Beyond a Steel Sky

Beyond a Steel Sky udowadnia, że na właściwy sequel warto poczekać nawet ćwierć wieku. Albo, że i dziś warto zapoznać się z 26-letnią grą z Amigi, by lepiej bawić się przy tej nowszej produkcji.

Jeżeli ktoś jest fanem klasycznych przygodówek to naprawdę grę mogę gorąco polecić. Patrzę po screenach; wygląda nieźle, cyberpunk więc rozgrzewka przed ponownym nadejściem mesjasza 2077, myślę: przygodówka w nowoczesnym wydaniu więc pewnie coś ala Telltale więc się nada. No i w sumie to jest klasyczna przygodówka point-and-click w nowym wydaniu ale to nie jest Telltale. W zasadzie wszystko jest jak sprzed 20 lat tylko zamiast kamery w koncie mamy normalną kamerę TPP, cała reszta to jest totalny oldschool; dialogi, postaci, zagadki wszystko to jest praktycznie żywcem przeniesione z klasycznych przedstawicieli gatunku. Wiecie jakie u Telltale są dialogi; szybkie, dynamiczne, dosyć krótkie, itd ale tutaj? Klasyka. Można stać 5 minut w miejscu i klikać wszystkie opcje dialogowe jakie mamy. Stara szkoła, dialogi dużo bardziej rozbudowane niż w niejednej współczesnej grze RPG. Dialogi są dobrze napisane, czasami śmieszne. Tak samo jak postaci. Tutaj nie ma żadnej akcji, to jest spokojna gra w starym stylu polana nowym sosem. W Syberii też nie było za bardzo wartkiej akcji, chodziliśmy sobie spokojnie po miasteczku i fabryce, gadaliśmy z ludźmi i tym podobne. Tutaj jest tak samo, zagadki nie są przesadnie złożone, w większości musimy używać naszego specjalistycznego sprzętu do hakowania. Jest też system podpowiedzi który nas nakieruje jak będziemy mieli jakiś problem. Ogólnie naprawdę bardzo dobra gra. Przejście całości zajmuje 8-12 godzin.

Gra jest nieco toporna, w wielu dialogach pobocznych brakuje dźwięku. Chodzi o dialogi między npcami w tle – kiedy nie prowadzimy dialogu, za to npce gadają między sobą. Jest niby wsparcie dla pada ale działa to tak sobie – ciężko wybiera się opcje dialogowe. Sposób interakcji też jest denerwujący – trzeba wybrać z listy interakcję z ekwipunkiem zamiast oglądania przedmiotu, a często musimy to zrobić na uciekającym od nas robocie lub ptaku.Mimika i ruchy postaci są toporne, ale od biedy ujdą.Mimo wszystko gra jest całkiem grywalna i może dawać frajdę. Mnie jednak mocno znudziła powtarzalnością – w kółko kręcimy się po podobnych lokacjach, a większość zagadek sprowadza się do głupiutkiego hakowania polegającego na podmienianiu algorytmów pomiędzy przedmiotami lub zmienianiem ich logiki – np. drzwi które nie wykrywają naszej karty ID mają się otworzyć zamiast zamknąć, a automat z napojami ma wypluć puszkę zamiast wszczynać alarm kiedy walniemy go łomem. Na początku pomysł jest fajny ale potem staje się pwotarzalny i przekombinowany, szczególnie gdy trzeba np. przenosić plik pomiędzy kilkoma przedmiotami lub ganiać ruchome roboty.Historia jak najbardziej na plus, aczkolwiek główny motyw tj. szukanie zaginionego dziecka jest dosyć słaby, bo nie związujemy się z nim w żaden sposób jako gracz. Po prostu ścigamy jakiegoś randoma bo jest ważny dla jakiegoś faceta, którym akurat sterujemy.Na plus mechanizm podpowiedzi - nie pozwoli nam utknąć. Chociaż jest on zrobiony słabo - ma niby kilka etapów, ale bardzo często wiedziałem mniej więcej co chcę zrobić i musiałem czekać 2 minuty do 4 podpowiedzi, żeby wiedzieć jak to zrobić. Poza tym niektóre porady praktycznie się dublują np. druga porada to "robot musi jechać się gdzieś ładować" a trzecia to "podmień logikę procesu kiedy robot się ładuje". No przecież to oczywiste jest, nic nowego ta informacja mi nie wnosi.