Rewolucje w grafice - jak zmieniała się oprawa wizualna gier?

Spis treści

• Rewolucje w grafice - jak zmieniała się oprawa wizualna gier?
• Motion capture
• 3D, czyli przejście w trójwymiar
• Full Motion Video i aktorzy w grach
• Voxele
• Akceleracja 3D
• Fizyka
• Destrukcja otoczenia

Voxele

We wczesnych latach rozwoju grafiki 3D pecety i konsole nie dysponowały wystarczającą mocą obliczeniową, aby dostarczyć nam prawdziwie plastyczne wirtualne światy złożone z wielokątów. Dlatego część deweloperów zwróciła się w stronę alternatywnego rozwiązania i postawiła na voxele, czyli trójwymiarowe odpowiedniki pikseli. Technika ta od lat 80. wykorzystywana była powszechnie w medycynie, a przełomem w zastosowaniach domowych okazała się premiera symulatora śmigłowca Comanche: Maximum Overkill studia Novalogic (1992). Dzięki wykorzystaniu voxeli autorzy mogli dostarczyć mapy, które nie przypominały płaskich stołów i zamiast tego oferowały realistycznie pofałdowany teren. Efekt robił tak duże wrażenie, że gracze wybaczyli twórcom niską rozdzielczość i potwornie wysokie wymagania sprzętowe.

Comanche: Maximum Overkill było w 1992 roku prawdziwym objawieniem.

Zachęcone sukcesem Novalogic rozpoczęło rozwijanie swojej technologii, tworząc w oparciu o nią symulator czołgu Armored Fist oraz taktyczną strzelankę Delta Force. Voxele wykorzystywało również wielu innych deweloperów, takich jak Bullfrog w cyklu Magic Carpet czy Westwood, które wybrało tę technikę do wygenerowania jednostek w Command & Conquer: Tiberian Sun oraz postaci w Blade Runner.

Jednym z czołowych pokazów możliwości voxeli pozostaje przygodowa gra akcji Outcast z 1999 roku, która wykorzystała tę technologię do ukazania przepięknie plastycznego świata, jakiego nie byłyby w stanie zaoferować wielokąty w tamtych czasach. Niestety, wtedy deweloperzy nie potrafili jeszcze wykorzystać akceleracji sprzętowej przy tej technice, co powodowało szalone wymagania względem procesora. W obliczu szybkiej popularyzacji kart graficznych voxele zostały usunięte w cień.

Cube World wykorzystuje voxele do odtworzenia pełnego pikseli stylu starych japońskich RPG-ów.

Nie znaczy to jednak, że kompletnie zniknęły. Voxele zamiast tego stały się obecnie naturalną częścią wielu współczesnych silników graficznych (np. CryEngine), gdyż idealnie sprawdzają się jako jeden z elementów systemów generowania terenów. Ponadto ich charakter sprawia, że świetnie nadają się do tworzenia otoczenia, które możemy do woli niszczyć i kształtować. W takim charakterze voxele wykorzystuje się w m.in. Miner Wars 2081, Space Engineers czy EverQuest Next.