Gry były złe już w 1999 roku. Jak South Park wyśmiewa graczy?

• Jak serial South Park wyśmiewa graczy? - krzywe zwierciadło branży
• Gry były złe już w 1999 roku
• PSP to dar od Boga?
• Gloryfikacja nerdozy
• Zaczyna się moda na „chcenie”
• Ballada o uzależnieniu
• Różnica pokoleń a odwrócenie ról
• Pojedynek gigantów
• „Darmowe” gry na komórki
• Wirtualna rozrywka a prawdziwe zagrożenie

Gry były złe już w 1999 roku

sezon 3, odcinek 11, „Chinpokomon”

Nieco ponad 15 lat temu Internet stawiał pierwsze pewne kroki w świadomości wielu dzisiejszych dorosłych, trudniej więc było piętnować i wyśmiewać pewne rzeczy i wiele osób z ciekawością spoglądało w stronę twórców popkultury. South Park od samego początku był niepoprawny, ale najwyraźniej dopiero przy okazji tego odcinka znaleziono odwagę i pomysł na wyśmianie pewnego bardzo konkretnego zjawiska. Same gry są tu jedynie niewielkim elementem złożonej i rozbudowanej całości, ale wspomnieć o tym trzeba. Na celowniku satyrycznego ostrza twórców znalazły się Pokemony, które w tym uniwersum zwą się Chinpokomon (nazwa pochodzi od japońskiego terminu „Chinko” oznaczającego penisa, zaś rodzimi tłumacze zaserwowali fanom w zamian zacne słówko „cipokomuny”).

Wszystkie dzieciaki (poza Kylem, który „lubi” być opóźniony w stosunku do najnowszych trendów) są zafascynowane nową japońską kreskówką opowiadającą o dziwnych stworkach, które koniecznie trzeba zebrać, by skompletować zestaw. Pochodną głośnej, absurdalnej, kolorowej anime są oczywiście zabawki i gry komputerowe (to można wywnioskować oglądając serial, w rzeczywistości bowiem Pokemony zaistniały najpierw, w 1996 roku, jako Pocket Monsters: Red & Green na pierwszego GameBoya, zaś cała reszta jest wynikiem niesamowitej popularności osiągniętej przez wirtualne „kieszonkowe potwory”). Fabularna zagrywka w tym odcinku polega na tym, że cipokomuny są tak naprawdę propagandowym narzędziem japońskiego rządu, który zamierza wyprać umysły młodziutkich Amerykanów i dzięki temu łatwiej dokonać inwazji na USA.

Podatne umysły southparkowej młodzieży oczywiście ochoczo wsiąkają w nową modę, a spirala kupowania kolejnych przedmiotów (nowy specjalny kontroler czy jeszcze jedna zabawka) nakręca się błyskawicznie. Najbardziej growym fragmentem odcinka jest scena, w której chłopcy eksploatują na bliżej niesprecyzowanej konsoli rozkoszną gierkę polegającą na bombardowaniu amerykańskiego portu. Mała dygresja: czy reagujecie na ostrzeżenia dotyczące epilepsji niegdyś zawierane w instrukcjach? Kenny też nie czytał i na własnej skórze przekonał się o niezwyklej sile immersji drzemiącej w azjatyckich grach: dostał ataku padaczki. Co oczywiście w oczach kolegów jest wyznacznikiem czadowości wspomnianego tytułu.

1. Zobacz odcinek Chinpokomon