Najciekawsze materiały do: Marvel's Midnight Suns

Bardzo podobają mi się gry z serii XCOM od Firaxis dlatego mam nadzieje że i ta gra okaże się dobra. Od kilku lat dodają wsparcie dla modów do swoich gier więc nie zdziwię się gdy będziemy mogli pograć nawet postaciami z DC. Było by fajnie.

kolejna slabizna nastawiona na latwy zarobek dzieki logo marvel

przez to że wydawcą jest 2k nie kupię gry nie ma pełnego dźwięku odhaczonego na steam a Marvel Guardnians ma pełny dziwię poczekam aż mindnight suns cudawa cesarzowa zhakuje

Gra ma Captain Marvel więc podziękuję

licze na mila gierke 7/10 pozyjemy zobaczymy
jeszcze 2 dni

Ja jestem osobiście zadowolony z tej gry. Karcianka w tym przypadku nie irytuje i jest dobrze zrealizowana, jednocześnie czuć mocne naleciałości z serii xcom. Jest bardzo dobrze. Oceny na razie nie wystawiam.

Gra skończona, na liczniku 58,7 godzin gry, w tym czasie:
- zrobione wszystkie poziomy przyjaźni i wyzwania,
- odblokowane wszystkie karty,
- 80% osiągnięć STEAM.

Główny atut to mechanika i "głębia" gry. Możliwości kombinowania, rozwiązywania problemów, wpadanie wielkich złych (niczym Chosen z XCOM2), losowość kart (nigdy nie wiadomo, którą się wylosuje). Jak ktoś lubi łamigłówki, taktyczne rozgrywki, kombinacje i szukanie najlepszego rozwiązania - to szczerze Midnight Sun polecam. Nie było w tym roku tak przyjemnej dla mnie gry, która kazała przewidywać następne ruchy z uwzględnieniem losowości.

Niesamowicie nierówne postacie - niektóre w pewnym momencie zacząłem przewijać, tak glęboko miałem ich historię. Nie mam pojęcia, jakie traumy/ambicje mają naprzykład Nico, Magik, Strange, Iron-Man, Captain America, Captain Marvel - od pewnego momentu przewijałem bez czytania ich wypowiedzi. A to aż prawie połowa grywalnych postaci! Są one napisane naprawdę w płaski sposób, niczym pierwsze komiksy Marvela - może taki także był zamiar, odnieść sie do nostalgii, ale w pewnym momencie zgrzytałem zębami z zażenowania, a od połowy gry te postacie już dla mnie nie istniały fabularnie (bo Nico i Magik to moje ulubione postacie taktyczne). I są perełki, takie jak pewny w swojej niepewności Spider-Man, zapatrzony w innych Ghost Rider (oraz jego bromance z pajączkiem), zakochany Blade, straumatyzowana "spojler postać", próbujący się odnaleźć we współczesności Wolverine.

Fabuła - jest. Nic więcej nie można powiedzieć, wszystko przewidywalne, ot, wielkie zło powraca, zbierz drużynę, powstrzymaj zło, oglądnij zachodzące słońce, obejrzyj "ukrytą scenę po napisach" - niczym dowolny film Marvela.

Na ogromny minus poziom trudności. Jest ten sam problem, co trawił np. Phoenix Point - zjadłeś zęby na taktycznych grach? To (póki nie odblokujesz najwyższego poziomu trudności) będziesz ziewać. Mimo całej głębi kart i ich kombinacji, póki nie odblokowałem wyższych poziomów trudności gra była absurdalnie prosta, dopiero wyższe trudności (a wraz z nimi większe życie wrogów) kazało myśleć, a nie używać w kółko kart zwracających koszt użycia. Trzy przedostatnie poziomy trudności pozwalają już się niekiedy spocić (mózgowi).
Plusik także za podejście do tego poziomu - każdy zaczyna na "normalu". Idzie Ci dobrze? To odblokowują się coraz wyższe poziomy trudności. Fajny zabieg, pozwalający stopniować i dopasować poziom przeciwników do gracza.

Pomiędzy misjami można zwiedzać siedzibę i odkrywać jej sekrety - lubię lizać ściany, więc mi się podobał zabieg "RPG" o poranku i nocy, XCOMa w dzień.

Oczywiście, nie mogło obyć się bez craftingu - absolutnie niepotrzebnego, gdyż przydatne są może z 5 itemów (z ponad 20, liczba z głowy). Występuje także płatny sklep w grze - ale sprawnie schowany, oferujący skórki, które (moim zdaniem) wyglądają tak odrażająco, że to graczom powinno się płacić za ich używanie.

Jakie są niby 43 grywalne postacie? Chyba 13. Pomijam DLC

Grę można śmiało podzielić na 2 etapy.
1- rozgrywka, walka turowo-karciana
2- interakcje w posiadłości

Jeśli chodzi o punkt 1, bawiłem się znakomicie. Ilość kombinacji, rozwoju postaci, bohaterów itd. Można powiedzieć, że ten element gry jest super, osobiście bawiłem się przednio.

W przypadku punktu 2, dla mnie katastrofa. Wszystkie spotkania, rozmowy, nagabywania powodują straszne spłaszczenie bohaterów i ich komiksowych reprezentacji. Bo jak inaczej przekazać Rosomaka, który jest totalnym zwierzem, wręcz takim małpoludem z pazurami, a zapraszasz go na spotkanie w lesie przy malowaniu na sztaludze martwej natury, no ni jak się to nie klei.
Wszystkie postaci pokazane przez pryzmat posiadłości, mają jeden jedną wspólną cechę, są wyjałowione ze swoich pierwotnych instynktów. Każda, dosłownie każda osoba, postać którą tam jest sprawia wrażenie oszlifowanej z jakieś złości, buntu albo jak w przypadku Rosomaka, ze swojej natury.
Jest to jedno, wielkie spotkanie terapeutyczne, gdzie Blade będzie się spowiadać dlaczego chodzi na czarno ubrany, dr. Banner, przeprasza wszystko i wszystkich itp.

Do tego dochodzi jeszcze exploracja tego terenu, nijaka, miałka sztuczna i jest kolejnym zapychaczem. Bo wydaje mi się, że twórcy wpadli na fajny pomysł walki z użyciem kart ale musieli do tego coś dołożyć aby grę wydłużyć. No i wpadli, na psychodeliczne sesje terapeutyczne, gdzie pacjentami są herosi z uniwersum Marvela....

Hmm, gra jest z jednej strony dość prymitywna, można było pokusić się o coś więcej niż o turówko-karciankę. Wątek fabularny raczej do przeklikania, ale to moja opinia. Nie gra się jednak tak źle, można całkiem w porządku zająć sobie wolne popołudnie w oczekiwaniu na jakąś ciekawszą alternatywę

Gra ‘Marvel’s Midnight Suns’ wymaga zastosowania modów, aby była w pełni grywalna. Niestety, obecność licznych wad oraz konieczność ciągłego grindu w celu zdobycia surowców, kart, poziomu i doświadczenia może być męcząca. Grafika gry, według mojej opinii, pozostawia wiele do życzenia, a jej optymalizacja również nie jest na najwyższym poziomie. Mimo że jest to gra jednoosobowa, twórcy zdecydowali się na dodanie systemu anty-cheat, który wyłącza grę przy próbie użycia cheatów, nawet w celu uproszczenia grindu. To są główne minusy.

Z drugiej strony, grywalność ‘Marvel’s Midnight Suns’ stoi na wysokim poziomie, a animacje są dopracowane i przyjemne dla oka. Oddanie świata Marvela oraz lore gry jest godne podziwu i z pewnością zadowoli prawdziwych fanów komiksów. Adaptacja świata Marvela jest tutaj znacznie lepsza niż w przypadku filmów. Fabuła, choć prosta i czasami przewidywalna, to dzięki współpracy z innymi bohaterami, ich relacjom i wpływowi na świat gry, staje się ciekawsza. Codzienne aktywności w grze zawsze oferują coś interesującego.

Nie zakupiłem gry wcześniej patrząc ile miała złych recenzji, ale kompletnie tego nie rozumiem. Teraz season passik za 57zł, mamy dodatkowe misje, gra się fajnie. Aspekt dzień/noc też w porządku. Zbieramy karty, losujemy, farmienie nie przeszkadza, bo walka jest w porządku. Rozmowy tylko na początku są dziwne, potem są okej. Zawsze kilka aktywności do wykonania, zwiedzanie. Nie wiem, ja spokojnie 8.0 daje grzę. Rozumiem tylko że za 400zł wersja legendarna była nieopłacalna. Cena tutaj odstraszała, ale 2 lata po premierze można ograć na luzie.