Battlefield 1942

Gracze podzieleni są na dwie drużyny: aliantów oraz wojska Osi, a celem każdego starcia jest zredukowanie punktów drużyny przeciwnej do zera. Osiągnąć możemy to na kilka sposobów, np. poprzez przejmowanie i utrzymywanie punktów kontrolnych (służących także jako miejsce respawnu graczy oraz sprzętu), lub dzięki zabijaniu żołnierzy przeciwnika. Rozgrywka kładzie spory nacisk na współpracę między graczami – do osiągnięcia sukcesu wymagana jest ścisła koopeacja wszystkich klas. Rywalizacja toczy się na 16 mapach o wielkości do 4 km kwadratowych, odwzorowujących rzeczywiste pola bitew z okresu II wojny światowej i osadzonych w czterech różnych teatrach działań, tzn. na froncie zachodnim (plaża Omaha, Normandia, Ardeny i operacja Market Garden), froncie wschodnim (Charków, Stalingrad, Kursk oraz Berlin), w Afryce Północnej (Gazala, Tobruk, El Alamein i operacja Battleaxe) oraz na Pacyfiku (Guadalcanal, Iwo Jima, Midway oraz Wake).

Cechą charakterystyczną Battlefield 1942 jest wysoka interaktywność świata gry. Podczas zabawy możemy podnieść dowolną broń pozostawioną przez przeciwnika, chronić się w budynkach oraz skorzystać z 35 różnych pojazdów, takich jak transportery, czołgi, bombowce, myśliwce, lotniskowce, okręty podwodne, pancerniki czy niszczyciele. Możliwy jest także desant z samolotu przy użyciu spadochronu.

Tryby gry

Battlefield 1942 koncentruje się przede wszystkim na rozgrywce wieloosobowej, a w każdej z potyczek udział wziąć może jednocześnie nawet do 64 graczy. Rywalizacja odbywa się w jednym z kilku trybów, takich jak conquest, capture the flag, team deathmatch oraz co-operation. W grze przewidziano także opcję dla jednego gracza, w którym rolę naszych sojuszników przejmują żołnierze kierowani przez komputerową SI. Kampania podzielona jest na cztery rozdziały po cztery mapy, a w każdej misji gracze muszą wykonać 12 zróżnicowanych zadań.

Kwestie techniczne

Opisywana produkcja stworzona została za pomocą silnika graficznego Refractor Engine, opracowanego przez szwedzkie studio Refraction Games. Został on pierwotnie wykorzystany w pierwszowojennej strzelaninie Codename Eagle, a następnie zakupiony przez studio Digital Illusions na potrzeby Battlefielda 1942. Dzięki możliwościom silnika, gra mogła pochwalić się imponującą oprawą graficzną, jednak do płynnej rozgrywki na najwyższych ustawieniach wymagała stosunkowo mocnej (w chwili wydania tytułu) konfiguracji sprzętowej.

Autor opisu gry: Mariusz Klamra