Anno 1404 - już graliśmy!

Z Anno 1404 zdążyliśmy przywitać się już w ubiegłym roku, na ostatnich, póki co, targach Games Convention, kiedy to Ubisoft ogłosił, że jego niemieckie studio pracuje w pocie czoła nad pełnoprawną, czwartą odsłoną popularnej strategii ekonomicznej. O zaskoczeniu nie mogło być wówczas mowy, bo cykl sprzedał się wcześniej w kilkumilionowym nakładzie i nikt o zdrowych zmysłach nie uwierzyłby, że autorzy powiedzą sobie już „dość” i poprzestaną akurat na Anno 1701, zwłaszcza że z rozpędu wydali do niego nawet dodatek.

Trzeba było tylko kolejnego pretekstu, przyczynku do działania, a gdzie go szukać, jeśli nie w odmętach historii? Długo nie trwało, a z mglistej idei zrodziła się koncepcja Anno 1404, zaś status alfa, jakim gra charakteryzowała się jeszcze dziewięć miesięcy temu, dobrnął wreszcie do solidnej bety. Z racji tego, że premiera już tuż, tuż, a z obiecującymi produkcjami nie ma się co zbytnio kryć, autorzy pozwolili nam rozpracować ich najnowszą zabawkę w siedzibie Ubisoftu w Düsseldorfie. Co smakowitszych informacji zabronili wyjawiać pod groźbą „mamy córki na wydaniu”, ale co pograne, to nasze i przed upływem embarga możemy już zdradzić kilka szczegółów odnośnie wyglądu i rozgrywki nadchodzącej produkcji.

Widoczna w tle katedra to najważniejszy budynek,jaki przyjdzie nam wybudować w Anno 1404.

Dwa lata, jakie upłynęły od momentu, gdy na sklepowych półkach zagościła poprzednia część serii, zaowocowały sporym postępem graficznym w stosunku do Anno 1701. Wymiana silnika przyniosła grze pełne wsparcie dla efektów DirectX 10, dzięki czemu widoki pokazane w 1404 naprawdę cieszą oko. Uwagę przykuwają przede wszystkim wykonane z pietyzmem budynki. Kamienice wznoszone wokół rynku łączą się w zabudowę szeregową, nad tartakami, kuźniami i domami mieszczaństwa górują liczne kościoły, a u brzegów wysp powstają solidne doki. Europejskie budowle przedstawiono w stonowanych barwach i zadbano o to, by rozwijające się osady z każdą godziną coraz bardziej przypominały średniowieczne miasta, nie zaś łąki usiane kretowiskami. Obszar, na którym można budować miasta, zwiększył się o blisko połowę, dodatkowo każda z wysp otrzymała inną linię brzegową, więc nie sposób trafić na dwie identyczne lokacje.

Walory graficzne Anno 1404 widać szczególnie w zetknięciu z kulturą Orientu. Wkraczając do arabskiego świata, oglądamy bogato zdobione pałace sułtanów i meczety; patrzymy, jak kupieckie karawany korzystają z siły pociągowej wielbłądów, a zamiast drzew iglastych egzotyczny teren porastają palmy. Dokoła panuje upalny klimat, a niektóre grunty są tak suche, że trzeba je samodzielnie nawadniać – dopiero wówczas można myśleć o wykorzystaniu ich pod uprawę lub zasiedlenie. Wokół orientalnych wysp nawet morze ma nieco inny odcień niż w Europie. Ruchy fal pozostają jednak takie same, dzięki czemu można przyjrzeć się działaniu fizyki i zobaczyć, jak statki sunące od jednego portu do drugiego reagują na sztormy. Wiatr jest w Anno 1404 szczególnie ciekawym smaczkiem, bo nie tylko dmucha w żagle wirtualnych okrętów, ale nawet szeleści liśćmi drzew i wywraca pranie rozwieszone na przydomowych linach. Widać to wszystko dzięki opcji swobodnego obracania kamery i wykonywania zbliżeń na pojedyncze obiekty.

Kolosalną różnicę w atmosferze pomiędzy Starym Kontynentem a Bliskim Wschodem podkreśla także muzyka. Na jej skomponowanie i nagranie Ubisoft nie żałował ani czasu, ani środków i zlecił wykonanie utworów orkiestrze symfonicznej złożonej z osiemdziesięciu muzyków. Obecny efekt jest więcej niż zadowalający i czego jak czego, ale klimatu niemieckiej produkcji nie da się odmówić. Spokojne, odprężające melodie łatwo wpadają w ucho i pozwalają skierować uwagę na wydarzenia dziejące się na ekranie, niekoniecznie zaś na ściszanie głosu pokrętłem od słuchawek.

Pod względem gameplay’a mamy do czynienia wciąż ze starym, dobrym Anno, gdzie po dopłynięciu małym stateczkiem do nieznanego skrawka ziemi zaczynamy żmudny proces kolonizacji. W tej odsłonie musimy w większym stopniu skupić się na zaspokajaniu potrzeb naszej ludności aniżeli na podboju nowych terytoriów. W przeciwnym razie zaniedbany tłum chwyci za pochodnie i w ciągu kwadransa obróci nasz dorobek cywilizacyjny w pył.

Ogromne miasta nie będą wyłącznie domeną Europejczyków.

Zachcianki mieszkańców zobrazowano przy pomocy kołowego diagramu o nazwie Wheel of Needs. Dostępny z poziomu interfejsu wskaźnik pokazuje, jakich elementów brakuje, by zwiększyć liczebność populacji. Barier demograficznych jest wiele – od najbardziej oczywistych, jak zbyt niskie zapasy żywności i przesadzone podatki, po najbardziej wydumane – zbyt małą liczbę kościołów (obywatele w Anno 1404 mają tendencję do nieprzewidzianych wybuchów pobożności). O każdym z kłopotów możemy dowiedzieć się, klikając na „podejrzanym” budynku albo odpowiednim przycisku menu. Część problemów rozwiązujemy we własnym zakresie, inne wymagają otwarcia się na wymianę towarową z zagranicą. Warto mieć wówczas jakiś ciekawy towar na eksport, pochodzący na przykład z pól, które w nadziei na urodzaj obsialiśmy konopiami.

Prowadzenie zamorskiego handlu nie wymaga od razu posiadania ogromnej floty – początkowo bez większych przeszkód możemy posługiwać się statkami wypożyczonymi od sojuszników. Przeważnie chcą wówczas, by dostarczyć im określone dobra albo wykonać poboczną misję, polegającą na dopłynięciu i wydobyciu z morza wyznaczonego obiektu. W kwestii fabuły aktualnie nie sposób zirytować fanów jakimiś spojlerami, bo póki co komunikaty misji zastąpione są jeszcze numerami. Autorzy potwierdzili jednak, że kampania w Anno 1404 będzie całkowicie fikcyjna, a jej związek z historią ograniczy się tylko do utrzymania stylu średniowiecznej epoki.

Nie jest tajemnicą, że po raz kolejny produkcja zza Odry zadebiutuje na kilku platformach, lecz wbrew temu, co można by sądzić choćby po romansie Ubisoftu z Nintendo Wii, pecetowe Anno 1404 z całą pewnością będzie odżegnywać się od segmentu casual, ba – już teraz rokuje spore nadzieje na wymagającą rozgrywkę. Entuzjazm ochładzają tymczasowo brak pełnego wglądu w tryb multiplayer oraz świadomość, że w przeszłości niejednokrotnie tytuły, które „ładnie wyglądały” i „przyjemnie się klikały”, po drodze gubiły gdzieś tę miodność i na dłuższą metę stawały się nudne. Przed znużeniem ma ochronić nas system achievementów, ale o nim opowiemy szerzej za miesiąc. Finalny efekt prac ekipy z Düsseldorfu poznamy natomiast w czerwcu.

Marek „Vercetti” Grochowski

NADZIEJE:

• to wciąż stare dobre Anno;
• dostęp do kultury Orientu
• atrakcyjna oprawa audiowizualna.

OBAWY:

• to wciąż stare (…) Anno;
• wymagania sprzętowe mogą co niektórych osłabić.