Wiedźmin: Edycja Rozszerzona

Gra jak na dzisiejsze standardy bardzo słabo się zestarzała. Graficznie aż boli, wszędzie tekstury bardzo niskiej rozdzielczości, pomimo ustawień graficznych na wysokie, do tego toporny system walki, źle zoptymilizowany, przez co na dobrym sprzęcie strasznie klatkowało. Jednak cudem przebrnąłem do końca i z plusów dam: klimat słowiański, obsada polska, ciekawe questy poboczne, zarówno fabuła też porywająca, mająca kilka zakończeń, zlecenia, muzyka, karty nagich kobiet, hazard i sam Geralt z Rivii i jego niezapomniani przyjaciele.

Jeden z lepszych RPGów. Nie ma powodu by przygody z komputerowym wiedźminem nie zaczynać od pierwszej części.Zalety:1. Fabuła główna. Ciekawa, wyposażona w zwroty akcji, czasem intensywna ale w paru momentach zwalniająca tak byśmy mogli zaczerpnąć oddechu.2. Świat wiedźmina. Nie przyznaję z automatu plusa za uniwersum ale to wiedźmina na to zasługuje. Wiele ras, wiele narodów, państw, sekretnych organizacji, wojen, historii, tajemnic wróżb, przeznaczenia, sprzecznych interesów, konfliktów, wierzeń. Świat który aż się prosi o zapełnienie go ciekawymi wydarzeniami.3. Ponury i mroczny nastrój oraz powaga poruszanych tematów np rasizmu. Gra jest podzielona na akty. Jestem fanem horrorów więc mi najbardziej spodobał się pierwszy akt. Wioska która nie jest tym czym zdaje się na pierwszy rzut oka, ponurzy wieśniacy bojący się o własne życie, prześladowani przez straszną bestię, wzajemne podejrzenia, dawne zbrodnie i bohater który musi rozwikłać tajemnicę. Do tego kapitalnie dobrana muzyka, naprawdę rzadko kiedy zdarza się by tak bardzo podkreślała ona nastrój danej lokacji. Na wyróżnienie zasługuje również akt 4 przesiąknięty słowiańskim folklorem i mitologią, choć nie tylko, wesoła wieś, malownicze pola i kołyszące się łany zboża, Mickiewicz, romantyzm. Coś wspaniałego. Pozostałe akty też są ciekawe i klimat w nich również bywa nieziemski. Na przykład dzielnica biedoty, zwłaszcza nocą. Niepokojąca muzyka, żebracy i biedacy obawiający się czy za rogiem nie ma żadnych potworów, zmęczeni strażnicy na patrolu a wszyscy świetnie udźwiękowieni. Można się wczuć, oj można.4. Muzyka, świetnie podkreślająca klimat danych lokacji, nie tylko aktu 1 o którym już wspomniałem ale i wszystkich innych. Naprawdę rzadko kiedy wychodzi to tak dobrze. Nie brakuje również dynamicznych kawałków którym też niczego nie brakuje.5. Wybory które często muszą być wyborami mniejszego zła. Niektóre wybory mają niewielkie konsekwencje, inne całkiem spore a niektóre bardzo duże. Decydujemy o naprawdę wielu sprawach czy to w wątku głównym czy zadaniach pobocznych.6. NPCe których spotykamy, niektórzy znani z książek Sapkowskiego, inni wymyśleni w całości przez twórców. Nie tylko są interesujący sami w sobie, mają dobrze nakreślone charaktery ale też wielu z nich występuje w kolejnych aktach przez co możemy się do nich przywiązać.7. Satysfakcjonujący rozwój postaci oraz rozwój naszego dziennika. Rozwijamy się nie tylko zdobywając doświadczenie co przekłada się na nowe i lepsze umiejętności, w trakcie gry poznajemy również nowe zioła które potem możemy zbierać, dowiadujemy się o nowych bestiach i składnikach które można z nich pozyskiwać z których potem możemy tworzyć eliksiry, uzupełniamy glosariusz oraz aktualizujemy wiedzę o napotykanych postaciach. A wszystko to czy to poprzez rozmowy z NPCami czy to kupowanym książkom, czy wraz z postępem fabuły. Bardzo przyjemna rzecz.8. Nie wszystko jest powiedziane wprost a my musimy niektórych rzeczy się domyślać i łączyć ze sobą porozrzucane fragmenty. Niech za przykład posłuży pierwszy akt. Z różnych źródeł i z różnych miejsc zbieramy wskazówki które pozwalają nam lepiej zorientować się w wydarzeniach. Np u miejscowej wiedźmy znajdujemy posążek przedstawiający mężczyznę, wiele godzin później jeden z mieszkańców wioski twierdzi, że wiedźma zmusiła go czarami do czegoś i przejęła nad nim kontrolę. Albo dowiadujemy się, że pewien rodzaj potwornych roślin rośnie w miejscach w których doszło do zbrodni. Znajdujemy takie dwie rośliny na gospodarstwie pewnego chłopa który przejął majątek po swoim bracie. Co więcej pies brata prowadzi nas w to miejsce zupełnie jakby chciał nam coś przekazać. Obdarzony magicznym talentem chłopiec zaczyna w pewnym momencie wróżyć i wieszczyć, to co mówi może wydawać się częściowo bełkotem ale potem jesteśmy w stanie połączyć to ze słowami Wielebnego co daje nam pewne wskazówki co do motywacji innych osób. Takich rzeczy jest sporo i są naprawdę dobrze zaprojektowane a ja uwielbiam jak twórcy nie traktują mnie jak idioty i pozwalają mi myśleć.9. Karty seksu których zbieranie przypominało mi zbieranie pokemonów. Niektórzy na to narzekają ale mnie to nawet bawiło i było w tym coś uroczo naiwnegoWady:1. Zbyt wiele dialogów przepisanych wprost z książek Sapkowskiego a zbyt mało własnych błyskotliwych. Odniosłem wrażenie, że twórcom zabrakło pewności siebie i śmiałość. A, że potrafią pokazali choćby w późniejszych częściach. Nie jest to wielka wada ale w paru momentach mnie to nieco drażniło.2. Walka. Ani nie strategiczna i wymagająca odpowiedniej taktyki jak w RPGach izometrycznych ani nie dynamiczna i angażująca jak późniejszych wiedźminach, soulsach czy innych assasynach. Mamy różne style, trochę zaklęć, możemy wzmacniać się eliksirami i nakładać runy na miecz. Mimo to nie sprawiała mi ona jakiejś wielkiej przyjemności. Niewielka wada ale jednak wada.

Na początku muszę się niestety pochwalić, że wcześniej nie grałem w erpegi. Kilka lat temu nawet nie wiedziałem czym się ten gatunek charakteryzuje. Ale jeśli większość RPG jest tak dobra jak wiedźmin, to ja pomyślę o ograniu tych najpopularniejszych.Co prawda są długie ekrany ładowania, są zapisy w dziwnych miejscach (na szczęście jest magiczny klawisz F5) i uproszczony model walki (który o dziwo mi się spodobał), ale to są tylko małe duperele w morzu zajebistości.Bo nie pamiętam gry, w której muzyka byłaby aż tak genialna. Nie pamiętam gry, w której polski dubbing i dialogi były zbliżone do perfekcji, a klimat rozgrywki wylewał się z ekranu. Jest też grafika, która przez te 11 lat postarzała się godnie.Fabuła jedzie na utartym schemacie, czyli masz wrogą organizację i powolutku dochodzisz do jego szefostwa. Też jest bardzo dobra.Jeśli trzecia część jest jeszcze lepsza, to boję się jak genialną rozgrywkę tam spotkam.

Wiedźmin 1 Edycja Rozszerzona: Moja ocena tej gry to 7,5/10, Na wstępie chciałbym zaznaczyć, że najlepiej zainstalować ten oto mod graficzny: https://www.youtube.com/watch?v=DWmckNxY9Fs, gra wygląda dużo lepiej i bardziej kolorowo. Grę przeszedłem pierwszy raz, dziś ją ukończyłem, zajęło mi to około 40h, robiłem również niektóre misje poboczne. Sam Geralt w pierwszej części gry najbardziej przypadł mi do gustu ze wszyskich części, jego wypowiedzi są znakomite i nie takie nowoczesne i za bardzo wulgarne jak w trójeczce. Gra klimatem wjeżdża i *** niczym Bonus BGC. Klimat 9/10. :D Muzyka w grze 8/10, system walki natomiast słaby, nie raz przy zabiciu np Utopca system walki sie zbugował, tzn Utopiec był daleko a wiedźmin i tak stał w miejscu, uderzał w puste pole i i tak go zabił, często mi sie to zdarzało, samo klikanie w postać w celu ataku było słabe, jak i również atak np na rycerza zakonu, zasłania się on tarczą a z niej sika krew i ranimy przeciwnika, dużo by wymieniać odnośnie lipnego systemu walki, oceniam go na 6/10. Postacie w grze spodobały mi się (oprócz Addy i Jaskra), moja ocena postaci to 7/10. Sama fabuła powala na kolana 8/10, jest dynamiczna i niezła a czasem nawet psychologiczna bym powiedział, do dupy okazał się AKT 2 w tej części oraz czasami AKT 3 był nużący. Przeszedłem grę po stronie Scoia''tel. Sam pomysł fabularny odnośnie Salamandry, wykradnięcia wiedźmińskich artefaktów, ect okazał się ciekawy. Zaskakujące jest to, że Salamandry mają swoją wizje i nie dostrzegają zła w niej, lecz dobro. Koniec gry okazał się ciekawy. Raz na jakiś czas obserwowałem tą gre, ale zawsze mnie odrzucał system walki, grafika, ect i nie instalowałem jej. Kilka dni temu myśle sobie nie mam w co grać, zainstaluje zobaczymy co to za gra i powiem wam, że nie zawiodłem się na tej grze. Miałem czasem trudności choćby ze zabiciem baraniny, kombinowałem godzine i nie udało mi się go zabić, grę przeszedłem na trudnym poziomie trudności, już od V aktu cisnąłem na trainerze, bo bardzo ciężko mi się grało. Polecam fanom gier RPG choćby ze względu na sam klimat i fabułe, jeśli odrzuca ich grafika czy system walki. Na prawdę warto, polecam zagrać. Trzymajcie się!

+++ Świetnie wykonany rozwój postaci ++ Misje poboczne wpisujące się w konwencję świata gry ++ Dużo ciekawych postaci ++ Mroczny klimat ++ Język używany przez postaci odzwierciedla ich stan społeczny, charakter ++ Słowiański klimat + Ukryte zlecenia (potrzebne do zdobycia najlepszych broni) + Dobra fabuła + Kilka decyzji, które wpływają na świat gry - - Gra potrafi znudzić (bagna, odmęty) - - Korytarzowe mapy, które trzeba wielokrotnie przemierzać - - Gra jest zbyt długa - Poziom trudności jest trochę za niski - Statyczny system walki

Historia OK, ale się mega wynudziłem, sporo bezsensownego biegania, a całą historię (nawet ciekawą) można był w krótkim opowiadaniu zmieścić. Walka ssie, rozwój postaci mega słaby. 6 bo jednak skończyłem (za 3 podejściem). Lepiej przeczytać książkę.

4/10+ ciekawy wątek intrygi salamandry+ nawiązania do postaci i wydarzeń z powieści+ nie czaro-biały konflikt pomiędzy zakonem a scoia'tael+ dobrze napisane dialogi i postacie- nudna mechanika walk- zbyt dużo biegania po tych samych lokacjach w tą i z powrotem- niektóre lokacje są nudne i nie czytelne- za duża liczba przeciwników często wyskakujących spod ziemi co robi się irytujące- niepotrzebne przedłużanie niektórych zadań- nie wiadomo czemu postacie poboczne nie chcą wytłumaczyć Geraldowi co się stało z Ciri i Yennefer, ani dokładniej przybliżyć historie z książek

W końcu udało mi się zagrać w Wiedźmina (po uprzednim przeczytaniu całej serii). Grafiki nie oceniam bo ciężko 8 lat po premierze mówić że jest ładna, ale tragiczna też nie, do używania ataku mieczem trzeba się było przyzwyczaić a potem już szło z górki. Fabuła jest niezła choć dosyć typowa dla tego typu gier (uber zły i jeszcze większy zły chce zdobyć władzę nad światem) i na pewno nie bije pod tym względem książkowego oryginału, jest gorsza po prostu. Mimo tego dobrze jest poznać dalsze losy Geralta i spotkać starych kompanów. PS. Do dwójki bardziej się przyłożono fabularnie (głównie chodzi mi o powroty pamięci) a Dziki Gon zapowiada się miodzio :)