System pancerzy z RPG-ów ma wbrew pozorom sporo sensu. Spec od historycznego uzbrojenia wyjaśnił jak działałby w rzeczywistości

Opancerzenie to ważna część rozgrywki każdego szanującego się RPG. Od bardziej klasycznych zbroi, takich jak kolczugi, zbroje płytowe i skórzane, aż po fantazyjne wytwory z pajęczego jedwabiu (jak na przykład odzienie Minthary z Baldur’s Gate 3), RPG-owy rynsztunek nie przestaje zadziwiać, ale wciąż budzi wątpliwości graczy w kontekście realizmu.

Jest on bowiem dużą i ważną częścią rozgrywki. Aby pancerz mógł działać, nie może mieć wartości wyłącznie estetycznej (choć przyznajmy sobie szczerze, dobrze jest, gdy jednak ją posiada – w przeciwnym razie przydają się transmogi). Gry RPG aspekt ten próbują zaakcentować na dwa sposoby. Ich analizy podjął się youtuber Skallagrim.

Gry kontra rzeczywistość

Pierwszy z nich to podniesienie współczynnika obrony. Sprawia, że nasz bohater staje się trudniejszy do trafienia, ale rozwiązanie to ma jeden mankament – zbroja może też okazać się kompletnie bezużyteczna.

Druga to tzw. współczynnik absorpcji pancerza, który ma, zdaniem autora filmu, więcej sensu. Skallagrim bowiem postanawia przetestować w praktyce „chłonność” różnych rodzajów pancerza na obrażenia (także cięte, kłute czy obuchowe). Jak się okazuje, nawet niezbyt gruby pancerz skórzany potrafi zrobić wielką różnicę w ilości poniesionych przez użytkownika obrażeń i przesądzić o tym, czy i w jakim stanie wojownik wyjdzie ze starcia.

Oczywiście żaden rodzaj pancerza (nawet najtwardszy hełm) nie powstrzyma nas przed skutkami wyjątkowo niefortunnego ciosu w głowę, zatem do wszystkiego tego dochodzi jeszcze kwestia miejsca uderzenia, które także potrafi zadecydować o tym, jak zakończy się dla nas walka. Całość szybko robi się bardzo skomplikowana, a więc pojawia się konieczność zastosowania uproszczeń.

Powiązane:Mapa z kultowej strzelanki ery PS2 trafi do Battlefield 6. Gracz pokazał jak idzie mu tworzenie jej od podstaw

Czy dałoby się zaprojektować system, który w stu procentach odzwierciedlałby realia walki wręcz? Zapewne wymagałoby to wielu lat testów i zrozumienia nie tylko fizyki materiałów, z których zrobione są bronie i zbroja, ale także ludzkiej biologii, która również zachowuje się inaczej w zależności od miejsca uderzenia.

Czy jednak warto? Skallagrim podsumowuje to jednym zdaniem – „wszystko to robi się za bardzo skomplikowane i niezbyt fajne”. Nikt nie zabroni jednak twórcom próbować.

Więcej:Sezon 10. w Diablo 4 tak spodobał się graczom, że teraz zaczynają obawiać się zmian w kolejnych aktualizacjach

• Różności