10 najbardziej pamiętnych etapów skradankowych - wszędzie dobrze, ale w cieniu najlepiej
Skradanki to bardzo specyficzny gatunek, który najbardziej utalentowanym deweloperom stwarza naprawdę spore pole do popisu. Przyglądamy się tym etapom, które oprócz zmuszania nas do siedzenia cicho i poruszania się w żółwim tempie zachwycały pomysłowością
Spis treści
- 10 najbardziej pamiętnych etapów skradankowych - wszędzie dobrze, ale w cieniu najlepiej
- The Sword z gry Thief: The Dark Project
- CIA Headquarters z gry Splinter Cell
- OMNI Mainframe z gry Invisible Inc.
- Lady Boyle’s Last Party z gry Dishonored
- Life of the Party z gry Thief II: The Metal Age
- Curtains Down z gry Hitman: Blood Money
- Walka z The Endem w grze Metal Gear Solid 3: Snake Eater
- All Ghillied Up z gry Call of Duty: Modern Warfare
- Robbing the Cradle z gry Thief III: Deadly Shadows
- Bathhouse z gry Splinter Cell: Chaos Theory
All Ghillied Up z gry Call of Duty: Modern Warfare
Większość gier, które nie są skradankami, ale próbują nam na siłę wcisnąć etap, który musimy pokonać bez wszczynania alarmu, oblewa ten egzamin. To gatunek wymagający specyficznego podejścia, budowania atmosfery i poczucia, że gracz nie jest wszechmocny – i w związku z tym nie ma zbyt wiele wspólnego z growym odpowiednikiem wysokobudżetowego kina akcji. Ale od czasu do czasu zdarzają się wyjątki. All Ghillied Up z pierwszego Modern Warfare to nie tylko udana misja skradankowa – to po dziś dzień jedna z wizytówek całej serii, którą z rozrzewnieniem wspominają tęskniący za czasami, gdy Call of Duty nie było jeszcze taśmowo produkowanym cyklem.
Jako porucznik (jeszcze) Price trafiamy wraz ze swoim przełożonym do Prypeci – miasta położonego w pobliżu miejsca katastrofy w Czarnobylu. Uzbrojeni w karabin snajperski oraz odziani w maskujący perfekcyjnie kamuflaż eliminujemy lub omijamy kolejne patrole – wszystko z poczuciem, że może nas zdradzić każdy fałszywy ruch. Mało która misja w Call of Duty pozwalała tak mocno wczuć się w kontrolowaną postać – do punktu, w którym wstrzymujemy oddech, gdy musimy przeczekać przejazd dwóch czołgów w odległości dosłownie centymetrów od przechodzącego w pobliżu żołnierza. To etap wybitnie klimatyczny, który najwięcej zyskuje na zmianie tempa – zamiast pruć ołowiem do wszystkiego w pobliżu, posłusznie wykonujemy rozkazy kapitana. Albo i nie – bo choć All Ghillied Up opracowano z myślą o skradaniu, gracz nie jest karany za to, że spróbuje czegoś innego. W późniejszych odsłonach serii twórcy nie pozwalają nawet popatrzeć w innym kierunku, niż wymaga tego quasi-interaktywna scena, zaś w Modern Warfare możemy – choć jest to bardzo ciężkie zadanie – nie słuchać rozkazów, a i tak zakończyć misję sukcesem. Fakt, to nadal misja do cna oskryptowana i liniowa... ale dam sobie rękę uciąć, że będziecie na tyle zajęci odstrzeliwaniem kolejnych wrogów i czołganiem się przez wysokie trawy, iż nawet nie zwrócicie na to uwagi.
