Assassin's Creed: Unity

Unity zabiera nas do pełnego przepychu i tłumów na ulicach Paryża. Jeszcze żadne wirtualnie miasto nie miało w sobie tyle życia, ile ma stolica Francji sprzed ponad dwustu lat. Obecność w trakcie zwiedzania obowiązkowa.

Assasin z krwi i kości. Wszystko co ma być w założeniach gry o skrytobójcy zostało tu genialnie zawarte. Morderstw możemy dokonywać w różnorodny sposób, co jest chyba najmocniejszą stroną produkcji. Fabuła również ma momenty i można się w nią nawet trochę zaangażować. Paryż jest piękny i jest w nim co robić, aczkolwiek jakość niektórych zadań pobocznych mogłaby być lepsza. Męczący jest czasami parkour i system walki, choć to może dlatego, że twórcy chcieli wymusić na graczu skradankowy sposób grania. Ogólnie dobrze się bawiłem, ale jest parę niedociągnięć.

15-04-24.Chyba najsłabszy Assassyn. Gra ma nowe mechaniki walki która nie przypadła mi do gustu. Walka jest toporna usuniętą elementy z poprzednich gier ( kontrakile) ale część elementów zostawiono przez co wyszedł dziwny twór. Skakanie przestało być zabawne jak bohater się klei do wszystkiego. Nie da się normalnie podróżować po mieście ciągle się do czegoś klei przeskakuję itp. Sam Paryż jest fajny, szczególnie wnętrza budynków ale nie da się bezpiecznie poruszać po mieście nawet omijając strefy zagrożenia. Wystarczy stanąć obok strażników a oni sami cię atakują. Skradanie też słabo.

Bardzo dobra odsłona serii.W grze zastosowano nową technologie co widac po grafice(bardzo ładna jak na 2014 rok) i ilosci npc na ulicach idących w grube setki jak nie tysiace.Gra porzuciła konsole starej generacji i trudno jej szukac na PS3 czy X360.W czasie premiery gra była mocno zabugowana i miała bardzo slabą optymalizacje i ciezko sie w nią grało przez co oceny miała dosc niskie.Obecnie po wielu poprawkach i przy wydajniejszych komputerach gra jest w bardzo dobrym stanie i dziala dosc płynnie,okazjonalnie tylko schodząc z iloscia klatek.Do najwiekszych plusów tej odsłony serii nalezą:pieknie odwzorowany XVIII-wieczny Paryż podczas rewolucji,ładna grafika(nawet teraz daje rade),swietna muzyka,ilosc a zwłaszcza jakosc misji pobocznych(bardzo ciekawe misje,niektóre dosc mocno rozbudowane,swietne są zwłaszcza sledztwa gdzie bawimy sie w detektywa).W grze mamy do znalezienia sporo znajdzek(w tym chyba ze 4 rodzaje skrzyn),mamy własna poisiadłosc i mozemy ją ulepszac(mocno wzorowano sie na 2 czesci cyklu, Brotherhood i Revelations),sporo ekwipunku w tym kilka rodzaji broni,dobry system rozwoju postaci,rangi assasyna,misje wspólpracy z innymi graczami słowem jest co robic w tym duzym pieknym miescie.Na plus rowniez dosc wymagajaca walka za pomocą broni białej(zwłaszcza z kilkoma przeciwnikami naraz)bo w poprzednich czesciach było to tylko szybkie klikanie lewego przycisku myszy a tutaj trzeba w odpowienim momencie kontrowac i atakowac bo inaczej szybko giniemy.Sama główna kampania taka srednia,bez wiekszych zaskoczen i w dodatku dosc krótka,główny bohater Arno nie jest tak wyrazisty jak bohaterowie poprzednich odsłon.Dodatek Dead King's rowniez bardzo dobrze wykonany i wprowadza troche nowych mechanizmów do serii.Słowem w aktualnym stanie(po wielu poprawkach błędów) i przy obecnej mocy obliczeniowej PC(w koncu mozna grac w to płynnie) to jedna z lepszych odsłon serii.Polecam

To zdecydowanie najsłabsza odsłona tej serii z okresu po trylogii Desmonda a przed rebootem w postaci "Assassin's Creed: Origins". Co z tego, że nowe postacie wydają się być interesujące, a fabuła rozwija się w ciekawym (choć przewidywalnym) kierunku, zwłaszcza jeżeli chodzi o tak potrzebny współczesnym grom wątek romantyczny, jeśli wszystko to stanowi jakieś 0,05% całej gry i zupełnie rozpływa się w ogromie miałkiej beznadziei i mapie zalanej istną męczarnią skrzyń i kokardek. Jest to wszystko tym gorsze, w grę wpleciono jakiś chory eksperyment z multiplayerem, od którego aż boli mnie głowa.

Rewolucyjny Paryż zapiera dech i zachwyca detalicznym odtworzeniem realiów epoki. Szkoda, że kolosalny wysiłek twórców zostaje zmielony w mizernej fabułce.

Niesamowicie nieczytelna mapa – miałem regularne problemy z znajdywaniem punktów szybkiej podróży czy punktów misji głównej. Są niby filtry na mapie, ale praktycznie bezużyteczne. Pokazują nie to co trzeba i nie można z ich pomocą odfiltrować istotnych informacji. Poza tym czasem znaczniki są blisko siebie i nawet filtrując tylko misje nie możemy znaleźć misji głównej bo zasłania ją znacznik misji pobocznej która jest 10 metrów dalej...Toporne ruchy bohatera. Upośledzone sterowanie – bardzo często umieramy/cel ucieka bo postać nie robi tego czego chcemy – nawet ac 4 lepiej radził sobie ze sterowaniem. Nawet wspinaczka to koszmar bo postać czasem nie chce iść do góry bo tak. Z czasem oczywiście przyzwyczajamy się do nowego poziomu beznadziei, jednak do samego końca gry uznawałem to sterowanie za gorsze niż w poprzednich częściach. Przykładowo po trafieniu nas podczas spinaczki spadamy jak kamień na ziemię – nie da się ponownie złapać krawędzi jak było to w poprzednich częściach. A, że przeciwnicy strzelają często to cholery można z tym dostać gdy próbujemy uciec z walki.Głupiutkie npce które potrafią spaść z półki po której się wspinają i zawieszać na byle kamieniu. Do tego ogromne opóźnienia w silniku gry – dopiero po sekundzie-dwóch od zabicia kogoś ta postać znika z mapy. To samo dzieje się ze statusem zaalarmowania czy otwieraniem skrzyń – wszystko zapisywane jest z opóźnieniem.Chaotyczna walka – bardzo podobne czerwone wskaźniki nad wrogami przeciwników oznaczają ich stan zaalarmowania (który w walce cały czas jest czerwony), chęć ataku (czyli konieczność wykonania parowania) i chęć strzału (czyli konieczność wykonania uniku). Przez to zamiast tańcować, w walce szamotamy się ze sterowaniem i przeciwnikami. Szybko giniemy gdy nie śledzimy paska zdrowia i nie popijamy medykamentu jak szaleni, ponieważ gra nie ostrzega nas czerwonym ekranem o niskim stanie zdrowia. W walce błyskawicznie umrzecie od 2 ciosów, nawet posiadając najlepszy pancerz. Ponadto ciężko unikać strzałów – nie ma już opcji żywej tarczy, a jedyny sposób to unik pod spacją – w walce, gdy jesteśmy otoczeni, nie działa on jednak zbyt dobrze i czasami postać stoi w miejscu i zgarnia kulkę bo unik nie wszedł... Ponadto w trakcie zabijania przeciwnika (przydługa animacja przebijania go, podrzynania gardła itp.) jesteśmy odsłonięci na strzały, a unik nie działa...Gra jest już totalnie spaczona nowoczesnymi metodami rozgrywki – kooperacją, aplikacją towarzyszącą, płatnymi czitami (o przepraszam, pakietami oszczędzającymi czas) i innym szajsem który skutecznie zakłóca trzon gry.Ciężko zgromadzić majątek bo byle amunicja i zatrute strzałki kosztują majątek – np. 2000 wydajemy na amunicję. Tymczasem z kufrów ze złotem zdobywamy 100, a z rezydencji co godzinę odbieramy 80. Można to zwiększać – inwestując 1000-1500 kredytów zwiększamy swoje przychody o kilka sztuk złota, co oznacza, że trzeba kilkuset godzin, żeby się zwróciły... Tymczasem dobre bronie i pancerze kosztują po ponad 100 tysięcy!!! Przy przeciwnikach próżno szukać amunicji czy bomb dymnych – znajdujemy głównie lekarstwa, a za resztę trzeba płacić ciężkie pieniądze w sklepie. Szkoda, że można nosić tylko 5 wytrychów na raz...Gra udaje hitmana – mamy okazje do infiltracji i do zabójstwa, co stanowi poboczne sposoby na wykonanie głównego zabójstwa. W założeniach miały je ułatwić, w praktyce często utrudniają, bo wspomniane „okazje” czasem trudno zauważyć – trzeba biegać w kółko po strefie pełnej strażników aż nasz bohater „zauważy” taką okazję i łaskawie podświetli ją na mapie. Nawet wtedy korzystanie z tych okazji to czasem żmudny i kompletnie nie nagradzający gracza proces – np. eskortowanie kupca przed pałacem tylko po to, żeby odpalił fajerwerki które mają niby być odwróceniem uwagi dla ludzi w pałacu, ale w praktyce nie zmieniają one nic. Tak samo zaczadzanie kanału prowadzi do zaledwie dwóch chmurek dymu w dwóch pokojach, w których i tak było 3 strażników na krzyż i i tak trzeba ich wymordować bo nas widzą mimo dymu...Bardzo trudno większość sekwencji przejść bez walki – nie pomaga w tym też wspomniane sterowanie, bo czasem wpadamy przez to, że np. nasz bohater nie przykleił się do osłony i przeciwnik nas na sekundę zobaczył. Albo po prostu bohater skoczył nie tam gdzie chcieliśmy i wspiął się wyżej zamiast wejść oknem.Zaleta tej gry? Była za darmo na uplay... Całej reszcie polecam poprzednie części...

Grafika i klimat nowożytnej Francji to jedyne genialne elementy tej gry. Wszystko inne, czyli między innymi fabuła (która z początku zapowiadała się dobrze), warstwa techniczna (bug na bugu, szczególnie podczas walk) i sterowanie postacią kuleje.

Po ograniu tej części Assassina mam mieszane uczucia, ewidentnie widać że Unity to poligon doświadczalny dla nowych rozwiązań. Z jednej strony jest tu kilka fajnych rzeczy które się sprawdziły tj. system Adaptative Mission Mechanic, który jest strzałem w dziesiątkę, spora liczba broni do których dostęp jest z poziomu menu gry dzięki czemu w każdej chwili można wymieć posiadany oręż na inny czy bardziej wymagający system walki, który częściej zmusza do ruszenia głową niż grą na tzw. "pałę". W zasadzie Unity ma tylko jeden minus - troszkę kuleje, lecz niestety po troszku kuleje w każdym innym aspekcie :- w optymalizacji - długie czasy wczytywania misji oraz szybkiej podróżny (reszta w porządku, gra u mnie chodziła bardzo płynnie)- w walce - np. responsywność postaci (chyba tak to się nazywa), otóż Arno czasami parował ciosy czy rzucał granaty z opóźnieniem, a czasem rzucał po dwa na raz. Również często znikał pasek informujący o stanie zdrowia przeciwnika i jego zamiarach, raz podczas walki z powodu jakiegoś buga miałem nie przyjemność spotkać nieśmiertelnych przeciwników :D- w systemie poruszania się parkour - niekiedy z nieznanych przyczyn nie mogłem puścić się krawędzi dachu mimo że pode mną nie było nic co by blokowało postać System rozwoju postaci też się średnio sprawdza, niestety autorzy do końca nie przemyśleli sprawy, w teorii jest ok - za wykonaną misję fabularną dostajemy punkty synchronizacji za które wykupujemy umiejętności, tylko że nawet robiąc każdą misję wątku fabularnego na 100% nie zbierzemy tylu punktów by wykupić najpotrzebniejsze dla nas umiejętności, więc by "dorobić" pozostaje robienie misji co operacyjnych do których ciężko dziś znaleźć gracza (w ciągu 50 godz. rozgrywki tylko 2 razy znalazłem chętnego do misji w trybie co.), na szczęście można je wykonać samemu, ale w przypadku niektórych zadań jest cholernie trudno. Podsumowując, w mojej opinii Unity to żaden syf, lecz gra przywalona sporą ilością błędów i niedociągnięć, ale nadal dość grywalna.

Gra dość fajna. Bardzo ładny świat, pełen ludzi, ciekawej architektury, misje też raczej mi się podobały, bohater dość ciekawy. Gra ma niestety kilka wad które doprowadzały mnie wręcz do furii:- system walki - pomimo, że przeszedłem grę to nadal go nie rozumiem, postać może niby parować ciosy, jednak sukces parowania zależy w małym stopniu od naszych umiejętności, zależy głównie od poziomu broni - jet to jakiś totalny absurd w grze gdzie walka ma być dynamiczna. Poza tym, mam wrażenie, zę to co klikam w ogóle nie przekłada się na co co robi postać, czasami pomimo, ze walisz w przycisk Arno stoi i się patrzy.- brak satysfakcji/losowość - nieważne co robiłem, miałem wrażenie, że wszystkie misje przechodzę fuksem, a nie, że czegoś dokonałem. Czasami zabijał mnie jeden przeciwnik, czasami dawałem rade kilkunastu - ten sam sprzęt, tak samo się starałem. Misje podobnie, staram się, unikam wroga, nagle gdzie ktoś z znikąd mnie zauważa, alarm, masa wrogów i połowa postanawia do mnie strzelić. Próbuję drugi raz i cel praktyczne sam się nabija na miecz.- Cafe Theatre - assasyn żarząca kawiarnią, olałem wątek całkowicie, gdy nagle w około 3/4 gry okazało się, że gra staje się super trudna, a mnie ledwo stać na bomby dymne, o flaszkach do leczenia to mogłem pomarzyć (a co dopiero sprzęt). Wtedy przeczytałem, że jest to kluczowy i praktycznie najważniejszy element gry - bez kasy z kawiarni nie stać Arno na nic, więc jesteśmy zmuszeniu do wykonania kolejnych nudnych misji z nią związanych i jej rozbudowy. Należy ją rozbudować jak najszybciej.Chyba pierwsza gra w jaką grałem której niektóre elementy bardzo m się podobały, a innych szczerze nienawidziłem. Warto zagrać, zwłaszcza że można czasami klucz za parę zł dostać.

Moja ocena 7.0Grałem już w spatchowana wersje na dość dobrej specyfikacji sprzętu wiec większość błędów o których wszyscy piszą nie uświadczyłem. Wracamy do Europy, a to wiąże się z monumentalnymi budowlami i z ironizującymi komentarzami Shouna w encyklopedii . Dzięki gęstemu zabudowaniu parkur ponownie odgrywa ważną role. Ten element został rozbudowany choć czasami widać że postać dziwnie się wspina albo potrafi skoczyć łamią wszelkie prawa logiki. Arno przez całą grę jest Assasynem posiadającym zwierzchników przez co czujemy że jesteśmy częścią jakiejś wspólnoty. Fabuła została fajnie napisana no i jest jeszcze postać Elise . Nie dość że świetny model to jeszcze laska z charakterem. +grafika+tłum na ulicach +sporo otwartych budynków+system skradania się+stroje i wyposażenie+śmiertelność broni palnej+śledztwa ( przy tym co wyprawia Arno, mocno zalatuje hipokryzją ) +misje współpracy ( choć chyba najbardziej zabugowane)+brak wyzwań+szybka i funkcjonalna mapaUbisoft przesadził natomiast z ilością znajdziek. Praktycznie cała mapa jest zasłonięta przez rużnej maści ikony. Dodatkowo producent wymyślił sobie że za odkrycie wszystkich trzeba zapłacić prawdziwą gotówką. ( mam nadzieje że nikt aż tak zdesperowany nie był ). Dodatkowo nie otworzymy wszystkich skrzyń ponieważ są zależne od innych aplikacji albo od naszej zdolności lichwiarskich które z kolei możemy rozwijać dopiero po ukończeniu danych sekwencji. Dodatkowo mamy aktywności poboczne które na tak zapchanej mapie mieszają się i nie wiemy czy aktualnie robimy „Paryskie Opowieści” czy możemy rozpocząć następną. -wymagania sprzętowe-długie wczytywanie-głupota strażników -brak teraźniejszość w fabule ( jest w bazach danych )-jak na Assasyna to trochę toporna-zagadki Nostradamusa ( oraz słaba nagroda za rozwiozanie wszystkich )-szczeliny Helix'a-Cafe Teatre ( tym razem hub wciśnięty na siłę )Podsumowując dobra gra, ale ilość bzdet i bezmyślnych aktywności przekracza tu chyba poziom krytyczny.

Odkładając na bok jakieś techniczne dywagacje to na pewno na duży plus jest system customizacji Arno. Możesz se wybrać jaki kaptur chcesz i takie tam. Nie powiem, fajnie to wygląda. Paryż też prezentuje się nie najgorzej. Cieszy powrót do Europy bo już dość miałem biegania po lasach i pływania statkiem. Bieganie jest fajne. System walki jest dziwny, według mnie najgorszy w serii no ale może komuś się spodoba. Ogólnie nie ma dramatu, ale i tak jest to najgorsza część w serii.

Jednak udało mi się ukończyć wszystkie sekwencje do końca i co mogę napisać+ fajny główny bohater z ciekawym charakterem+ godzinę wcześniej grałem w "Roque" i graficznie był spory opad szczęki. W ogóle widać duży postęp pod tym względem+ Fajne przejście fabularne z tego samego "Roque" do "Unity"+ Tłumy i zachowanie ludzi na ulicach+ Fabuła całkiem niezła....- choć niestety z czasem okazuje się dosyć płaska a końcówka taka sobie- może skakanie po ścianach jest bardziej realne ale sterowanie utrudnione- bugi, które jakoś się udało pokonać

Gdyby nie bugi, to Unity mógłbym uznać za najlepszą część serii. Mimo ich gra się naprawdę przyjemnie, grafika jest śliczna, muzyka świetna, klimat jest niesamowity a sam Paryż przedstawiony jest fenomenalnie. Do tego cudowny tryb kooperacji, który wciąga niesamowicie. Jeśli macie z kim pograć to przewiduję zabawę na długi czas.