Stellar Blade

Stellar Blade to dzieło ewidentnie stworzone z pasji, stanowiące ucztę dla oczu i uszu, serwujące niezłą fabułę oraz wyposażone w angażujący system walki, który jednak nie stanie kością w gardle osobom szukającym po prostu dobrej rozrywki.

Całkiem ok. Walka fajna, oparta głównie o parowania - jeśli tego nie lubisz/nie potrafisz to traci bardzo wiele i jest dużo trudniejsza. Świat dość nudny i mało klimatyczny. Fabuła nawet ok. Główna bohaterka trochę nudna. Dwadzieścia parę godzin niezłej zabawy. Na ps5 pro działa i wygląda bardzo dobrze.

Bardzo dobra gra. Największy zarzut wobec niej to zbyt łatwi bossowie dopóki nie wkroczymy w endgame - ostatni trzej bossowie są o wiele, wiele trudniejsi niż poprzednicy i zaliczyłem na nich 75% swoich wszystkich zgonów. System walki dobry, choć mam wrażenie, że sporo umiejętności jest nieprzydatnych i jedynie efektownie wyglądają. Muzyka podczas niektórych bossów świetna :D Wykonując prawie wszystkie misje poboczne (trochę żałuje że je robiłem, bo są kiepskie i nie dają jakichś dobrych nagród) na liczniku ok. 35h. Nie mogę się doczekać, co to studio osiągnie w kontynuacji z większym budżetem, bo miejscami widać jego brak. Pora na NG+ i pozostałe zakończenia.

Świetna gra, ale zdałem sobie sprawę że najlepsze gry na PC to porty PSa. Przynajmniej co ostatnio grałem. Myślałem że ogram na szybko przed ligą w PoE ale nie mam szans skończyć. Jest dużo eksploracji i side contentu. Gra chodzi świetnie ale wiadomo tekstury są średnie a animacje nie w pierwszym planie chodzą chyba w znacznie mniejszym klatkarzu. Co nie zmienia faktu że są mega ładne miejscówki. Ogólnie post-apo w miastach fajniejszy niż w Last of Us. Walka bardzo dobra. Opiera się na budowaniu punktów i używaniu ich na potężne umiejętności. Nawet strzelanie dobrze wyszło.

Jestem świeżo po przejściu Stellar Blade, także lecimy z opinią, po pięknym Silent Hillu 2 uświadczyłem kolejnej pięknej gry w postaci Stellar Blade, która przy zapowiedzi mnie uraczyła, a potem jakoś tak nie mogła mnie przekonać do zakupu, bo bałem się odbicia od niej, a cały czas mimo prawie roku od premiery to swoje kosztuję, więc czekałem na jakąś mocną obniżkę, ale nie żałuję wydanych pieniędzy, bo świetnie się bawiłem, więc po kolei:UWAGA OPINIA BĘDZIE ZAWIERAŁA SPOILERY, WIĘC JAK NIE GRAŁEŚ LUB NIE CHCESZ PSUĆ SOBIE ZABAWY NIE CZYTAJ!Fabuła, postacie, klimat: Fabuła na początku myślałem, że jest to typowa sztampowa fabuła, wiecie najazd obcych, inwazja na ziemię, wybicie ludzkości, a my jako Ci jedyni super hero, którzy mogą to zrobić, bo inni nie dają rady lub zostali już wybici i myślałem, że będziemy lecieli jak po sznurku po prostu wybijając kolejnych bossów i to co już na początku obraliśmy sobie za cel, ale okazuję się, że NIE! Cała fabuła jakoś od połowy tak mega nabiera znaczenia, dodatkowo rzeczy poboczne wcale nie odchodzą od fabuły, a tylko ją wzbogacają, ale o tym w innym wątku, jak się okazało, że Naytiba to wyewoluowani ludzie to byłem w mega szoku, dla mnie to był taki zwrot akcji, którego kompletnie się nie spodziewałem, ale co niektórzy mogli się domyślić, bo była jedna sytuacja jak szliśmy gdzieś już nie pamiętam gdzie i nagle Eve powiedziała do chyba Lily albo Adama "Ci ostatni Naytiba, z którymi walczyliśmy nie wydawali Ci się jakoś bardziej ludzcy?" Jakoś tak to szło i to mogło już nakierowywać, potem jeszcze jak się okazywało, że sporo postaci nie jest tymi, za jakich się podaję, a z początku nie jest to takie oczywiste, tak samo to, że Matka Sfera chcę wybić ludzkość, żeby stworzyć własną rasę Andro-Eidos, doskonalszą od ludzi, kurde no naprawdę to jest takie piękne, wiem, że zaspoilerowałem tutaj pewnie ponad 50% fabuły i większość zwrotów akcji, ale ta gra jest cudowna pod tym względem, ma tyle zwrotów akcji i zaskoczeń, że dawno nie widziałem tyle tego w grach i jest to zrobione z mega sensem, co do postaci to każda jest wyjątkowa, ma swój charakter, czuć w nich, że nie do końca są tylko po to, żeby towarzyszyć Eve przy jej przygodzie, każda ma swój własny cel i robi to z własnego powodu, Adam jak się później okazało był od początku do końca mega ważną postacią w samym finale szczególnie, Lily bardzo wierzyła w Matkę Sferę i nie wierzyła w "oszczerstwa" na jej temat, Orcal znał wszystko, wiedział jak to wygląda i wiedział jak to zakończyć, Eve z kolei uczyła się poznając każdego z nich, ale zachowując przy tym własny charakter i samoświadomość, miała własne cele, które chciała wypełnić, ale ewoluowały sposoby, w jaki chciała to wykonać mam takie wrażenie, naprawdę o każdej postaci można by napisać tutaj historię, bo każda tak jak mówię ma swój rozum i swoje powody, do wszystkiego co tutaj się dzieję. Klimacik? Oddający post apokalipse, dużo zniszczonej ziemi, praktycznie same pustkowia, niewiele ludzkości, same pozostałości, problem w tym, że mamy dwie większe lokacje, które wyglądają praktycznie identycznie, jedna jest jedynie większa i mniej wyrazista jak dla mnie, bo zostajemy wrzuceni do typowo kwadratowej mapy(pustkowia) i lataj sobie i może coś znajdziesz, na szczęście to była druga lokacja, w której już średnio mi się chciało biegać i szukać wszystkiego, bo byłem usatysfakcjonowany z tego jak silny już jestem i silniejszy bym nie był, a bardziej takie coś potrafiło irytować, bo taka sama lokacja tylko większa i trochę bardziej wrażenie pustkowia typowego, ale klimat jak najbardziej zachowany i oddaje to co dzieję się w zarysie fabularnym tego odmówić nie można.Grafika: Pomimo, że było to UE4, a nie najnowsze UE5, to grafika wyglądała bardzo dobrze moim zdaniem, trochę słabsza graficznie od takiego Wukonga chociażby, ale jak się wciągniesz, jest w tym tyle akcji to nawet tego nie zauważysz, jak dla mnie graficznie było solidnie, nie przeszkadzało, nie raziło w oczy, jakiegoś mega wrażenia też nie robiło, było dobrze i tyle.Poboczne aktywności/znajdźki: Tutaj można się rozpisać, bo może nie było za wiele tego, ale naprawdę czuć było to, że wszystko co znaleźliśmy miało swoją historię, każdy człowiek z notatką, każda skrytka nawet, tu właśnie też chciałem napisać, że bardzo mi się podobało to, że same znajdźki, notatki i różne tego typu rzeczy bardzo nakierowywały nas na to jak to wszystko tak naprawdę wygląda ZANIM! Jeszcze sama fabuła nam o tym powiedziała, jak czytałem w notatkach, że Orcal nie jest tym za kogo się podaję, że ludzie od niego odchodzili, że jakaś straż ich goniła, to myślałem, kurde Orcal będzie starszym albo chcę wybić ludzkość czy coś, okazało się, że ostatecznie nie, ale i tak było równie ciekawie, bo tego też się zbytnio nie spodziewałem albo jak ludzie wierzyli bądź też zatracili wiarę w Matkę Sferę, jakie mieli przygody, jakie więzi z pobliskim człowiekiem, który leżał tak samo obok nich, no naprawdę znajdźki miały tutaj mega sens i dużo dawały, bardzo mi się to podobało i chętnie je czytałem i zbierałem, co do zadań pobocznych to na początku myślałem, że będą one na jedno kopyto i w pewnym sensie były, ale wciąż bardzo ciekawych rzeczy się dowiadywaliśmy, były to interesujące questy związane bardzo z samym światem np. do tej pory pamiętam gościa, który zbierał misie, bo w jednym takim ukrył chipa swojej siostry bodajże, a my akurat mijaliśmy kiedyś takiego misia, którego Eve skomentowała i ostatecznie musieliśmy się po niego wrócić jeśli chcieliśmy wykonać questa, fajna sytuacja naprawdę albo jak pomagaliśmy pewnemu właścicielowi baru w odbudowie jego chyba dziewczyny albo androidki nie wiem jak kto to do końca był, ale też czuć było, że to dla niego ważne i łączącą ich więź, to wszystko tak pięknie razem grało, fabuła, zadania poboczne, znajdźki, twórcy świetnie to zrobili, brawa dla nich!Mechaniki gry i animacje: No i tutaj zaczynają się schody, w sensie nie jakieś tragiczne, bo wszystkie mechaniki były zaimplementowane solidnie, wyglądały dobrze, tylko potrafiły irytować, w sensie walka była mega fajna....z jednym bądź dwoma rywalami, jak się trafiała większa ilość przeciwników i jeszcze takich średnio silnych bądź silnych co mają więcej życia i mocne ataki to mega irytowało takie coś, bo takie walki to no popełnisz jeden błąd tak naprawdę i dostajesz serie ciosów od prawie każdego i padasz, także ewidentnie widać, że gra nie została zrobiona pod walki z grupami przeciwników, więc zdecydowanie tego nie polecam, lepiej z 1-2 się nawalać, żeby się nie irytować, sama walka była naprawdę dobrze zrobiona, parowanie i uniki sprawiały satysfakcję, ogólnie jestem większym fanem parowania i z tego częściej korzystałem, poza tym miałem wrażenie, że idealny unik ciężej zrobić i dodatkowo jak nie był to perfekcyjny unik to byliśmy karani sporymi obrażeniami często, a parowanie nie musiało być idealne, żeby zablokować sporą liczbę obrażeń, wiadomo nieidealne nie blokowało całego dmg, znaczy czasami tak czasami nie, nie wiem od czego to zależało, może od typu ataku, nie mam pojęcia, niemniej jednak jeśli nie zrobiliśmy idealnego parowania to nie karało nas tak mocno jak brak idealnego uniku, także systemy walki naprawdę dobrze zrobione i tak samo ulepszania sprzętu i ogólnie szukanie i znajdowanie nowego sprzętu, egzokręgosłupy też fajny motyw i dużo dawały, chociaż były mocno różne i każdy nadawał się do innego bossa, stroje dla Eve były bardzo przyjemne, ale mocno erotyczne czasem mam wrażenie xD, ale no taki urok tamtejszej kultury, wolę takie stroję i postacie niż na siłę brzydkie woke nie wiadomo co, ale przejdźmy do najbardziej irytującej rzeczy, jaka była w tej grze, mianowicie trzej ostatni bossowie, przecież to jakiś dramat, z Niezidentyfikowanym Naytiba męczyłem się około 1h, z Raven to z 1-2h i to robiłem po kilka lub kilkanaście podejść na jedno posiedzenie, więc mówię ile razem mniej więcej mi to wyszło, bo jak się już irytowałem po jakimś czasie to przestawałem i po jakimś czasie znowu zaczynałem próbować, a z tym bojowym egzoszkieletem czy co to było to już w ogóle dramat, przecież chłop miał takie ruchy i takie comba, że jak Ci zaczął jedno combo i nie zablokowałeś jakiegoś ataku to padałeś jak mucha, z nim też się męczyłem sporo, ale nie liczyłem ile, przy nim zmieniałem nawet już sprzęt i egzokręgosłupy, bo to był dramat naprawdę, bardziej upierdliwego bossa to nawet w Wukongu nie widziałem, poziom trudności przy tych 3 ostatnich bossach tak drastycznie skoczył, że przy tym ostatnim to już miałem chęć zmienienia poziomu trudności na fabularny, bo nawet na normalu był on tak ciężki, a jeszcze jest w tej grze poziom trudny.....XD To chyba dla masochistów jakichś naprawdę, przynajmniej przy tych 3 ostatnich bossach, więc mechaniki są naprawdę spoko, a jeszcze animacje, to są pięknie i starannie wykonane, takie jest moje zdanie, wszystko ładnie się zgrywa, pięknie wygląda, nie jest za kolorowe, za błyszczące, po prostu idealnie oddaje klimat płynności walki i tego jak pięknie to wszystko wygląda.Optymalizacja: Nie uświadczyłem większych błędów ani glitchy, w sumie to nie tylko większych, mniejszych tak samo nie i to samo ze spadkami płynności, nie było tego, miałem stałe 60fps z tego co mi się wydaję, bo spadki raczej są zauważalne, w Silent Hillu widziałem je bardzo, tutaj nie, wszystko płynnie chodziło, bugów nie miałem, więc nie mam nic do zarzucenia tej grze pod tym względem.To by było na tyle, bardzo dobra gra, żałuję, że nie sięgnąłem po nią nawet w dniu premiery, bo nie żałuję wydanych nawet 280zł na nią, było warto, tak samo jak 260 na Silent Hilla, spędziłem czas mega przyjemnie, około 33h, przynajmniej tyle mi pokazuję na liczniku, gra jest kompletna, nie brakuję jej zbyt wiele, uważam, że jest tym czym twórcy chcieli, żeby była w założeniu, szkoda, że nie odbiła się większym echem, bo jest o wiele lepsza niż wiele gier od dużych studiów, a tutaj zobaczyliśmy chyba pierwszy projekt od Shift Up, a dobra z tego co czytam to pierwszy tak wysokobudżetowy projekt na samo PS5, bardzo dobrze im to wyszło i życzę, żeby Sony w nich jeszcze bardziej zainwestowało, bo warto, mam nadzieję, że wyniki sprzedaży są zadowalające i będą kolejne gry, Stellar Blade 2 też bym przygarnął po tym epilogu małym co mieliśmy.

EVE podbiła 2024 i nie ogląda się za siebie Na pierwszy rzut oka Stellar Blade jawi się jako gra którą można zakalikować do gatunku „chińskie bajki”, ale pozory mylą. Gra ma taki sznyt mangowy, ale nie jest on nachalny. Zresztą co z tego, to jest po prostu świetna gra hehe. Stellar Blade jest to pierwsza gra którą odpaliłem na PS5. Wspominam o tym ponieważ gra korzysta z najnowszych technologii DualSense i powiem tak. PS5 ma najlepszy kontroler obecne, haptyczne spusty zjadają konkurencje. Zawsze Xbox był dla mnie wzorem jak robić pady, obecnie Sony przejęło pałeczkę po Microsofcie. Dobra ale jak ten Stellar Blade? No jest to świetna gra co tu więcej pisać 10/10. I wsunie na tym mógłbym skoczyć, ale chcę rozwinąć swoją wypowiedź. Jeszcze przed zagraniem wiedziałem na co się piszę. Będzie to takie połączenie Nier Automata z Souls-like ale okazało się że gra ma też kilka elementów zapożyczonych najnowszych God of War’ów. Przyznam że taki mix wygląda szalenie, ale jest megaaaaaaa…… przyjemny w odbiorze. Fabuła w grze jest naprawdę ciekawa, i do samego końca byłem zainteresowany jak to się skończy. Nie będę tutaj opisywał historii aby nikomu nie popsuć gry ale w skrócie przemierzy świat post-apo i odkrywamy powoli historie dlaczego do tego doszło. Niby sztampa, ale po co wymyślać koło na nowo jak można takie historie poprowadzić dobrze i tutaj jest dobrze, na tym skończę. Główną bohaterką jest EVE czyli po polsku Ewa? Chyba tak xD. Jest ona tak zwanym „Aniołem” ale więcej nie piszę bo wejdę w spojlery. Sama Eve jest fajnie napisana. Gracz rozumie jej cele i motywacje. Jest ona pomocna i prawię w każdej rozmowę zachowuje spokój heh. Oczywiście EVE ma jeszcze inne walory które spodobają się „samcom”. Może nie będę szczypał się w język i powiem to normalnie. EVE to ładna postać, ma jak się pokazać ale twórcy nie robią tego nachalnie. Tak naprawdę żaden NPC nie zwraca uwagi na wygląd EVE, może poza jednym bo jest związany z tym quest ale tu bardziej chodzi o włosy. Fajny jest też motyw że sama EVE też uczy się tego post-apo świata. Jak wiadomo od samego początku przylatuje ona na ziemie i tak naprawdę dla nie to obcy świat. Może to brzmieć trochę infantylnie że EVE pyta się do czego służy np: pianino ale ma to swój urok. Naszej EVE towarzyszą dwie osoby Adam i Lily. Adam to gość który zna ten świat bardzo dobrze. Pomaga nam w przemieszczeniu się po lokacjach i jest takim naszym przewodnikiem. Lily to jest inżynierka która pomaga nam ulepszać wyposażenie. I tak Lily to taka typowa postać z Anime xD. Wiem pisałem że gra ma tylko taki sznyt mangowy, ale Lily ma go najwięcej xD. Obie te postacie są okej. W Stellar Blade większość czasu spędzimy na pustkowiach, tak naprawdę mamy dwie wielkie mapy (Jest jeszcze kilka pomniejszych lokacji, nie pustynnych). Pustkowie z kanionami oraz Wielką pustynie. Czy jest to monotonne, to zależy. Ja bardzo w grach lubię pustynne klimaty. Same pustkowia bardzo przypominały mi mapę z pierwszego RAGE. A jak kiedyś pisałem RAGE na najlepsze pustkowia w grach hehe. Więc to duży plus dla Stellar Blade. Mapa wielka pustynia jak nazwa wskazuje to wydmy z okazjonalnymi ruinami. A co można robić na tych mapach i tutaj wchodzi cała magia Stellar Blade. Jak uruchamiamy mapę to nie mamy tony pytajników. Mamy pokazane tylko obozowiska, sklepy i punkty szybkiej podroży. Mapa jest przejrzysta. Cały fun z gry polega na tym że widzisz jakiś punk w oddali i chcesz tam wejść i sprawdzić co tam jest. Gracz sam musi szukać ciekawych miejsc gdzie coś może być i to jest świetne. Taki zabieg sprawił że nie ma czego takiego jak czyszczenie mapy bo nigdy nie wiemy czy już wszystko odkryliśmy. Gra nawet nam nie mówi jaki mamy postęp w danej lokacji. Wszystko musimy odkrywać sami. I tutaj wchodzi nam element zapożyczony z God of War. Otwieramy tony skrzynek i zbieramy różne surowce itd… A najlepszą nagrodą w grze są nanokombinezony. Prościej nowe ubranie dla EVE i powiem tak. Jest tego bardzo, ale to bardzo dużo. Samych outfitów jest około 100 wliczając DLC związane z Nier Automata. Sam przekrój strojów jest bardzo różny. Widać że twórcy mieli pomysł jak ubrać EVE. Oczywiście można też jej zmieniać fryzury, dodawać okulary i biżuterie. Czuć taką nutkę gier z gatunku Dress up. Albo jak to powiedział Quaz „Symulator przebierania wirtualnej lalki” xD. Oczywiście w grze są znaczniki ale pojawiają się one tylko w zadaniach fabularnych i pobocznych. A jak z walką w Stellar Blade, trudne to jak Soulsy? Sama walka w grze też jest przyjemna, widać mocną inspiracje Sekiro jeśli chodzi o parowanie. EVE jest zwrotna, szybka i jak walczy to wygląda to jak taniec hehe. Z początku gra jest wymagająca ale jak już ogarnie się to idzie. Ogólnie nie ma miałem czegoś takiego że zaciąłem się na jakimś bossie i walczyłem z nim kilka godzin. Max 2-3 podejścia. EVE może używać specjalnego przedmiotu który wskrzesza nas po przegranej walce. Jest on z początku jednokrotnego użytku, później można używać go dwa razy. Ten przedmiot bardzo ułatwia grę. Wiadomo najtrudniejsi bossowie są na końcu. Tam ta walka jest już trochę bardziej wymagająca, ale jest to do przejścia. Na poziomie trudnym zaczyna robić się fajne wyzwanie, odblokowujemy go dopiero w NG+. Ale te przedmioty wskrzeszające tutaj robią jeszcze większą robotę. One sprawią że nawet gracz nie lubiący wyzwania powinien sobie poradzić. Ale twórcy pomyśleli też o Souls-maniakch który grają jedną ręką, zamkniętymi oczami i przy okazji jedzą kebaba xD. Gra posiada również tryb dodatkowy gdzie możemy walczyć tyko z bossami bez tego przedmiotu wskrzeszającego. I tam to już jest hardkor. Jest ból i płacz rodem z Sekiro. Tutaj gra pokazuje że jak nie ma się tego przedmiotu wskrzeszającego to jest naprawdę trudno. W tym trybie już ręka zaczęła mnie boleć od klikania w tego pada xD. To znak że walka jest naprawdę wymagająca. Ostatni raz miałem takie coś przy Dark Souls 1 jak walczyło się z tymi dwoma typami. Jak się pokona takiego trudnego bossa to czuć taki nagły dopływ dopaminy. A co do wyglądu naszych wrogów są oni fajnie zaprojektowani. Jest też dosyć różnorodnie, każda mapa posiada unikatowych przeciwników. Pamiętam jak grałem w Nier Automata i była tam naprawdę dobra muzyka. Stellar Blade robi to samo. Przemierzając pustkowia słychać taką spokojną muzyczkę. W walkach jest bardziej intensywna. Nie umiem nazwać tego gatunku. Jak ktoś grał we Final Fantasy lub tego Niera to powinien wiedzieć o co chodzi. Muzykę można ustawiać sobie nawet w obozowiskach. Ogólnie te obozowiska też wyglądają fajnie, inaczej niż w innych grach. Resumując muzyka jest świetna. Jeśli chodzi o zadania poboczne to są to typowe Fedexy. Najlepsze zadania poboczne miał ograne Cyberpunk ale do tego poziomu nie jest wstanie chyba nikt dojść. W Stellar Blade są to typowe zapychacze, aby zdobywać nowe ulepszenia i ubrania. Stellar Blade stoi eksploracją i walką a nie zadaniami pobocznymi i to właśnie na te elementy położony jest największy nacisk. Mamy jeszcze aktywności poboczne głównie to łowienie ryb. Z łowieniem ryb jest jeden fajny ficzer a mianowicie można zautomatyzować ten proces. Normalnie trzeba bardzo szybko klikać w spust aby wyłowić rybę. W ustawieniach można to wyłączyć i wystarczy kliknąć raz i cały proces łowienia się automatyzuje. I takie coś to ja rozumiem, niech inni twórcy uczą się xD Photo Mode w ostatnich latach stał się bardzo popularny. Jest on już prawie w każdej grze, stał się swego rodzaju standardem. Niektórzy twórcy wkładają wysiłek aby był on dobry a dla niektórych to tylko konieczność. Takim wzorem świetnego Photo Mode jest dla mnie znów Cyberpunk. Tam jest cała masa opcji i można robić święte ujęcia. Stellar Blade poszedł drogą Cyberpunka i dał nam rozbudowany tryb fotograficzny. Cała masa opcji. Brakuje mi tylko dwóch rzeczy co jest w CP. Aby EVE przechylała głowę i patrzyła się w ekran oraz rotacji bohaterki. Po za tym jest świetnie. Poniżej wstawię kilka ujęć. Reasumując w grze spędziłem około 100h i mam niedosyt. Dla mnie to GOTY 2024. Nie jest to gra AAA ale stara się nią być. Maskuje pewne elementy które zdradzały by mniejszy budżet. Grę niestety wywaliło mi 3-4 razy do dashboarda i poza tym żadnych błędów. Poza tymi zadaniami pobocznymi to nie ma do czego się przyczepić. Nie jest to gra na 100h a raczej na około 35. Ja ukończyłem ją dwa razy. Powtórzę grałem na PS5 Slim w 60FPS. Powiew świeżości od Koreańskiego studia. Azjaci zaczynają wychodzić na prowadzenie? A czy to nie było tak że zawsze prowadzili? Tak jak już pisałem na GOLu „Czuć w tej grze pasje a nie exela”. Dla mnie Stellar Blade to 10/10 i czekam na więcej, może jakieś większe DLC ;)

Bardzo fajny slasher w soulsowym sosie. Kampania zajmuje kilkanaście godzin przyjemnego pykania. Jest sporo dobrych i wymagających walk z bossami, które nie są tak trudne, jak w DS czy tam Eldenie, ale i tak dają masę frajdy. Poza tym ładna grafa, trochę zadań pobocznych i łowienie ryb ;)

Stellar Blade: 8/10Platforma: PS5Czas ukończenia: 22hStellar Blade to produkcja nastawiona na dynamiczną akcję, efektowną walkę, oraz przerysowaną piękną bohaterkę. Gameplay w tej grze jest najważniejszy i czuć tutaj nacisk twórców by walka sprawiała dużo radości. Graficznie jest spoko, ale nic więcej. Fabularnie jest średnio, ale można na to przymknąć oko. Jeśli ktoś chce sobie pograć w gierkę, której poziom trudności jest dobrze zbalansowany, a przy tym pooglądać świetnie wykonany przez naszą piękność taniec ostrzy, no to grać. Więcej takich gier.