Lista redakcyjnych masochistów – po co oni w ogóle w to grają?. W co grała redakcja GRYOnline.pl w 2021 roku?
- W co grała redakcja GRYOnline.pl w 2021 roku? Nasze podsumowanie
- Uwaga – pora na prawdziwych „gejmerów”! Oni grali w 2021 roku najwięcej
- Dobra, koniec żartów. W co pocinał nasz zarząd?
- A nasi szefowie działów pozagrowych? Co z nimi?
- Kącik ekspercki, czyli słowo od ludzi, co w konkretne gry grają
- Nintendo nikogo? Powiedzcie to mikosowi i wielu innym członkom redakcji...
- GRYOnline.pl a gry online – w co pocinaliśmy w sieci?
- Lista redakcyjnych masochistów – po co oni w ogóle w to grają?
- Kilka słów o prawdziwych miłośnikach japońskiej popkultury
- OK, boomer, czyli klasyka nadal nam towarzyszy
Lista redakcyjnych masochistów – po co oni w ogóle w to grają?
Jasne, w pełni rozumiem, że to drażliwy temat, bo po pierwsze, o gustach się nie dyskutuje, a po drugie, jak mogę nazywać koszmarkami gry, którym w recenzjach wystawiliśmy w miarę przyzwoite noty? Ile jednak ludzi, tyle opinii, a jako że jesteśmy ekipą o zróżnicowanych upodobaniach, będziemy Was tymi różnorakimi opiniami zasypywać. Przejdźmy jednak do mięsa – jak dużo graliśmy w tym roku w popsute hity?
Zaczął od Far Crya 6, potem postawił na nowego CoD-a, a dobił się Elexem 2. Maćku, dlaczego?
Zacznijmy może od strzelanek, które dla wielu są symbolem mocno kiepskiego roku w przypadku produkcji AAA. Mowa oczywiście o na pewno nieświętej trójcy – Far Cryu 6, Battlefieldzie 2042 i Call of Duty: Vanguardzie. Najwięcej graliśmy mimo wszystko w Far Crya 6 – szansę dało mu 5 osób. Na drugiej pozycji plasuje się nowy CoD z zaledwie 3 graczami, zaś podium zamyka BF ze skromnym wynikiem 2 osób weń grających. Najśmieszniejsze w tym wszystkim jest to, że w takiego Battlefielda V grało aż 6 członków redakcji, czyli więcej osób z naszego grona niż w jakąkolwiek z wyżej wymienionych pozycji. Nieźle, co? A teraz ponawiam pytanie: Maćku, dlaczego?
Rzeczywiście, patrząc na wybór niektórych moich gier, takich jak Far Cry 6, Call of Duty: Warzone, Vanguard czy Cold War, a w końcu Elex 2, można odnieść wrażenie, że to forma masochizmu. Zwłaszcza że niemal żadna z nich nie przypadła mi do gustu. FC 6 zagwarantował mi kilka wieczorów nudy i raz jeszcze udowodnił, że w dziedzinie ekologii (tzn. recyklingu) Ubisoft nie ma sobie równych. CoD – z naciskiem na Warzone’a – podarował mi natomiast kilkadziesiąt, jeśli nie kilkaset, godzin wściekłości i wrzasku, ale jest to gra, w którą gram ze swoimi przyjaciółmi od początku pandemii, toteż trudno nam się z nią na dobre rozstać. Ot, co jakiś czas po prostu siadamy wieczorami i dostajemy wirtualny oklep od co bardziej ogarniętych graczy. Po Elexa 2 sięgnąłem, przyznam, z ciekawości. Zaintrygowało mnie tu kilka kwestii – większość dotyczy natury człowieka i szeroko rozumianej estetyki. Innymi słowy: zastanawiałem się, dlaczego ludzie tak kochają tę szmirę. Zagrałem i już wiem. Elex to forma autoagresji.
Maciej Pawlikowski
Tak, znowu kopiemy z mikosem w FIF-ę. Nie mamy nic na swoje usprawiedliwienie
W FIF-ę, na poważnie i rok w rok, grają z naszej redakcji tak naprawdę dwie osoby – ja i mikos. Nikt więcej. W „dwudziestkędwójkę” pocinał także rekreacyjne Michał Mańka, ale jeżeli chcecie mieć do kogoś pretensje, to wyłącznie do naszego duetu. Tłumaczenie pozostawię Mikołajowi, a od siebie dodam tylko, że jako jedyny z redakcji postanowiłem sparzyć się na wielkim growym fiasku w postaci eFootballu, a wcześniej kopałem w poprzednią, o wiele lepszą wersję PES-a.
Wielu z Was dziwi się, że gracze tacy jak my spędzają setki godzin z kolejnymi odsłonami FIF-y. Przecież to co roku tylko zmiana numerku i składów. Prawda? Cóż, czasem tak bywało – FIFA jak wszystkie wielkie serie ma swoje lepsze i gorsze odsłony. Na szczęście, grając w FIF-ę 22 już ponad 120 godzin od premiery, nadal uważam, że jest to najlepsza odsłona tej serii od bardzo dawna (chyba od czasu mojej ulubionej „jedenastki”).
W tym roku bardzo interesująco prezentują się także niesławne mikropłatności w module FUT. Tak, aby mieć zespół pełen ikon, nadal trzeba wydawać pieniądze, z drugiej strony mam tak mocny skład, że nie czuję potrzeby oddania EA ani jednej prawdziwej złotówki. Zdaję sobie oczywiście sprawę, że setki godzin wpakowanych w FIF-ę mógłbym poświęcić na zmniejszenie mojej „kupki wstydu”, jednak wirtualna piłka nożna po prostu sprawia mi przyjemność i nie żałuję „straconego” czasu. I Wam polecam cieszyć się tymi grami, które sprawiają najwięcej przyjemności.
Mikołaj „mikos” Łaszkiewicz
UV przetestował wszystkie trzy zremasterowane części GTA. Dzięki za poświęcenie!
Rok 2021 minął głównie pod znakiem dwóch remake’ów lub remasterów (bo tym razem naprawdę trudno powiedzieć, do czego obydwu produkcjom bliżej) – mowa o ciepło przyjętym Diablo 2: Resurrected i zasłużenie zjechanym GTA: Trilogy – Definitive Edition. Radochę z ciachania demonów w blizzardowskim hack’n’slashu miało aż 7 członków redakcji, ale Grand Theft Auto nie dotykał prawie nikt. A dlaczego prawie? Bo UV przetestował każdą z trzech zremasterowanych części. Po prostu wow.
„Przetestował” to za mało powiedziane. Wszystkie ukończyłem i na pewno „wymaksuję”, brakuje w sumie niewiele. Nie uważam, że są to remastery warte swojej ceny, ale mimo wszystko dobrze było wrócić do każdej z tych produkcji i przypomnieć sobie czasy, w których GTA rozstawiało wszystkich konkurentów po kątach. Cieszę się, że wyszło to w jednym pakiecie, dzięki czemu mogłem rotować wszystkimi trzema tytułami według potrzeb. Jeśli znudziło mi się szukanie ukrytych paczek w Vice City, to odpalałem San Andreas itd.
Krystian „UV” Smoszna
Rozczarowania 2021 a nasza redakcja w tymże roku
1. Far Cry 6 – 5 graczy
2. Call of Duty: Vanguard – 3 graczy
3. Battlefield 2042 – 2 graczy
4. GTA: Trilogy – Definitive Edition – 1 gracz
5. eFootball – 1 gracz
