Dark Souls III

Po wielu dniach wyrzeczeń i równie wielu zgonach, prezentujemy Wam finalną recenzję gry Dark Souls III, wraz z jej oceną.

Mój pierwszy soulslike i pierwsza gra od FromSoftware, którą poznałem zaledwie kilka lat temu. Najpierw pierwszy raz, potem od razu NG+1, NG+2, .. i tak do NG+7, ... głównie dla Tancerki ;-) a potem wracałem od czasu do czasu na kolejne chilloutowe przejścia, dla czystej przyjemności. I w tym tygodniu podobnie - włączyłem spontanicznie i zrobiłem sobie szybkie przejście od zera dla odreagowania pewnych niedawnych premier przehajpowanych mesjaszuff gejmingu. Złapałem po drodze zwykły prosty topór wojenny i tak ciach, ciach porąbałem wszystko od początku do końca. DS3 zawsze uspokaja i przywraca wiarę w dobre, przemyślane gry :-)) Jednocześnie uświadomiłem sobie, że nigdy jej tutaj nie oceniłem. Zatem dopełniam formalności - 10/10. Najlepsze Dark Souls jak dla mnie lub jak kto woli Dark Souls idealne. Nie tylko dlatego, że moje pierwsze. To formuła liniowych soulsów doprowadzona przez FS do perfekcji. Świat, lokacje, eksploracja, progresja, balans, walka i bossowie - top miodzio. Potem przyszedł oczywiście Elden Ring, pozamiatał i stał się moim GOAT, a przy nim poprzednie gry FS stały się dziwnie łatwe i proste, ale to im wcale nie ujmuje. DS3 wciąż jest świeże i jak zawsze wymiata. Mam też ogromny sentyment do DS2 przez jej "oryginalność" i lubię też DS1, ale nigdy nie podbiła mego serca jak dwójka i trójka, choć gdybym grał chronologicznie to pewnie by tak było. Ale to DS3 jest jak zawsze niezawodna, i dobra na wszystko :-)) Cudowna gra, a z oboma DLC nawet przecudowna ;-)

+++Walki z bossami +++Projekt lokalizacji ++Dużo zbalansowanych stylów rozgrywki ++System rozwoju postaci ++Dużo broni i unikalnych ataków ++Bardzo wciągająca ++Różnorodność wrogów +Możliwość ulepszania ekwipunku +Przedmioty zużywalne +Długość map +Klimat świata +Wątki głównych wrogów +Dobra muzyka do starć z bossami --Nieciekawy system walki -Postaci poboczne -Brak dziennika -Niektóre lokalizacje zostały zaprojektowane by były irytujące -Ukrywanie historii w słabo napisanych opisach przedmiotów -Brak muzyki przy eksploracji -System utraty dusz -Zbytni balans ekwipunku -Przerysowany design

Po dość średnim Dark Souls 2 From Software wyciągnęło wnioski i więziło się za cześć trzecią. I powiem tak DS 3 bliżej do DS 1 niż do DS 2. Zacznę od dwóch największych mankamentów które był w DS 2 i został tutaj naprawione a mowa o ogniskach i animacjach. Ogniska są częściej rozstawiane oraz przeciwnicy są lepiej poustawiani na mapie, nie ma takiej sytuacji gdzie droga do bossa jest trudniejsza niż sama walka z nim. W DS 2 było mega irytujące ale zostało to w trójce naprawione. Kolejną rzeczą która została naprawiona są animacje. Wreszcie kiedy otwieramy skrzynkę, drzwi, przechodzimy przez mgłę to jesteśmy nietykalni. Przeciwnik nie może nam przerwać animacji. Wystarczyło poprawić te dwie rzeczy w DS 2 i była by to lepsza gra, no ale trudno. DS 3 to także świetnie zaprojektowany świat, różnorodny od zamków po wioski, katakumby itp... . Dochodzi nowa mechanika, czyli cios specjalny. Bossowne są fajni zaprojektowali i faktycznie stanową wyzwanie. Najbardziej męczyłem się z siostrą Friede, jest to boss z DLC. Jeśli mowa o DLC są dwa. Są one długie i warto w nie zagrać. Nie powiedział bym że jest to najtrudniejsza gra od From Software dalej uważam że jest to Sekiro. Reasumując polecam zagrać w Dark Souls 3. Jest to świetna gra, stawiam ją na równi z Dark Souls 1. From Software dowiozło. Grałem na XSX w 60 FPS i gra nie posiada błędów.

Wyjątkowo sugestywny i przygnębiający finał trylogii, ładniejszy i bardziej dopracowany technicznie niż wszystkie dotychczasowe gry From Software. Głębokim cieniem na to doświadczenie kładzie się jednak dziwacznie poprowadzony stopień trudności, na samym początku oferujący bossów szokująco jak na standardy serii łatwych, by potem bez sensownej zapowiedzi zaserwować kilku spośród najbardziej wymagających wrogów w historii cyklu. W efekcie Dark Souls III w pierwszych dwudziestu kilku godzinach nieco rozczarowuje oferowanym wyzwaniem, zaś na samym końcu i w trakcie DLC potrafi sfrustrować.

Produkcja świetna. Moja druga gra formsoftware w którą zagrałem zaraz po sekiro które uwazam za gre doskonałą. Urzeka klimatem, lore, modelem walki, projektem lokacji, poziomem trudności. Polecam

Wczoraj padł Gael od Irithyllskiego prostego miecza dziś Midir od Wielkiego miecza wygnańca, a jakiś czas temu Siostra Friede'a i tak oto kończę moją przygodę z tym wspaniałym tytułem, może kiedyś wrócę a na razie rozkręcam się w Nioh 2 i zacieram rączki na Elden Ring.Dzięki dodatkom daję oczko wyżej.

Dark Souls 3: 10/10Platforma: Xbox Series XCzas Ukończenia: 47hGry "soulslike" jakoś nigdy nie były dla mnie ulubionym gatunkiem. Oczywiście przeszedłem sporo gier z tego gatunku, ze względu na wymagania tych produkcji, ale miłości nie było. Jakoś tak tchnęło mnie do Dark Souls 3 i... JAK JA W TO WSIĄKNĄŁEM! Dark Souls 3 jest zdecydowanie najprzystępniejszą częścią tej serii i potrafi sporo wybaczyć, ale także być surowym nauczycielem. Bardzo surowym... Baaaaardzo surowym. Próg trudności jest dobrze wyważony i jeśli posiadasz trochę samozaparcia oraz cierpliwości to dasz sobie radę. Mit o trudnościach Dark Souls jest nieco rozdmuchany, bo gra potrafi dać sporo radości i frajdy, jeśli grając w nią używamy mózgu, jesteśmy ostrożni i konsekwentnie łączymy wątki fabularne rozrzucone w świecie gry. Zdecydowanie nie jest to gra dla wszystkich, ale kto lubi wyzwanie i wymagającą rozgrywkę to polecam zacząć właśnie od tej części. Piękna gra ze świetnie stworzonym światem i historią.

Po małej przerwie powróciłem i udało mi się pokonać Bezimiennego króla, jego wiwerna jest łatwa ale on nie. Chyba żaden boss w życiu nie był dla mnie tak trudny, gdy w końcu padł bardziej czułem ulgę niż radość. Jeśli kiedyś powrócę do Dark souls 3 to chyba sobie go odpuszczę. Ogólnie gra jest bardzo dobra, wspaniały, mroczny klimat i ciekawie wykreowani bossowie, pozycja obowiązkowa dla fanów umierania ;D Bloodborne jednak stawiam wyżej.

Gra jest niesamowita, poziom trudności bardzo dobrze wyważony, gra jest nie za trudna nie za łatwa, bossowie świetnie zaprojektowani, muzyka przepiękna, projekty lokacji bardzo dobre, system walki prawie idealny. Na minus muszę zaliczyć czasem fatalną pracę kamery, bywało strasznie i fabułe która jest dość taka średnia. POLECAM KAŻDEMU

Gre zakupilem miesiac temu w Humble Bundle i jest to pierwszy moj tytul z serii. Zaczne od tego, ze oczywiscie na poczatku w ogole sobie nie radzilem. Czytajac komentarze na GOLu czulem sie jak ostatni noob. Tyle lat doswiadczenia z grami a do pierwszego bossa (Gundyra) mialem chyba z 15 podejsc. Na High Wall of Lothric zabijalo mnie wszystko co nie bylo psem lub podstawowym truposzem z mieczem. Do tego wszystkiego swiezo po ubiciu Vortda, zaufalem wiadomosci "teraz: atak!" zostawionej przed Andre i dostalem bolesna nauczke by nie atakowac jedynego kowala w grze. Zrobilem nowa postac i... zaczalem odczuwac progress :) Do miejsca, w ktorym skonczylem poprzednim razem doszedlem raz dwa. Nadal ginalem czesto ale gra stala sie przyjemna. Cholernie podobala mi sie eksploracja i szukanie przedmiotow chociaz bylo kilka irytujacych obszarow. Dla mnie byly to glownie lokacje pelne ciasnych korytarzy np. irythyl dungeon/katakumby za old demon kingiem czy z innej beczki - trujace bagna. Jednak wszystko to nic! Wobec swietnego, dajacego satysfakcje i sprawiedliwego systemu walki. Nie ma co sie oszukiwac, ze w tego typu grach to podstawa. Calosc mozna ukonczyc na SL1 nie otrzymujac zadnych obrazen co udowadnia, ze wszystko zalezy od wprawy. To wlasnie ta swiadomosc nie pozwalala mi sie poddac i odpuscic tej gry. Grafike oceniam jako duzy plus. Swietny klimat, genialny design pancerzy, naturalnie wygladajace animacje, piekne widoki i stonowana kolorystyka. Co do bossow... wiekszosc w tym watku pisala, ze DS3 jest latwy i ze kazdy boss to bylo dla nich max kilka podejsc. Ja mialem nieco inne odczucia :D ale mysle, ze tu po prostu chodzi o to, ze zawsze pierwsza gra z tej serii bedzie dla nas najtrudniejsza. Poczatki opisalem juz wyzej - potem kilku bossow padalo rzeczywiscie za 2-3 podejsciami - az dotarlem do Abyss Watchers. Tutaj znowu wipe fest - tez chyba okolo 15 podejsc. Dalej znowu raczej latwo, lekki wybój pod postacia old demon kinga/tancerki no i nagle Pontif Sulyvan :D Dodam, ze slabo wychodzi mi timing parowania ciosow, wiec ta taktyka odpadala. To byl pierwszy raz gdy uznalem, ze chyba nie dam rady ukonczyc DS3. Musialem sie z tym przespac i nastepnego dnia udalo sie juz za drugim razem. :) Kolejny kryzys byl przy Pancerzu Zabojcy Smokow... ciezko bylo mi wyczuc opoznienia w jego ciosach ale po nastu podejsciach tez polegl. Nooo i dotarlismy do moich ulubiencow czyli książąt - to starcie wypralo mnie do czysta z czegos takiego jak stres czy nerwy podczas walki z bossem. Potem juz nawet Nameless King (padl za 9 podejsciem) nie wzbudzal grozy. Boze, alez to bylo przyjemne gdy w koncu zabilem tych dwoch gnojkow. Jedna z ciekawszych walk i jeden z ulubionych bossow - pomimo ciezkich przejsc. Co do Soul of Cinder to lekkie rozczarowanie - pokonany przy drugiej probie. Taki ulepszony Lothric Knight z jednym mocnym kombosem. Ukonczylem tez DLC Ashes of Ariandel i o ile odczucia mam raczej na plus tak walki z bossami mi nie podeszly. Wilk mial bezsensowna pierwsza faze gdzie trzeba bylo ubic npc, a Frida skopala mi mocno tylek. To, ze miala jeszcze trzecia faze uznaje za czysty sadyzm tworcow. Walka wymagajaca ale imo tez dluga i meczaca. ;) Wszystkich bossow pokonalem bez pomocy innych graczy i NPC.Aktualnie jestem juz w sumie blisko konca NG+. Przy tym podejsciu pierwszy raz zginalem na Tancerce i potem na Dragonslayer Armour. W porownaniu do pierwszego przejscia to jest jak easy mode. Gram buildem pod sile i uzywam great sworda/czasami ultra great sworda a przed NG++ zrobie build pod dex. Chcialbym napisac jeszcze cos o PvP, chociaz doswiadczenie mam male, ale i tak juz sie wystarczajaco rozpisalem. Z minusow wymienie:-kamera potrafi od czasu do czasu zeswirowac-niech bedzie, ze tajemnicze questy sa ok ale fajnie gdyby bylo ich troche wiecej-opis sterowania na PC nie zmieniony pod klawiaturechociaz przyznam, ze bylem nawet milo zaskocony sterowaniem m&k. Myslalem, ze bedzie duzo gorzej.

Powtórka z poprzednich części. Gra jest ok. Jak dla mnie jednak mam dość. DS3 to niekończąca się seria zasadzek, wrogowie spadają ze ścian, teleportują się za plecami itp. Walki z bosami są nadal OK, multiplayer świetny. Świat jest ładny, ale single player bardziej męczy niż daje satysfakcję, ukończenie obszaru daje uczucie ulgi zamiast tego, że czegoś się dokonało. Namieszali coś z uzbrojeniem, POSIE czasami działa, czasami nie, tarcze są znacznie osłabione w porównaniu z poprzednimi częściami (bardzo wielu wrogów ma teraz nieblokowalne ataki), ciągłe kulanie się po podłodze stało się koniecznością. Wielu rzeczy bez wiki po prostu nie jest się w stanie zrobić. Przeszedłem, pokonałem wszystkich bossów i na razie mam dość. Nie dziwię się, że to ma być ostatnia część z serii. 8,5 bo na tle innych gier to jednak arcydzieło.

Gierka ukończona i muszę powiedzieć, że bawiłam się przednie :DSama rozgrywka jest o wiele bardziej przyjemniejsza niż ta w dwójce. Zniknęła jakaś taka toporność postaci i wszystko wydaje się działać płynnie i składnie.Lokacje są naprawdę pięknie zaprojektowane. Jest w tym wszystkim taka logiczna całość. Kiedy w oddali widzi się wielką katedrę, bagna czy Irythill to aż można zrobić WOW! bo jednak za jakiś czas tam trafimy.Świetna sprawa :)Fabularnie to w sumie typowo dla tej serii, przemy do przodu jako umarlak i chłoniemy każdy dialog napotkanych NPC. Może tego nie ma aż tak wiele, ale zdecydowanie podoba mi się wątek przewodni i ustalenie sobie własnego zakończenia.Jedynym dużym minusem jest zbyt łatwy poziom trudności bossów.Kurcze nie wiem, może to mi coś za dobrze szło, ale kiedy pokonałam pierwszego bossa(tego psa) w kilka chwil zaczęłam się zastanawiać o co tu chodzi. Ledwo rozpoczęła się świetna nuta, a tutaj przeciwnik gryzie piach.Ogólnie zauważyłam, że większość bossów w DS3 nie ma ataków, które by kryły ich plecy. W zasadzie większość walk przebiegała na kręceniu się im pod nogami i dawaniu im klapsów od tyłu. Wizualnie prezentują się świetnie, mają też bardzo interesujące umiejętności, tylko że walka z nimi wydawała mi się mało różnorodna. Jedyny boss, który przyprawił mnie o ból głowy to Strażnicy Otchłani. Bardzo ciężko było mi ogarnąć jego ataki w drugiej formie, ale dało radę. Niestety potem już jest tylko łatwiej, a szkoda.Soundtrack oceniam na plus jednak nie mogłam się mu aż tak dobrze przysłuchać, bo za szybko wszystko szło.Przykładowo, nigdy nie zapomnę tej przeklętej melodii z DS2 kiedy walczyłam z gargulcami. Brrrr.O pvp w sumie nie ma co pisać, zabijanie ludzi się zdarzało. Ja też byłam zabijana ale ogólnie też na plus. Czytanie wiadomości i komunikacja z innymi osobami to też fajna sprawa.Serdecznie polecam i czekam na jakieś DLC :)PS. mam jeszcze pytanie na szybko. Gram ponownie tyle że magiem i nijak nie mogę dojść do tego jak rzucić zaklęcie zaczarowanie miecza. Spełniam warunki, a mój mag tylko macha tą laską i drapie się po głowie. Co robić? :D

Chyba najlepsza część. Może demon souls wyprzedzają nieznacznie ten tytuł, ale gra jest wybitna. Właśnie kończe pierwszy play-through i planuje inny build na drugi raz. Gram na max ustawieniach grafiki i nie uświadczyłem niedoborów graficznych, a nie które lokacje są po prostu piękne (jezioro). W każdych soulsach była jakaś znienawidzona lokacja, przez uciążliwą mechanike mapy i stwory tutaj takiej nie ma. Fabuła wiadomo nie jest tutaj podana w standardowy sposób i trzeba pogrzebać, żeby się dowiedzieć czegoś o świecie. Do czego się przyczepić mogę to czasami mam spadki animacji na gtx970.

Po pierwszych 3h wrażenia są genialne. Klimat bardziej przywodzący na myśl pierwsze Soulsy to duży plus według mnie. Piękne lokacje jak na razie. Gameplay jest bardzo płynny dzięki czemu walka jest dużo bardziej satysfakcjonująca niż wcześniej. W sumie jedyny minus jaki mam to to, że gra jest dla mnie za łatwa :D Jest jeszcze prostsza niż DSII.A no i optymalizacja mogłaby być nieco lepsza. Pod tym względem jest dużo gorzej niż w DSII.