We. the Revolution

Hej. Mam ktoś podobny problem że po włączeniu i załadowaniu gry wyświetla się tylko kursor i czarny ekran ? Menu jakby się wczytuje bo kursor w niektórych miejscach się podświetla ale nic nie widać

Bardzo dobra gra z kilkoma zwrotami akcji, fabuła jest naprawdę ciekawa wybory nie są proste. Sprawy sądowe są naprawde super jak cały proces dązenia do władzy. Intrygi mozna rozgrywac na rozne sposoby. Fabularnie gre można opisac jako House of Cards we Francji. Polecam serdecznie jednak radzę przechodzic gre w krótkim odstępie czasu ja niestety gdzies w połowie przestałem grac na kilka tygodnie i po powrocie prawie nie mogłem nic skojarzyc fabuła jest pogmatwana idzie sie łatwo pogubić

We. The Revolution zabiera gracza do lat rewolucji francuskiej. Jako sędzia trybunału będziemy decydować o losie i życiu wielu osób - od zwykłych chłopów po arystokrackie szychy. Ponadto uczestniczymy w intrygach, dzięki którym możemy zdobyć jeszcze więcej władzy.

PLUSY:
+ pomysł na grę i jej dojrzałość - nie prowadzi nas za rączkę
+ oprawa wizualna - rzadko spotykany graficzny zabieg, estetyczna, nie używano wielokrotnie tych samych grafik
+ niejednoznaczne sprawy sądowe - nad wieloma sprawami trzeba się dobrze zastanowić - osądzić z sumieniem, czy tak jak chce ława przysięgłych, czy tak, aby poparcie jednej ze stron nie spadło do zera.
+ główna historia - naprawdę potrafi zaciekawić, nawet mnie zaskoczyła w pewnym momencie na początku. Nie sądziłem, że takie coś pojawi się w ogóle grze.
+ intrygi - powiązane z głównym wątkiem świetnie go uzupełniały
+ wiele opcji w rozgrywce, przez co nie ma monotonii - poza wydawaniem wyroków mamy przekonywanie swoich rozmówców, ludu, uwalnianie swoich ludzi z rąk patrolu, możemy zagrać w kości, do tego dochodzą wspomniane intrygi, bitwy, przejmowanie dzielnic miasta, możemy nawet zaprojektować swoją pieczęć czy też pomnik.
+ gra na wiele godzin
+ po skończeniu można zagrać kolejny raz i podejmować inne decyzje
+ język polski

MINUS:
- mało muzyki
- elementy strategiczny takie jak bitwy czy też przejmowanie dzielnic - jak dla mnie gra mogłaby się obejść bez tego.
- trzeba znać choć trochę historię rewolucji francuskiej, aby nie być zaskoczonym nazwami i ilością stronnictw itp.
- brakowało tutaj mini encyklopedii, która wyjaśniałaby kto jest kim, bo osoby nieobeznane w temacie mogą poczuć się zagubione.

Absolutne zaskoczenie. Mimo, że słyszałem kiedyś trochę o tej grze, to nigdy bym nie przypuszczał, że to ma aż tak rozbudowaną fabułę. Bardziej wyobrażałem sobie tą grę jako po prostu zabawa w sędziego.
Gra dzieli się na 3 akty (wolność, równość i braterstwo- a jakżeby inaczej) i w każdym z nich ważniejszy jest inny aspekt rozgrywki. W pierwszym mamy głównie wydawanie wyroków, w drugim dochodzą intrygi polityczne, a na samym końcu dowodzenie wojskiem. I każdy z tych elementów jest pięknie zrobiony i rozbudowany. Na początku te poboczne aktywności mogą się wydawać niepotrzebne, ale szybko się do nich gracz przyzwyczaja.
No i to co jest najbardziej zaskakujące- gra zmusza do przemyśleń. Nad sensem wszystkich rewolucji, nad tym czy głos tłumu zawsze ma rację... Tak się złożyło, że miałem małe zaufanie wśród ludu i niestety musiałem wysłać na ścięcie... producenta szachów, do którego się doczepili, że tworzy figurki królów w swojej grze. No i też nad naszym życiem, bo nie ważne czy będziemy prezydentem czy bezdomnym- historia i tak o nas zapomni. Doskonale opisuje to ostatni dialog w grze w negatywnym zakończeniu:

No i to by było na tyle. Jak na zwykłego klikacza gra jest przepiękna. Ta kubistyczna grafika może się nie wszystkim spodobać, no i fabuła ma za dużo zwrotów akcji i może się wydawać skomplikowana przez dosyć szczegółowe podejście do sprawy rewolucji francuskiej, a także po ilości postaci przewijających się w grze. Aczkolwiek wybaczyłem ten element po ostatniej sprawie sądowej w jakiej gracz uczestniczy. Gra i tak jest krótka i tania podczas promocji także spróbować nie zaszkodzi. Ale uwaga! Ścinanie głów potrafi uzależnić:-P.

We. the Revolution - recenzje graczy