- Wiedźmin 3 kontra Fallout 4 - porównanie elementów RPG dwóch kandydatów do gry roku
- Świat
- Fabuła
- Klimat
- Aktywności dodatkowe
- Główna postać i dialogi
- Bohaterowie niezależni (NPC)
- Rozwój postaci
- System walki
- Przeciwnicy
- Crafting i przedmioty
- Interfejs
- Oprawa audiowizualna
- Stan techniczny po premierze
- Wsparcie dla modów
- Podsumowanie
Fabuła
Podczas gdy Fallout 4 jest sandboksem pełną gębą, Wiedźmin 3 stara się, by w trakcie zabawy gracz cały czas pamiętał, że na pierwszym miejscu stoi tu fabuła. To oczywiście wpływa na jakość głównego wątku – dając Dzikiemu Gonowi zdecydowaną przewagę nad konkurentem.
Nie oznacza to jednak, że gra Bethesdy traktuje opowieść zupełnie po macoszemu. Deweloper wspiął się na wyżyny kreatywności i odkrył parę nowych sztuczek od czasu Skyrima czy Fallouta 3, więc główna linia fabularna nie sprawia wrażenia czegoś doczepionego na siłę. Twórcy nie pożałowali nam interesujących postaci, nietuzinkowych scen, pięknych miejsc i zwrotów akcji. Nie zabrakło też rozgałęzień w przebiegu historii i możliwości doprowadzenia do jednego z kilku różnych zakończeń. Tyle tylko, że zamiast stawiać gracza w obliczu konkretnych wyborów, jak na RPG przystało, Bethesda kreuje nieliniowość, wplatając do przedstawianej historii cztery frakcje – opowieść toczy się w kierunku uzależnionym od tego, dla którego z tych stronnictw zdecydujemy się na pewnym etapie wykonywać mniej lub bardziej standardowe zadania. Na domiar złego główny wątek cierpi na tym, że Fallout 4 jest sandboksem – fabuła zwyczajnie rozmywa się w natłoku pobocznych questów, lokacji do zwiedzenia i innych kuszących aktywności. Ponadto zbyt często rozwijanie opowieści sprowadza się do walk.
Wiedźmin 3 to zupełnie inna liga. Tutaj to aktywności dodatkowe nikną przy intensywnym głównym wątku – i tak powinno być w pełnokrwistej grze RPG. Choć opowieści o Geralcie i Ciri często również towarzyszą starcia, sekwencje te przeplatają się z odpowiednią ilością dialogów, cutscenek, z poszukiwaniem różnych drobiazgów w lokacjach z użyciem „wiedźmińskich zmysłów”, a nawet z rozwiązywaniem zagadek logicznych. No i najważniejsze – na każdym kroku towarzyszy nam dokonywanie wyborów, od tych dotyczących rzeczy pozornie nieistotnych po takie, które mają kolosalne znaczenie (jak choćby decyzje o życiu lub śmierci kluczowych postaci). W związku z tym i tutaj nie brakuje wielu różnych zakończeń, uzależnionych od naszych działań.
