Recenzja gry Age of Empires 2: Definitive Edition. Jeśli się starzeć, to tylko z godnością!

Seria Age of Empires to już prawdziwy dziadek branżowy, towarzyszący fanom strategii czasu rzeczywistego od ponad dwudziestu lat. Jakiś czas temu doczekaliśmy się remastera pierwszej części, noszącego podtytuł Definitive Edition i był on… jaki był. Powiedzmy, że przyjąłem go wtedy z dobrodziejstwem inwentarza. I zupełnie szczerze mówiąc, nie spodziewałem się daleko idących zmian w wydaniu drugiej części, opus magnum RTS-ów i jego twórców z Ensemble Studio. Właściwie nie za bardzo tym projektem się interesowałem. Tymczasem efekt tego, co zobaczyłem po pierwszym uruchomieniu gry, przerósł moje najśmielsze oczekiwania. Age of Empires II Definitive Edition, pomimo obecnych archaizmów, broni się całkiem nieźle i dobrze wróży powstającej czwartej części epopei.

Dance Macabre

Dzięki górnej belce interfejsu szybko namierzymy bumelantów i bezrobotnych.

Już raz, nie tak dawno, „dwójka” otrzymała wznowione wydanie zatytułowane HD Edition. Najwidoczniej jednak Microsoft chce działać niczym George Lucas wiecznie poprawiający Gwiezdne wojny, i o ile w przypadku mistrza Jedi w koszuli flanelowej taka strategia niekoniecznie zyskuje aprobatę fanów, o tyle chwała „wielkiemu Billowi na emeryturze”, że wydawca zdecydował się na podjęcie podobnych kroków. AoE2DE jest lepszy od wszystkiego, co widzieliśmy w tej serii wcześniej. Jest tak dobry, że aż prawie nie ma minusów – serio spójrzcie na nie. Są trochę wymuszone, prawda? To przywilej utytułowanych dinozaurów oddanych do zakładu pogrzebowego reklamującego się hasłem „w naszej trumnie wyglądasz jak żywy”. A teraz całkiem serio. Wytykanie błędów dwudziestoletniej grze byłoby jak znęcanie się nad truchłem zabalsamowanego nieboszczyka. Dlatego też postanowiłem skupić się na zauważonych pozytywach i zmianach, dzięki którym ten truposz zatańczy jeszcze z werwą na niejednym komputerze.

Wizualna uczta w 4K

Nie będę owijał w bawełnę. Powyższy śródtytuł jest trochę prowokacyjny, ale najzupełniej prawdziwy. Wyobraź sobie, że dysponujesz odpowiednim komputerem (wiem, niektórzy z Was wcale nie muszą sobie tego wyobrażać, ja jednak sobie wyobraziłem), uruchamiasz Age of Empires II Definitive Edition w rozdzielczości 4K i Twoim oczom ukazuje się świat malutkich postaci biegających to tu, to tam, ostry niczym żyleta, z kapitalnymi teksturami ważącymi 16GB i przygotowanymi specjalnie na tę okazję. Tak po prawdzie widziałem ten świat zaledwie w kilkunastu klatkach na sekundę, więc chyba nie do końca się to liczy (potem bawiłem się już w 1080p). W każdym razie goście z Forgotten Empires stanęli na głowie, żeby graczom opadła szczęka, jeśli tylko dysponujecie odpowiednim sprzętem.

W końcu nie trzeba non stop pilnować farm. Program za nas zadba o to, aby po wyczerpaniu zasobów na nowo obsiać pole.

Opadająca szczęka nie pochodzi z tych „o kurczę blade, ja piąstkuję, nowa generacja”, a raczej z tych „to tak może wyglądać dwudziestoletnia gra, nad którąś ktoś się poważnie pochylił”. Poprawiono chyba wszystko, co tylko dało się poprawić. Od wyglądu terenu po ikony i animacje wszystkich jednostek. Ich płynne ruchy cieszą oko tym bardziej, że teraz można obraz przybliżać przy pomocy kółka myszki. Obserwowanie jak odziani w pancerze wojownicy zadają sobie wirtualne obrażenia jeszcze nigdy nie było tak ekscytujące.

Teutońscy rycerze trzymają się mocno, ale nie dadzą rady potędze Słowian.

Szczególnie efektownie wyglądają walące się budynki – rozlatują się i widać dosłownie każdą cegłę zwalającą się na stos rumowiska. Oglądanie niszczonych zamków w imperialnej erze przez długi czas mi się nie nudziło i pewnie jeszcze długo nie znudzi. Kapitalnie to wygląda!

Twórcy postarali się także między innymi, abyśmy nie mieli problemu z rozpoznawaniem stawianych budowli. Już na tym etapie każdy budynek wygląda nieco inaczej, przez co łatwiej zorientować się w panującym chaosie, w czasie walk i szybkiej rozbudowy naszej wioski czy miasta.