzeniem to mieliśmy pecha....
Ale to nie jedyne przeoczanie i bolączki gry, oj nie.

Grałem w Duka parę razy więcej jak dekadę temu, dzisiaj go średnio trawię ale i tak doceniam. Blood - 10/10. Ale dopiero wiele lat później wziąłem na ruszt Shadow Warriora oraz ostatnio - Redneck Rampage.

Ciągłe problemy z kolizjami, które utrudniały wyskakiwanie zza rogu, szczególnie gdy był tam jakiś schodek czy stopień. Szczególnie gdy w ruch idą dynamity - rzucane oraz wystrzeliwane. Nie ma nic lepszego niż strzał z kuszy upadając metr przed mami i zabierający masę HP.

Nie każde obrażenia były widoczne na ekranie. Psy były chyba z tytanu i rasy czarnobylskiej bo strzelba i rewolwer .454 nie robiły na nich wrażenia. Kosmitki i jej karabiny przecinały nas dosłownie na pół, w naszych łapach już nie była aż tak skuteczna.

Strzelba chyba najgorsza jaką dzierżyłem w grach, chmura śrutu rozchodzi się na boki, tak jakbyśmy w lufie mieli zamontowaną harmonijkę. Za to przeciwnicy ściągają nas nią z daleka bez problemów. Elementy platformowe, gdzie się postać ślizga a „sufit" (tj. górna ściana mapy) w grze jest dość nisko, no ubaw po pachy....

Do tego miałem buga z drzwiami na mapie Ruins, na szczęście bimber i dobrze wykonany skok załatwił sprawę. Problemy z trafieniem przeciwników, niezależnie czy mamy autocelowanie włączone czy też nie.

Muzyka i styl na plus, to jedyna mocna strona gry. Przy czym muzyka w ostatniej ćwiartce gry zaczyna się przejadać. Może przez to że, choć niezła, to nie była tworzona pod dłuższe granie jako tło.
Do tego zmieniłem jeden utwór (w którym wokalista głównie gada niż śpiewa). Wrzuciłem parę utworów z dodatków dla urozmaicenia ale niewiele to pomogło.

Sytuacja zmienia się w dodatkach do gry - Route 66 i Rides Again, w które grało mi się o wiele przyjemniej niż w podstawkę. Dodatkowe urozmaicenia i niezłe pomysły ceniłem mocno ale nie pomogą one wiele przy podnoszeniu oceny całości.

--->
ten zrzut ekranu to esencja gry - otwieramy schowek a tam brudas z dwururką, do tego ze skrzynią dynamitu pod nogami. Czasem autocelowanie bierze na cel skrzynkę. Efekt jest taki, że mnie rozwala a przeciwnik przed zgonem musi jeszcze wykonać animację strzelania przed upadkiem.
Komedia.
A i w tym samym pomieszczeniu przechowywano dynamit, idealne miejsce na popękane ściany które musimy wysadzić...