Wildfire

Mechanika

Rozgrywka w Wildfire korzysta z podstawowego schematu platformówek 2D, każącego nam pokonywać kolejne poziomy pełne platform, wrogów oraz rozmaitych przeszkód. Jednocześnie, niczym w Mark of the Ninja, gra kładzie nacisk na podejście skradankowe. Kryjemy się więc w wysokiej trawie i omijamy przeciwników, starając się nie rzucać w oczy i nie wywołać hałasu. Głównym celem na każdej planszy jest uratowanie wieśniaków, a następnie przeniesienie ich w określone miejsce na mapie.

Główną atrakcją gry jest tu magia żywiołów: ognia, lodu oraz ziemi. Jest ona na o tyle ciekawa, że wykorzystuje też elementy planszy. Jeśli więc rozniecimy ogień na drewnianym moście, pożar rozszerzy się na całą konstrukcję, a także na okoliczną roślinność. Lepiej więc uważać, by nasze „ognisko” przypadkiem nie przypiekło nie tylko wrogów, ale także nas samych. Poza tym możemy sprawić, by zamarzła woda (albo wrogowie) lub w pożądanym przez nas miejscu wyrosła określona roślinność, na przykład liany umożliwiające wspinaczkę lub wysoka trawa, w której zdołamy się schować przed patrolującymi wrogami. Część z tych zdolności nie jest dostępna od razu, lecz zdobywamy je wraz z postępami w grze.

Tryby gry

Wildfire umożliwia zabawę samotnie bądź w kooperacji ze znajomym.

Kwestie techniczne

Wzorem wielu produkcji niezależnych, Wildfire korzysta z dwuwymiarowej grafiki utrzymanej w stylu pixel artu. Postacie, choć niepozbawione głosu, przeważnie przemawiają za pomocą okienek dialogowych, sygnalizując również – niczym w serii Metal Gear – zaniepokojenie lub agresję za pomocą znaków zapytania bądź wykrzykników.

Autor opisu gry: Jakub Błażewicz