Battlefield Bad Company: End of the Line Analiza map

End of the Line

Konstrukcja mapy

End of the Line to dość płaska mapa. Wszystkie bazy obrońców zbudowane są przy brzegach zatoki. Zdecydowanie dominują tu czołgi, zarówno te lekkie jak i ciężkie. Do dyspozycji każdej ze stron oddano również po jednym helikopterze (za ich sterami albo powinni zasiadać mistrzowie pilotażu, albo nikt. Po co bezsensownie tracić ludzi?).

Ogromne pole oddzielające napastników od punktu [1] pozwala snajperom likwidować pojedynczych piechociarzy, zwłaszcza tych wyposażonych w broń przeciwpancerną. Namierzanie wrogich pojazdów laserem również jest tam możliwe. Żołnierze klasy Support natomiast mogą stamtąd wzywać ostrzały artyleryjskie, a czołgi ostrzeliwać się nawzajem. Wszystko to dotyczy obu stron konfliktu.

Gdy akcja przenosi się na północ, w okolice punktu drugiego, sytuacja dość znacznie się zmienia, bowiem do akcji można włączyć łodzie. Desant od strony zatoki i zajęcie ulokowanego przy brzegu działa przeciwlotniczego pozwalają eliminować piechotę i burzyć ściany, jak zwykle mocno przeszkadzające w niszczeniu skrzynek.

Niebagatelne znaczenie ma też niewielki lasek znajdujący się na południowy zachód od punktu [2] . Można z niego ostrzeliwać jednostki broniące skrzynek. Naturalnie lasek może być też jedną z dróg dojazdowych do złota - przestrzeń między kontenerami ustawionymi pod tamtejszym płotem jest na tyle duża, że bez problemu można tamtędy przejechać czołgiem.

Snajperzy mogą się także ulokować na zboczu wzgórza, które znajduje się na północy mapy (oznaczone trzema celownikami). Widać z niego punkty [3] i [4]. Oddział strzelców wyborowych może i nie odmieni losów bitwy, ale napsuje mnóstwo krwi przeciwnikom.

Najczęściej stosowane manewry

O jednym wspomniałem już wyżej - atak punktu [2] od strony wody i zajęcie działa przeciwlotniczego mogą odciągnąć uwagę zespołu broniącego od głównej siły uderzeniowej, czyli czołgów. Oprócz tego warto wiedzieć, że za każdym razem, gdy zespół broniący wycofuje się do kolejnej pary skrzyń, kilku jego żołnierzy od razu chwyta się za stacjonarne wyrzutnie rakiet i czeka na pierwsze wrogie czołgi.

Niezłym pomysłem jest także kompletowanie ekip do czołgów w taki sposób, by operator karabinu na wieżyczce miał narzędzie naprawcze. Taka załoga dobrze radzi sobie na polu bitwy. Ponadto, jeśli zauważysz, że pilotem helikoptera Twojej drużyny jest jakiś niekwestionowany mistrz pilotażu, dobrze byłoby śledzić jego poczynania i naprawiać jego maszynę co jakiś czas.

Gracze wybierają tu najczęściej klasy Support (ciężka broń i artyleria), Recon (broń na długi dystans i namiernik laserowy) i Demolition (najlepszy przeciwko pojazdom). Od czasu do czasu można spotkać żołnierzy klasy Assault. Jest ona dobrze uzbrojona do wspomnianych desantów i walk w kompleksie budynków, gdzie zlokalizowana jest piąta para skrzynek.

Battlefield: Bad Company

23 czerwca 2008

Rate It!

• Przegląd
• Poradnik
• Recenzja