1. Nieodwracalne. Na tych filmach ludzie wychodzili z kin

Nieodwracalne, Gaspar Noé, 120 Films, 2002

Jest rok 2002. Prestiżowy festiwal w Cannes zmierza ku końcowi. W ramach Selekcji Oficjalnej organizatorzy przygotowali dla widzów jeszcze jeden film – dzieło argentyńskiego twórcy Gaspara Noé. Decyzja o puszczeniu tej produkcji przed zamknięciem imprezy nie jest przypadkowa, ponieważ już po kilkunastu minutach seansu, gdy na ekranie zmiażdżona zostaje głowa jednej z postaci, z sali kinowej wychodzą pierwsze wstrząśnięte osoby. Dalej jest już tylko gorzej. Rozlegają się pierwsze gwizdy i buczenie. Ale najgorsze miało dopiero nadejść – w trakcie ciągnącej się w nieskończoność sceny brutalnego gwałtu liczba widzów, którzy zdecydowali się opuścić salę, wzrosła do 200.