Czy sztuczna inteligencja może się zbuntować? Może, ale inaczej niż myślicie

Na przełomie XIX i XX wieku wieszczono, że wprowadzenie samochodów spowoduje masowe bezrobocie furmanów, stelmachów i innych zawodów związanych z transportem konnym. Okazało się jednak, że nowe technologie wygenerowały jeszcze więcej miejsc pracy. Podobnie rzecz ma się z większością przełomowych technologii ostatnich trzech stuleci – czy to będzie wprowadzenie zautomatyzowanych krosien tkackich, kolei lub transportu lotniczego. Są to zjawiska zmieniające strukturę zatrudnienia, ale rozwijające rynek i cywilizację.

W naszej dziedzinie też zaobserwowaliśmy takie zjawisko. Jesteśmy twórcami silnika do wdrażania sztucznej inteligencji w grach – Grail. Pierwsze kontakty z branżą, w szczególności z AI designerami, były bardzo nieufne. Większość uważała, że ten silnik pozbawi ludzi pracy. Dopiero danie narzędzia do ręki, pokazanie jego możliwości przekonało niedowiarków do jego mocy i opcji, które udostępnia. I nagle okazało się, że zamiast zabierać pracę, daje pracę, pozwalając na skupienie się na niuansach AI zamiast na technikaliach implementacji.

Należy przy tym pamiętać o istotnym rozgraniczeniu – poprzednie przełomowe technologie umożliwiały automatyzację i zastępowanie maszynami czynności mechanicznych. Samochód zastąpił konia i furmankę, ale człowiek dalej był potrzebny, by nim sterować. Dzisiejsze przełomowe technologie wchodzą na obszar dotychczas uznawany za nieodłączną domenę człowieka – kreatywność, odczytywanie emocji i sterowanie nimi, funkcje kognitywne. Używając poprzedniej analogii – tutaj AI może już zastąpić woźnicę. Tego typu technologie nie powinny być wdrażane bez zastanowienia się nad ich głębszym wpływem na całokształt stosunków społecznych. Jestem przekonany, iż w niedługim czasie czeka nas konieczność stawienia czoła tym zmianom– zarówno od strony regulacji, jak i dostosowania się do ich wpływu na codzienność rynku pracy.

Piotr Biczyk, QED Software