W The Last of Us tak intensywnie jeszcze nie było, 8. odcinek to wzorcowy thriller

Zadanego we wstępie pytania wcale nie musicie traktować hipotetycznie. The Last of Us ma pewien brak, a mianowicie – na ekranie stosunkowo rzadko pojawiają się zakażeni. Ich obecność mogłaby zwiększyć napięcie odczuwane przez widza, ale nie zawsze zachodzi taka potrzeba. W ósmym odcinku wszystko było na odpowiednim miejscu i zagrało jak w szwajcarskim zegarku – chociaż obniżył on średnią zakażonych przypadających na pojedynczy epizod.

Widać rękę fachowca od thrillerów

W moim przekonaniu The Last of Us cierpi na dwa problemy. Po pierwsze, sezon nie prezentuje jednolitej, rozwijającej się opowieści, tylko wydaje się dziwnie rozczłonkowany i chaotyczny. Dlatego też czasami można narzekać, ale już za chwilę przeżywać zachwyty. Po drugie, za bardzo daje się odczuć, że nowa postać ma zagościć jedynie na moment, by popchnąć bohaterów trochę do przodu i wypełnić ekranowy czas. Nie, argument: „Tak było w grze” wcale mnie nie przekonuje. To są inne nośniki historii, w dodatku… wcale nie jest tu dokładnie tak jak w grze. Rozmawiałem na ten temat i serial znacznie zmarginalizował obecność zakażonych, poza tym nie oddaje fabuły aż tak wiernie – większą uwagę kieruje na detale (np. maski z poprzedniego odcinka, przeniesione wprost z DLC do The Last of Us).

Przejdźmy jednak do ósmego odcinka, przedstawiającego nową postać, Davida (Scott Shepherd) – i z tyłu głowy tu również można mieć myśl, że pewnie występuje ona tylko na chwilę. Produkcja przyzwyczaiła już nas do epizodyczności i konwencji podróży, wymuszającej nieustanną zmianę towarzystwa. Tylko że wprowadzony bohater od początku przykuwa uwagę. Został on fantastycznie poprowadzony przez reżysera, Aliego Abbasiego.

Powiązane:W ostatni weekend listopada cała Polska ogląda Stranger Things, ale kina ratują trzy gwiazdy Hollywood. Cage, Cumberbatch i Crowe w intrygujących nowościach

Nie wydaje mi się przypadkiem, że recenzowany epizod przypadł właśnie twórcy filmu Holy Spider. Zarówno tam, jak i w The Last of Us, Abbasi staje przed kamerą rasowego thrillera i rezygnuje z wielkich twistów. Mimo to tworzy gęstą atmosferę i intryguje antagonistą stawianym naprzeciw bohaterom. Nie wykłada kart w oczywisty sposób na stół, ale gra z oczekiwaniami widza i wie, kiedy należy jeszcze zwiększyć intensywność akcji. To jest absolutny majstersztyk oparty na motywach, które są mi przecież dobrze znane.

The Last of Us, reż. Ali Abbasi, HBO 2023

Uduchowiony, budzący respekt, dominujący nad całym otoczeniem David jest nieobliczalnym elementem, który stanowi gwarancję, że coś będzie się tu działo. W konfrontacji z nim również Ellie zyskuje – jej mocny charakter i bezpardonowe teksty mają inny wymiar, gdy są kierowane do innej charyzmatycznej i niebezpiecznej postaci. Starcie rozgrywane na różnych płaszczyznach (fizycznym, słownym) jest bardzo dynamiczne, a atmosfera robi się gęsta.

Zastanawiam się, na ile Abbasi odpowiada za sukces tego odcinka. Oczywiście pamiętam, że materiał źródłowy jest bardzo chwalony, ale do tej pory sztuka opowiadania historii pobocznych postaci wychodziła bardzo różnie. Tu nie mam się do czego przyczepić – jest to thriller niemal idealny.

Ocena: 9/10

Więcej:Premiera najlepszego polskiego serialu roku może być jeszcze przed nami. Mniej niż miesiąc został do debiutu opartego na faktach thrillera HBO Max z Tomaszem Kotem

• dramaty (filmy/seriale)
• The Last of Us (marka)
• horror
• HBO Go / HBO Max
• nasze opinie
• publicystyka filmowa